Jak pisać wiersze, kiedy się nie umie
Instrukcja Nr 7.
Piszemy coś tam:
Otóż, jak powszechnie wiadomo, poeci piszą wiersze z powodu radości (własnej), miłości (nieszczęśliwej), seksu (z licznymi orgazmami) oraz kasy (wymarzonej). Czytelnik, jeśli wogóle istnieje, posiada podobne umiłowania. Trzeba mu więc dać coś na pożarcie. Piszemy więc:
ech ty radości
co jesteś za siedmioma górami
miłości co umykasz w siną dal
a seks co kończysz się wzwodami
jak kasa stajesz przed oczami
Mieszamy wersami (parami – krzyżujemy, żujemy):
co jesteś za siedmioma górami
jak kasa stajesz przed oczami
a seks co kończysz się wzwodami
miłości co umykasz w siną dal
ech ty radości
Dokonujemy mutacji (poprzez zamianę słów):
co jesteś stajesz przed oczami
za siedmioma górami jak kasa
co kończysz się wzwodami
a seks co umykasz w siną dal
ech ty radości co miłości
Kontynuujemy procesy krzyżowania oraz mutacji, nadajemu tytuł, wprowadzmy bold i kursywę, i mamy: NIEZNANY DO NIEZNANEJ
co jesteś stajesz przed oczami
za siedmioma górami jak kasa co kończysz się wzwodami
a seks co umykasz w siną dal ech ty radości co miłości
Natępnie publikujemy w dzile Z na www.poezja.org.