Tali Maciej

szare blokowiska po deszczach spocone jak oczy mego dziadka szkliście załzawione co się stało - pytam z trwogą w głosie sędziwy chwilę milczy głaszcząc się po nosie kiedyś można było tak poprostu trwać wnuczku to nie pora idź już lepiej spać stoi chwilę w oknie zasuwa zasłony jutro ci opowiem dziś jestem zmęczony odchodzi w milczeniu skrzypiącą podłogą zdejmuje okulary naznaczone trwogą c.d.n

tu masz rację że końcówkę muszę złagodzić jesteś mordercą brzmi jak z filmów grozy pomyślę i pozmieniam pozdrawiam

a mnie się nawet podoba, choć te zabiegi słowne są już znane i nie powalają na kolana pozdrawiam

całość stylizowana na zwykłą rozmowę ciekawskiego dziecka, ale coś mi tu zgrzyta i jeszcze będę przycinał i doprawiał, więc czekam na jakieś sugestie pozdrawiam

ogólnie moim zdaniem trochę przegadany, można by co nie co poskracać i napewno byłby lepszy efekt pozdrawiam

jest coś ciekawego w tym wierszu, dobry pomysł ale... enter zbyt często, można wydłużyć frazy coby czytelnik mógł płynąć "palcem w pochewce" jakoś mi to zgrzyta, czy dobrze się domyślam??? "na tym o tworzeniu" zbędne jest to "o", no chyba że zabieg jest specjalny, tyl;ko wtedy przydał by się jakiś wykrzyknik i później na dzisiaj ==> znów powtarzasz "na" i w całości puenta wychodzi mętlikiem pętlikiem ogólnie wiersz ciekawy i watro nad nim jeszcze posiedzieć, bo może być całkiem całkiem pozdrawiam

myśl zawarta w miniaturce, jest dobrym materiałem na felieton, bądź rozprawkę w takiej formie trąci wyliczankowością a przekaz ginie w powtórzeniach i dziwnej wersyfikacji (jakoś tak dziwnie się czyta) takie odczucia po lekturze pozdrawiam

takie mi się mankamenty rzuciły w oczy, ale to tylko moje subiektywne odczucie, wiersz jest twój i to ty decydujesz jak ma wyglądać finalnie wiersz pozdrawiam

jak dla mnie zbytnia wyliczanka wiersz oparty na przepisie kulinarnym i w takiej formie można rzec że się trzyma kupy ale do mnie coś takiego nie przemawia pozdrawiam

niestety tak

-Tato, czy ty jesteś poetą? -synku już późno, jutro porozmawiamy -ale tato, jesteś czy nie, bo widziałem zabazgrane kartki -tak synku, czasem coś napiszę -a dlaczego na papierze -nie wiem, nigdy o tym... gaśnie światło -Tato, Tato! a czy drzewa cierpią? -nie rozumiem? -no... czy cierpią wiesz... -no tak... jak ludzie je ścinają, to cierpią -a po co je ścinają? -z drzewa wyrabia się książki, zeszyty - idź już spać -dobranoc -dobranoc -Tato! Tato! -proszę? -ty nie lubisz drzew!!!

tekst na pierwszy rzut oka drażni powtarzalnością wątków, wręcz banalnością "blaski, emocje, czucie ,wyczucie"- powtarzają się przez cały tekst i wieńczone śa puentą "skryte w myślach duszy cichej" - ta fraza zasługuje na malinkę )-: ja zdecydowanie na nie pozdrawiam

tekst wprowadza taką atmosferę, że czytelnik czuje się jakby tam był i siedział obok p.s większość moich wierszy powstaje w podróży i cały ceremoniał "żółknące palce" "wystukiwanie rytmów" jest mi bardzo bliski jedyne zastrzeżenie ma do wersyfikacji, Espena kieruje na dobre tory odemnie plus pozdrawiam

"Wątpliwa wartość tego eksperymentu. Amen." Alter Net podpisuję się pod tymi słowami pozdrawiam

i czemu mają służyć te odstępy, mniemam że czytelnik ma ochłonąć i nie przyjmować tandety jednym chaustem jak dla mnie bez wyrazu, jestem zdecydowanie na nie pozdrawiam

tak porównując z innymi dziełami to nawet by mogło być ale mi przeszkadzają te wszystkie anafory, po dwóch razach już wiadomo o co biega i tylko te słowa zapychają miejsce jeśli to w kierunku piosenki to owszem, ale czytywałem Cię w lepszym wydaniu dla mnie średnio pozdrawiam

????? lały się strużkami po przeczytaniu

ciach prach i po robocie dobrze się czyta, nieszablonowo i tajemniczo, za to masz plusa pozdrawiam

==> albo łatwiej albo przyjemniej teskt moim zdaniem niedopracowany, pisany spontanicznie brak w nim ładu i składu ja na nie pozdrawiam

i też miałem takie wrażenie przed umieszczeniem, ale jakoś zabrakło weny choć też bałem się że jak przeładuje utwór samą lingwistyką to będzie ciężkostrawny pozdrawiam już nocnie

popatrz na wiersze Łucji bądź Patryka Nikodema , jak jest dobry wiersz to jest pozytywny koment a jak się czyta kolejny słaby wiersz z rzędu to się już nawet konstruktywnej krytyki nie chce pisać p.s jak będziesz serwował wiersze które wpadną w moje oko, to napewno od pochwał sie nie wymigasz jak narazie jestem na nie, ale to kwestja subiektywnego odczucia, innym ten wiersz ise może bardzo podobać pozdrawiam

nuda nic w tym nie znalazłem dla siebie ja zdecydowanie na nie pozdraiwam

a mi się nie podobają te dwie strofki, tak troszeczkę treść została upchana jakby na siłę, jak dla mnie brak rozwinięca tematu, ja to odebrałem jako takie ogólniki może następnym razem pozdrawiam

W moim ulu opowiadaniu "Białe noce" F. Dostojewskiego, peel rozawia z kamienicami i czytając ten wiersz miałem miłe skojarzenia-wspomnienia z wyżej wymienionym opowiadaniem i przez to umknęła mi trochę treść twojego wiersza, muszę jeszcze poczytnąć bo warto, niezły klimat "fantastyka"? -chyba nie, ale coś mistycznego w sobie ma ten tekst pozdrawiam

sam tytuł już wprowadza czytelnika w świat zagadkowości, senne widziadła w połączeniu z mistycznością legend są ciekawą zachętą przez co bardziej przykuwają uwagę do tekstu wiersz nakreśla historię, głęboka refleksja peela miesza się z rzeczywistością poprzez skrawki, wycinki pozostałyh obrazów- wspomnień. Smutek i nostalgia towarzyszą przez cały utwór i wieńczone są puentą, która z zapisaną fotografią mrugającego oka dają czytelnikowi świadomość pogodzenia się ze śmiercią i ostatnie zdanie nie podkręca już łezki w oku tylko skłania ku refleksji tekst mi się bardzo podobał, gdyż w bardzo delikatny sposób został poruszony wątek śmierci i cały obraz odchodzącego ojca był tylko tłem a główną rolę odegrały wspomnienia plusuję świątecznie pozdrawiam