Stefan_Rewiński

Dz, dobrze, postaram się, pozdrawiam, Stefan.

Dz za słówka, tak, sam się boję tego wiersza, pozdrawiam, Stefan.

usypiam pragnienia w zmąconej wyobraźni pełno za i przeciw szukam spokoju coraz zimniej jakby prawda tylko budzi śpiące ożywia umarłe odrzucam nie zostaje nic tylko ona syczy olbrzymia zawracam cieplej

Tak, jestem za potocznym językiem, no i wyszumianiem się, tak po epikurejsku. Szum i strzelaj! Pozdrawiam, Stefan.

Chyba więcej niż 9, Jacku.

Ja też. Coś dużo tych myśli o przemijaniu czegoś, ostatnio.

Kapelusz z głowy, Ewo.

Tytuł jest o.k. Moim zdaniem (uparciuch jestem-sorry), optymistyczna puenta "może przejściem", albo "może przejściem tylko", domknęłaby Twoje słowa.

I'm happy.

Np.: " no zrób wreszcie coś z tą mrówką"

To jest bardziej zagadka, dodaj coś, np.: "a może przejście?" Pozdrawiam, Stefan.

Może Ci coś zasugeruję: róża pożądliwy wzrok uwielbia nie dam ci jej zadbaj namiętnością zasłużysz na rozkosz nocą

Ewo, może niech Ci ktoś (w puencie), pomoże tę mrówkę wyeliminować jakoś, i wieszcz się ucieszy.

Jeśli samo życie, to konsekwentnie:"by ktoś nie mógł zostać człowiekiem"

np. sypiał w pudle tekturowym sławę zyskał niesłychaną gdyż to robił wyborowo -jedna duszę tygodniowo

ciut przydługi ten wierszyczek skróć Macieju bo Ci prztyczek

Obok mojej piramidy rozmieściłem mały skansenik starych maszyn rolniczych dla celów warsztatowych, cudeńka.

Właściwie, to "gówno", można wywalić, wystarczy "najgorszym" i "śmierdzi" w ostatnim wersie. Pozdrawiam, Stefan.

Już nie mieszaj Stanisławo, lubię ten wiersz, a łozówki lubią bywać w Lesie Księżnej, pozdrawiam, Stefan.

koniec balu na mundialu

lepszy w spodniach albo pod spódnicą nobel niż w szufladzie zamknięty na skobel

Dzięki Joasiu, aż tyle dobrego. Z tym znakiem pokoju, nawiązałem do codziennego przebaczania sobie, no i uścisku dłoni, ukłonu, czy spojrzenia w czasie mszy.Pozdrawiam serdecznie.

Ewo, tak, wiesz, nie dość, że jestem konstruktorem mostów, to jescze inżynierem systemów i ich projektantem, a tam jedna kreska albo procedura zbędna-to kłopot, albo i gorzej-to i do wierszyków się przenosi (nazwijmy to "gołomyślce"). Oprócz tego, nużą mnie coraz częściej naciągane metafory, bo taka moda. Cieszę się, że je znosisz a nawet rezonujesz. Ale na codzień, wydaje mi się, że jestem normalnym facetem. Pozdrawiam. Stefan.

Proponuję reorganizację na działy:W-Woda mineralna; P- Piwosze; Z-Żubrówkowicze i Żytniacy, wtedy będzie łatwiej odróżniać te wiersze.

Pani M.Thacher powiedziała jakoś tak: "Jak trzeba coś powiedzeć-zwróć się do mężczyzny, a jak coś zrobić-do kobiety", a tu proszę. Ukłony, Stefan.