Stefan_Rewiński

Całuję Cię Marlettko, pisz, lubię czytać.

Pisz Jimmy, pisz! Pozdrawiam.

Heja Ewo, pisz! Może się dowiem.

Jak pisać wiersze, kiedy się nie umie Instrukcja Nr 7. Otóż, jak powszechnie wiadomo, poeci piszą wiersze z powodu radości (własnej), miłości (nieszczęśliwej), seksu (z licznymi orgazmami) oraz kasy (wymarzonej). Czytelnik, jeśli wogóle istnieje, posiada podobne umiłowania. Trzeba mu więc dać coś na pożarcie. Piszemy więc: ech ty radości co jesteś za siedmioma górami miłości co umykasz w siną dal a seks co kończysz się wzwodami jak kasa stajesz przed oczami Mieszamy wersami (parami – krzyżujemy, żujemy): co jesteś za siedmioma górami jak kasa stajesz przed oczami a seks co kończysz się wzwodami miłości co umykasz w siną dal ech ty radości Dokonujemy mutacji (poprzez zamianę słów): co jesteś stajesz przed oczami za siedmioma górami jak kasa co kończysz się wzwodami a seks co umykasz w siną dal ech ty radości co miłości Kontynuujemy procesy krzyżowania oraz mutacji, nadajemu tytuł, wprowadzmy bold i kursywę, i mamy: NIEZNANY DO NIEZNANEJ co jesteś stajesz przed oczami za siedmioma górami jak kasa co kończysz się wzwodami a seks co umykasz w siną dal ech ty radości co miłości Natępnie publikujemy w dzile Z na www.poezja.org.

Dzięki Judytko, pozdrawiam. fajnie jak tak mnie zdrabniacie czuję się taka malutka;) pozdrawiam ciepło Pisz do mnie Stefanku, pozdrawiam. Stefuś.

kto szuka - ten błądzi (zwykła kolej rzeczy ;) pzdr. b ps. nie podam swojego maila ma oficjalu! już i tak mam w skrzynce codziennie z dziesięć reklam tego środka, no tego... ;D Trochę nie czaję. Każdy może wysłać z antykonkursowiczów? I to będzie po prostu wydane? Za pięknie brzmi ;) Będzie wydane, nie marudź, wysyłaj.

Wybierz osobiście, Marianno.

Nie przesądzaj, wszystko jest możliwe, nie tylko w poezji. jednak pozostańmy przy poezji, jeśli można :)) reszta jest zarezerwowana dla jednego Pana. i on już jest :)) Twój postulat uwzględniony, doraźnie.

Z tym bezubraniem, to ciepełka wystarczy, na resztę czekam, jeszcze ubrany. Lepiej nie zwlekaj, ja sam zwlokę, ale pośpiesz się. Panie Kapeluszniku, obawiam się, że jeśli chodzi o wuszki, pozostanie Pan ubrany jednak do końca. ta przestrzeń bezubraniowa już ma swojego Wariata i zmieniać go ani w myśli :)) pomyślimy natomiast o wierszu :)) Nie przesądzaj, wszystko jest możliwe, nie tylko w poezji.

Z tym bezubraniem, to ciepełka wystarczy, na resztę czekam, jeszcze ubrany. Lepiej nie zwlekaj, ja sam zwlokę, ale pośpiesz się.

Dla mnie-to dobry wiersz. Pozdrawiam Lidko, Stefan.

Ciekawie to wymyśliłeś, Wstrentny, pozdrawiam.

Podoba się mi, ot co! Pozdrawiam.

Hej Tomaszu, wrażenie zimna, ciepła i tp są tylko wrażeniami. Pozdrawiam, Stefan.

Też prawda, choć czas nie wystarcza, pozdrawiam, Stefan.

Właściwie, to ten wiersz jest do Ciebie Joasiu. Wyjątkowo zmieniam zakończenie oraz całuję. Stefan.

Dz Ewo, pozdrawiam/całuję, Stefan.

rozumiem, bo też tak mam: nieraz trzeba jakiś dylemat z siebie wyrzucić. nie ważne nawet, czy kiedykolwiek wróci z odpowiedzią. po prostu wyrzucić Zgoda Wstrentny.

Dzięki Judytko, pozdrawiam.

Górole zawsze dobrze godajo.

Ciekawie ująłeś ten stan duszy, pozdrawiam, Stefan.

Za znaki dziękuję, myślałem, że już obowiązuje Dyrektywa UE, reszta zamierzona, wierszyk napisałem do rzeczywistej pani. Dzięki, pozdrawiam, Stefan.

pomóż mi rozwiązać dylemat pani chcę się do ciebie przytulić delikatnie i żeby między nami nie było ubrania i chciałbym z tobą do nieba na latanie czy to jest grzech myśli nazbyt śmiałej czy może to tylko paplanie pomyśl błagam spokojnie rozważ szczerze i powiedz że to uczynek zaniedbania P.S.Tylko nie zwlekaj!

Ciekawe.

Ja też pozdrawiam.