Stefan_Rewiński

Zostaw Marlett, poczytajmy, pomyślmy, ubierz kapelusz. Pozdrawiam, Stefan.

Spróbuję. Pozdrawiam.

Melduję się zaocznie z wierszykiem. Aniołku mój… nie noś mnie w dzbanie dopóty dopóki ani nie wymachuj jak transparentem wiesz najlepiej mi w piersiówce Pozdrawiam, Stephen.

Poczytam jeszcze.

Tylko nie usuwaj. (nie wiem jak to się robi-oświeć), pozdrawiam.

To przez te szyszynki, co chcą więcej światła.

Treba pomóc, a nie zaraz nie dostaniesz. Ciekawe.

Jakoś je poskromiłem, pozdrawiam.

jak jest kartka panie to trza pisać bo i tak ludziska przeczytają nawet jak biała a jak jest baba panie to trza też pisać bo i tak ludziska zapiszą

Ja też tu byłe parę razym, czytałem, myślałem...

No to się zamyśliłem.

O życiu czytam.

Dz Sta, spałem spolojnie, teraz spokojnie patrzę na Twoje i Ewy dzieło z sierpem w Lesie Księżnej, ciekawem co się przyśni. Pozdrawiam. Ste.

wilki chodzą boso po stepie jak ty albo ona wąchają i spoglądają na księżyc a kiedy nic nie widzą wyją czekają aż się pojawię wtedy się obnażają i szczerzą kły a noc się bawi wielkim wozem albo niedźwiedzicą powiedz śpij spokojnie

Czyta się lekko, przyjemnie. Ciekawe, pozdrawiam, Stefan.

ono raczkuje po drzazgach Tak mi c.d. się napisał. Pozdrawiam, Stefan.

To jednak u nas wyszkolili się ci panowie, od podwórka, szkółki....

Baby Cię Jacku wypeściły, jak tylko ległeś przy boku; a ja, cóż, fajny wiersz. Pozdrawiam, Stefan.

Macieju, po dnie Bałtyku nie łaź, bo tam Rusy jakąś rurę układają, a wiersz charoszij, pozdrawiam.

Może być.

Raczej o kożuchu, obok Matyldy.

Fajna ta dumka, pozdrawiam Lidko, Stefan.

Do wiersza sympatię - tak, nawet do Jacka, ale ta Matylda...

Nie pij tyle Michale, śpiewaj, hej, nola; humor mi się od czytanka odnalazł rankiem, pozdrawiam Oxyvio.

Wiele jabłoni pozostało po ludziskach, jabłka maleńkie i kwaśne, nikt nie zrywa. Pisanie M. jakoś pasuje, jak się jest przy, takie myśli nachodzą. Pozdrawiam, Stefan.