Ewa_Kos

Druga wersja na dzisiejszy wieczór bliższa przynajmniej dla mnie; a tak poważnie - bardziej drugi zapis+++ Pozdrawiam niewinnie z winem porzeczkowym:))) EK

Ależ Ty masz wyczucie:)))) Dzięki za słóweczko! Pozdrawiam serdecznie:)))) EK

...ale to ''je mondre'' a tylu o tym nie wie:)))) Dziękuję Stefanie za zagląd i pozdrawiam serdecznie:))) EK

Jacku Twoje wiersze są ciepłe i czułe.Przyjemnie je czytać. Ale wszyscy nie możemy pisać tak samo. PozdrawiaM. podzielam zdanie Marlett.pozdr,Es Ja też; różnorodność jest kluczem do nowych wyzwań. Wiersz do zastanowienia się:))) Pozdrawiam serdecznie.

Zupełnie jak w moim wielkim ''ogrodzisku'' wśród drzew wszelakich. Pozdrawiam jesiennie w takiej też zadumie:)))) EK

kolorowe parasole same nie dają dość cienia i spodziewanej ochłody w zgodzie z myślami robimy sobie idiotycznie długie przerwy na zapominanie pijemy za zdrowie smakując cierpkie trunki wielka czarodziejska moc mieszka w butelce dobrze rozumiemy jej siłę gdy świat tak szybko się zmienia na lepsze - życie łatwiejsze chociaż przez chwilkę tylko

O jakim krachu mówicie, co jeszcze trwa? Wiersz bardzo listopadowy a co do wodospadu - nic wielkiego - trzeba go tylko uruchomić:))) Pozdrawiam! EK

Wiersz bardzo mi sie podoba i lubię wróble - fajnie, ze są, bo jeszcze niedawno ich prawie nie było:))) Pozdrawiam serdecznie.:)) EK

Byłam na zdjęciu tej łąki i fajnie tam chyba... wiersz oddaje atmosferę i szkoda, że znowu zima idzie...Pozdr. :)) EK

By nikt nie śmiał się śmiać ze słów Panie Adamie - tak bym zapisała pierwszą strofę, ja wiem ,że to jest to samo, ale może prędzej dotrze do odbiorcy:))) A.R.

Dziękuję bardzo i witam serdecznie:))) Pozdrawiam ciepło:)) EK

Dziękuję za miłe słowo.Pozdrawiam ciepło:)))) EK

Witam i dziękuję za odzew i miłe słowa dla moich oczu.:))) Pozdrawiam serdecznie:))) EK

Serdeczne dzięki za plusa; Trochę zmrużyłam ''oba oka'' jak pisałam:))) Pozdrawiam ciepło:)) EK

tak Stasiu z całą orkiestrą na pieńku i jeszcze te samoloty:)))... Pozdrawiamy serdecznie:)) EK

Ja już sie wszystkiemu przestałam dziwić. Wiersz mi się bardzo podoba:) Pozdrawiam ciepło:))) EK

No właśnie....a o czo chooziii?

Nie wiem, czy zamysł Autorki był taki. ale ja tę czwartą porę roku - zimę potraktowałam jako schyłek życia i jakoś tak razem mi to pasuje:))) Pozdrawiam serdecznie:)) EK

Całość mi sie podoba a najlepiej ''chrapanie plecami'' - jakież to wymowne:)))) + Pozdrawiam serdecznie.:)) EK

Suszy po ognistej wodzie Suszy zęby tuż przy brodzie Suszy samo ile chce Suszy w butelkowym dnie i.t.d.

szczekasz jak drewniany pies wycięty z jednego pnia - wstrząsali tobą a z ciebie tylko syberyjskie zimno wieje od spodu i zamilkłeś nie dając znaku że wiesz sztuka - misterium sama w sobie i przy niej na baczność wszystkie włosy dębowe się stają - wystraszone słyszą jak krzyczysz ochrypnięty że to nie tak fortepiany rozstrojone tylko białe zęby szczerzą w uśmiechu od lat niezmiennym czarne klawisze same nie mogą pochwycić melodii a bębny do ataku się sposobią a ty w głębokim zamyśleniu z nieodłącznym cygarem - czekasz na natchnienie bo miało wczoraj się pojawić niespostrzeżenie - a może jak te statki w powietrzu się popsuło?

A ja obstaję za całością - podoba się i do mnie jakoś pasuje. Pozdrawiam jesiennie :)))) EK

Ja mam tak od początku a i teraz życie traumy mi nie szczędzi.Pozostaje uśmiechać się do siebie:)))) Pozdrawiam serdecznie:)))) EK

Ja Ciebie bardzo dobrze rozumiem i wiem co sie czuje.Brak fizyczny jak u Ciebie i emocjonalny jak u mnie bardzo boli...Ale co my mozemy? Chociaż wiersz napiszemy, to jest trochę lżej:)))))) Pozdrawiam serdecznie.Buźka! :))) EK

Dzień dobry po kooopie lat ;miło, że znowu możemy sie po(d)pisywać.:))) Dzieki za przeczytanie i pozdrawiam serdecznie:))) EK