Ewa_Kos

Ciebie zawsze miło gościć u mnie:))) Pozdr. i dziękuję bardzo:)))

Dzięki wielkie za bingo:)) Pozdr. serde.:))

Miło, że się podoba:)) Dziekuję bardzo i pozdrawiam serdecznie:)) E.

No właśnie. myślałam o "platonicznie" chociaż z tym chłopem wzrokowcem, to chyba nie do końca; oni tylko niektóre fragmenty biorą "na wzrok":))) pozdrawiam i dziękuję bardzo:))

podpisuje sie:)tu sie wraca!:)pozdrowki:) takie powroty, to baaardzo miłe powroty:)) Serdecznie pozdrawiam:)

Fajnie prawisz o tej zwierzynie Arku:)) Pozdrawiam i dziękuję:)

Dzięki za zatrzymanie; bardzo miłe dla mnie:)) Pozdrawiam:)) E.

Witaj! Bardzo dziękuję za komentarz.Serdecznie pozdrawiam:)) E.

wiara przenosi góry - akurat niedawno się o tym przekonałam na własnej skórze i dlatego taki skrót myślowy w Twoim wykonaniu zabieram do ulu:)))) Serdecznie pozdrawiam Jacku:)) E.

Dla mnie płynie jak trzeba; lubię metafory, nawet nadmiar ma swój urok:)) Serdecznie pozdrawiam:))

no, faktycznie; łycha może i byłaby przydatna, ale tylko wtedy, gdy powstanie dalszy ciąg; nawet w "rozbujałej" wyobraźni:)) Dla mnie akurat:)) Pozdrawiam:))

podkładełko pewnie by mogło być pewnym zakotwiczeniem, kto wie czy nie robiłoby za stabilną platrormę:)) Kto to wie, kto wie? :)) Pozdr.

niewidoczny krąg zamknął w sobie jej zapach nie przybliżał tylko stale wyrównywał dystans nigdy nie było punktów wspólnych ale powroty w to samo miejsce

zatrzymał i zaiteresował chyba subtelnością:)) delikatnie o uczuciach, tak jak lubię:)) serdecznie pozdrawiam.

Witaj, Kochana! Naprawdę robi wrażenie? No to świetnie! W końcu w poezji chodzi przede wszystkim o to właśnie! :-) Naprawdę udziela się nastrój? To fajnie! Ewo Kosie Drogi, ale nie masz obowiązku zachwycać się wszystkimi moimi wierszami (ani w ogóle żadnymi z moich). A ja i tak będę Cię dalej lubić. :-))) Cmoki serdeczne! dziękuję, ale wracając do Twojego pisania - podoba mi się Twoje postrzeganie rzeczywistości i sposób w jaki piszesz, zresztą wiadomo, że każdy inaczej odbiera to, co ktoś ma do powiedzenia.Staram się zawsze uszanować sposób widzenia przez autora, chyba że autor robi jakieś rażące mnie błędy:)) serdecznie pozdrawiam.U mnie narazie ok. cmok!

kolejna osłoda chciałam powiedzieć i pewnie też miałoby sens; tylko w drugą stronę:))) A kopiec z czym w śodku? Masz ci los - same zagadki:)) Pozdr. ciepło:)))

Dobre.Pełne treści, choć małych rozmiarów:)) Ukłony dla Autora! Pozdrawiam serde.:))

wyobraziłam sobie ten wulkan w odniesieniu do konkretnej sytuacji, potem wyczekiwanie erubcja i stygnąca lawa. Samo życie i dobrze, że nie zawsze wszędzie tak samo:))) Serdecznie pozdrawiam:)))

czasem tak jest, że świat się dzieli na tych i na tamtych; tylko po to by znowu się połączyć i od nowa mieszać:)) Miłość jak to miłość jest ślepa:)) Ot co!! Serdecznie pozdrawiam Waldku:))

No tak,czuję się jak podróżna, pośród oczekujących.Bardzo naturalistyczny obraz, a co za tym idzie, klimat się mocno udziela:)); ale takie jest życie.Wiersz bardzo mi się podoba.Serdecznie pozdrawiam:)))

Witaj! Jak nie patrzeć robi wrażenie; dla mnie to jak opowiedziana mozajka. Fajnie się czyta i można poczuć jak to jest, gdy nie po naszemu się układa. Dałaś sobie świetnie radę, aby nastrój udzielił się również "czytaczowi":)) Pozdrawiam serdecznie! Cmok!

Miało być "malachitowo", a było czysto:)) Skojarzenie pozostało:) też tak mam; :)) dobry wiersz. Serdecznie pozdrawiam. E.

Dziękuję za zagląd i za "aż" jakie by nie było:))) Serdecznie pozdrawiam:))

Krysiu, wiesz jak to jest. Póki zdrowie dopisuje, to jest ok! Jak zachwieje to nie wiadomo czego się trzymać. Bardzo Ci dziękuję za komentarzi serdecznie pozdrawiam:))

już dzwonię do ciebie z wyjaśnieniami!! :)))