H.Lecter

" Nieszczęsny " rzeczywiście poprawiłby płynność frazy ale w tym przypadku ,to bez większego znaczenia.Cieszę się że zajrzałaś babo...

Wiersz oczywiście może ci się podobać ale dlaczego akurat za ciepły klimat i spokój ? Ja do tej Dobrej bym się nie wybrał.

Mniej giń,więcej pisz.Wtedy będzie dobrze.

Skoiarzyło i pomyślało nam się to samo.To miłe.

Pasja żeby się nie zdegenerowała,musi mieć chwile wytchnienia.Przecież wiesz Andrzeju,że najlepszą taką chwilą jest ta,gdy kobieta wyjmuje czas z naszych dłoni...pozdrawiam. -moment ten, jest wspaniały; ja tylko o tym , że miłość ma zapachy: pasji, głodu, namiętności...,to bezmiłość jest bez zapachu...,przestrzeń pomiędzy jest bezwonna, nieistotna. sup Nie możemy tak całkiem lekceważyć bezmiłości,przestrzeni pomiędzy.To z niej przenosimy "zapachy" w uczucie.To składniki z których powstają potem różne fikuśne kompozycje.Ach, te niuanse...

Nie ukrywam,lubię kiedy się lubi moje wiersze.Dziękuję.

niech będzie...,ale pachniemy czymś ważnym, istotnym, niezwykłym...może pasją... Pasja żeby się nie zdegenerowała,musi mieć chwile wytchnienia.Przecież wiesz Andrzeju,że najlepszą taką chwilą jest ta,gdy kobieta wyjmuje czas z naszych dłoni...pozdrawiam.

Tak...miłość niech sobie będzie...

łatwość godzin wzgórza cierpliwie znoszą w dół kamienie cierpliwie wznoszę na wzgórzu kamienny dom łatwość godzin ziemia otwiera kobietę z wody tysiącletnia kobieta rodzi kobietę której dotknę łatwość godzin kobieta wyjmuje czas z moich dłoni i usypia w nich ciało pachniemy czymś nieważnym nieuważnym pijemy noc wie o nas tylko miłość

Gdyby nie dwa ostatnie wersy,byłby zupełnie smaczny drobiazg...pozdrawiam.

Gdzie coś takiego można zobaczyć ? Wyobrazić sobie też trudno.Chyba cię trochę poniosło...

Nie będę czepiał się drobiazgów bo w sumie sympatyczne..

Czas nieuświadomiony,czas oderwany od nas,biologiczność czasu-podchodzisz do czasu od strony definicji.Pomysł ciekawy ale wykonanie kuleje.Niepoukładane te klocki,no i te " znane miesiące...przypieczętowane zimno...czuwamy czekając ".Wybacz,nie kupuję.

Wiersz pokazany publice przestaje być własnością autora.Każdy ma prawo doszukiwać się tego,na co tylko ma ochotę .Miło że zajrzałaś.

Najlepsze wiersze mają " zapach " autora,tak jest w tym przypadku z wątkiem pszczoły.To jest nowe bo tylko twoje,wyjęte z twojej prywatności.Tekst zyskuje na wiarygodności . Pisać w sposób uniwersalny,to tak naprawdę pisać o niczym...Duże dobrze...

Kac ? Cóż, poezja wymaga poświęceń...Chagall zresztą ,też miał potem kaca.Czekam na twój tekst ,dobrze mi smakują z kawą...

Na szczęście dobry wiersz " wyrasta " ze swego autora i jest od niego mądrzejszy...miło cię znowu słyszeć.

Proste i szorstkie w ten dobry sposób który odróżnia poezję od poezjowania.To wcale nie takie częste.

Agnieszce Osieckiej czasami wystarczy tylko unieść się lekko na palcach albo wdrapać na szafę i już widok taki że można uszyć z niego zielony dobry dzień u Pana Boga na półce z książkami pod literą O nie ma twoich wierszy słyszę że właśnie wszystkie są w czytaniu

od początku zanosiło się na katastrofę dziewczyna i nieszczęśliwy mikrofon postępująca destrukcja stolików rozlane stłuczone w powietrzu ...rwy jak złote liście po trzecim druidowym w porze późnych świec nadeszło najgorsze B wolna i wolno ogłosiła ostateczny upadek Chagalla zmroziło pomarańcze J w tym momencie przegrał z bólem głowy z bólem świata i dogasł do wyjścia M jak zwykle uśmiechnęła się ale skrzypek w jej włosach skulił się ze strachu P zajrzał do kieliszka do wiersza do nieba już nie zdążył urwało w pół nocy kwietniowe drzewa w dół zawróciły gałęzie i nie było już dokąd i komu wyszeptać błagalne ty nas oszukuj Chagall oszukuj najpiękniej jak potrafisz

Zaczynasz całkiem dobrze a potem pojawiają się te nieszczęsne "serie z broni maszynowej" i wątek bazyliszka, i robi się z tego jakaś liryka komiksowa.Pozdrowienia Babo...

Refleksje i "narzędzia literackie " na poziomie podstawowym i jeśli znajdziesz [a już wiem na pewno że tak] czytelników o podstawowym poziomie potrzeb,to mnie to w zasadzie nie przeszkadza...pozdrawiam ciepło.

Stawiasz kropkę i prezentujesz pośladki,z przewagą pośladków-niestety...

Enigmatyczna,zgrabna wędrówka po krajobrazach wewnętrznych.Chłodne to krajobrazy i trochę sztuczne...udawane życie,udawany wiersz.

Ciepły,eteryczny tekst,za formę oklaski...ale fraza " tylko po to żyć " [czymkolwiek jest TO] budzi mój sprzeciw.To jakiś straszny minimalizm,są jeszcze inne oceany...