Ewa_Kos

Bardzo - po poprawkach zyskał bądź co bądź ciekawy obraz malowany słowem. + Pozdrawiam serdecznie:)))

Całość jawi się pięknie - potraktowany wybiórczo każdy wers utrąca wierszowi urok! Całość dla mnie ok!:))))) Pozdr.

oj, już gdzieś pisałam, że bardzo sie podoba ze względu na styl - ja myślalam,że już tak się nie pisze; a jesień...zupełnie jak u mnie!:)))) Pozdrawiam serdecznie. EK

Miłość własna zawsze boli....Wiersz bardzo mi sie podoba. miłość własną rozumiem, aż do bólu właśnie:)). Pozdrawiam ciepło. EK

Dziękuję bardzo i jest mi niezmiernie miło!:)))

Stefanie dziękuję bardzo - nie wiem czy podołam z tym płodzeniem wierszy...czterdzieści parę lat do setki to sam wiesz...:))))) Pozdrawiam serdecznie

Dziękuję Fanaberko bardzo za przyłączenie - życzenia na kolanie zawsze są szczere:))))

prześliczny wierszyk - przedrukowany, schowany na pamiątkę. Serdecznie dziękuję:)))

Serdecznie dziękuję i pozdrawiam imieninowo!:)))))

Jesteście Kochani i serdecznie Wam dziekuję:)))))) EK

miło czytać Ciebie w innym wykonaniu:)))) Pozdrawiam ciepło:))) EK

W końcu coś do poczytania i mimo humorystycznej otoczki jest nad czym pomyśleć:)) Pozdrawiam serdecznie:))) EK

Tak to właśnie jest i ja to dopiero zrozumiałam; i dobrze, lepiej późno niż wcale i przeniosłam się właśnie do innego rozdziału:))) Pa! Serdecznie pozdrawiam i dużo buziek przes(z)yłam! :)))) EK

Oj, nie powiem - bardzo mi bliski temat, bo uwielbiam ptaszydła, wszystkie.! Wiersz napisany bardzo lekko, tak jak lubię.+.Pozdrawiam serdecznie:))) EK

Z przyjemnoscią przeczytałam i podobnie jak Stasia - oj by sie chciało zaśpiewać:)))) Ładny wiersz.Pozdrawiam.:))) EK

Podoba mi sie bardzo - podszept Marlett chyba słuszny. Pozdrawiam serdecznie))) EK

alienacja sama w sobie jest zawiła; bardzo ciekawie to ujęłaś:))) Pozdrawiam:))) EK

Zbowinie - jejku nie wiem co to?:(((

To ja przyjdę jak wymienisz:)))) Z naleweczką z... nie powiem z czego! Pozdrawiam serdecznie:)))) EK

Naleweczka u mnie - markowa!!! Wierszyk się mocno zaplusował!!! Pozdrawiam serdecznie:)))

dla Dionizego w drodze do domu spotykałeś ją wrośnietą w przydrożny omszały kamień bez zbędnych gestów - twarzą w twarz pora zawsze ta sama - pora obiadu pomyśl spokojnie taki szczęśliwy traf jak fiołek z zieloną wiosną buzia niczym słońce roześmiana gotowa na wszystko w granicach czekania na cud jesteś daleko od tych chwil i nie masz pewności że wrócisz - przed tobą teraz zamknięte drzwi, a okno w gęste kraty dużo powietrza może dać za nic

Wiersz mi się podoba, ale ciekawam bardzo tej nalewecki:))) Pozdrawiam bardzo jesiennie, bo nic mi się nie chce:( EK

Widzę, że moje win(y)o wszystkim na dobre wyszło i to bardzo cieszy.Dziekuję za miłe słowa i pozdrawiam serdecznie:)))) EK

wino w winnych a nie w innych! te nie-winne także winne;p i do tego - jakie zwinne

No właśnie - bardzo trafne spostrzeżenie.''kolejna'' jest kluczem:))))) Pozdrawiam EK