Ewa_Kos

zawsze myślałam że kamień to taka naturalna cegła daje się wbudować w mur wytrzymuje nacisk domostwa skrzyżowany z przeznaczeniem sam sobie wyznacza czas bywa przytulny pozostając zimnym i twardym jak niektóre umysły przyjmuje pozycję niezniszczalną bez wrażliwości pozostaje w tym samym miejscu

dobre wrażenie:)) Pozdrawiam:) Ewa.

Oj ciekawie ponapisywane, że aż się podoba:)) Pozdrawiam I.:)) Ewa.

uwielbiam wrzosowiska i czuję je w sobie nie tylko dlatego,że już jesień "siedzi mi na karku" Pozdrawiam:)) Ewa.

tak bardzo; byłam najpierw pod Jackowym a teraz tu u Ciebie i fajnie się do siebie obydwa wpasowują:)) Pozdrawiam Marlett:)) Ewa.

obrazek może zbyt słodki ale z przesłaniem i chyba nie słodkim pisane ad hoc pozdrawiam Jacek Właśnie, że tak pisane, ma w sobie dużo uroku takiego świeżego i bez zbytnich "ulepszaczy" jest autentyczny:) Pozdrawiam Jacku:)) Ewa.

już nie będę "uwagować", bo zostało "ponaprawiane'' co trzeba i teraz tylko czytać i czytać:)) Pozdrawiam:) Ewa.

Fajnie, ale dla mnie może się obejść bez "mi" w czwartym wersie:) Pozdrawiam:)) Ew.

bardzo mi się podoba - dobry pomysł i dobrze napisane:) Pozdrawiam:) Ewa.

Ech! Coś dla "NAS".Te rajstopy zaważyły:)) Pozdrawiam:) Ewa.

oj jak lirycznie i miło:)) Fajowo:) Pozdrawiam:) Ewa.

dla mnie całość do przyjęcia, chociaż po "obcięciu" przez P. Barbarę też nie traci, może nawet ciut zyskuje, jako że wolę oszczędne wypowiedzi:))Ogólnie "wporzo"! Pozdr. Ewa.

bardzo wyrafinowne przesłanie - dla mnie to przekrój przez życie, a jednocześnie wiele wiosny, czyli corocznego "od nowa" mimo, że lata lecą:)) Odnalazłam się w tym wierszu i zabieram go sobie tak zwyczajnie, bez pytania:)) i czekam u siebie - wiadomo czerwiec już niebawem:)) Pozdrawiam:) Ewa.

Dokładnie. Podoba mi się ten wierszoł, Pani Ewo. + Pancuś Bardzo dziękuję Pancolku, że czasem do mnie zaglądasz:)) Miło mi bardzo:)) Pozdrawiam. Ewa.

Też myślałam nad zamianą i dziękuję bardzo za podszept:)) Pozdrawiam:)) Ewa.

Dziękuję i też pozdrawiam:))) Ewa.

na szczęście przeżył:))) Ewa.

Ewo Maj jest miesiącem maryjnym - najpięknieszym z miesięcy. Jest czasem szczególnej czci i miłości wobec Niebieskiej Matki. Kolegiatę o której piszemy wypełnia niezwykły błękit. Dziękujemy i majowo pozdrawiaMy. właśnie o tym maryjnym miesiącu pomyślałam:) pozdr.

zastygł w bezruchu między trzema kotami duży padalec

a, skoro o miłosierdziu mowa, to można to w jakiś metaforycny sposób zawrzeć w duszy:) Ciekawie to ujęłaś:)) Pozdrawiam:)) Ewa.

zaśpiewał o życiu po mojemu; płynnie i swobodnie:) Podoba się bardzo "stało samotne nieświadome moich oczu" i tu myślę jest zawarty cały sens:)) Tak odczytałam, alem ja też ino czytacz, a nie żaden krytk:)) Pozdrawiam serdecznie:)) Ewa.

bardzo brakło a wiersz z "tych moich" :))) Serdecznie pozdrawiam:) Ewa.

miły dla ucha ten kaprys:) Pozdrawiam. Ewa.

uwielbiam takie "maleństwa", ale dodam nie bez racji, że szczere jest tylko pole:)) a więc jest myśl. jest miniaturka:)) Pozdrawiam:)) Ewa.

Zrobiło się majowo, a tytuł bardzo sprytnie nawiązuje:)) Pozdrawiam z majem:))) Ewa.