Witold_Adam_Rosołowski
Użytkownicy-
Postów
1 451 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy -
Wygrane w rankingu
1
Treść opublikowana przez Witold_Adam_Rosołowski
-
obrazy bez obrazy II
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Ewuniu - dziękuję seredeczne pozdrówko W_A_R -
Pieśń...
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Klinos utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
piękne i jeszcze - jeszcze - jeszcze serdeczne pozdrówko W_A_R -
Rymowanka zimowa
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Antoni Leszczyc utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
UnionJack - smię zaproponować zmianę tytułu na "miła rymowanka" - miło się czytało serdeczne pozdrówko W_A_R -
liczne oblicza
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Maria Anonym utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Mario - widzę długi korytarz - tak długi że ciemność w nim a potem kropka jasnośi - po jednej stronie ściana geniuszu - po drugiej sztuki - a ktoś taki jak poeta po suficie na hulajnodze - omawiający zakreś wiedzy zebranej w szkolnej łąwce - omawiający sens diamentu rysującego ósemki po zapętlonych przepisach i regułach - z intuicją odnajdujący zakres idealności lustra diamentu i wartości ludzkiego doznania pozdrówko W_A_R -
antidotum
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Kornelia Zawrzykraj utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Kornelio - z reguły to nie lubię modlitw - takie te moje wyznanie, że popaść by można w konsekwencji, że będę "przeciw" - forma i styl bez uszczerbku - ale brak w niej spontaniczności - wiersz jak na modlitwę bardzo ułożony i tylko do jednego - najstaranniej - wychodzi jakgdyby najbradziej rano i za to wielki plus pozdrówko W_A_R [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 16-04-2004 21:14.[/sub] -
przez ciemność
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Marku - serdecznie Ci dziękuję za miły komentarz pozdrówko W_A_R -
przez ciemność
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Dziękuję Ewuniu za przeczytanie - wiersz jednak wbrew Twojej sugestii pozostanie rwany jak mu się należało - jak cios rzeźbiarza w kamień - każdy zaimek jest tą iskierką, na której początku zbudowany jest kolejny wers - kolejny wers na następnym - łańcuszek z tego wyszedł - przez ciemność iskierki emanują ciepłem serdeczne pozdrówko W_A_R -
przez ciemność
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Michale - dziękuję za przebrnięcie - ufff i za znalezienie czegoś po drodze - serdeczne pozdrówko W_A_R -
przez ciemność
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Areno - dziękuję za przepisanie serdeczne pozdrówko W_A_R -
sen platoniczny
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na joaxii utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Myślę, że ktoś w końcu powinien posłuchać umuzykalnionego "snu platonicznego" pozdrówko W_A_R -
obrazy bez obrazy II
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
dziękuję Joaxii - już zmieniłem serdeczne pozdrówko W_A_R -
przez ciemność
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Dotykasz mnie wietrznie muskając pospiesznie odległe prawdy z drzemiącą w nich ciszą chaosu Twój wzrok – opadł na kolana zmęczony kolorem życia świateł widziadeł postępującej krucjaty dzieci radości ku słońc przeznaczenia Roztapiamy marzenia w sobie nieskończeni poza sobą mający metę Gdzieś ideały pospadały z ołtarzy ubóstw zranieni wyznawcy giną w popłochu własnego sumienia My - rozbici na cząstki świata na ziarna wiary i nadziei rozpalamy w waszych sercach pędzące chwile jak pegazy ulatujące w płonące niebo zachodu dnia rozbrajamy smutek i żal Gdziekolwiek spojrzeć noc przychodzi ta sama Gdziekolwiek dotknąć tam już dotknięte przez ciemność -
można o Tobie
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Dziękuję Mario za wejrzenie w mój wiersz pozdrówko W_A_R -
obrazy bez obrazy II
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
? -
można o Tobie
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Ewuniu - dziekuję za komentarz - cóż mi pozostało - narazie - pisać i pisać serdeczne pozdrówko W_A_R -
obrazy bez obrazy II
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
--- improwizuje deszcz w krajobrazie fałszując - nie zna nut natury --- kanał - odlot i powrót - w agonii póty trwam - nie trafiam w życie --- nie należę do kwiatu wpierw usycha niesprawiedliwość dzięki niej odróżniam cokolwiek --- dotychczas nikt nie odmawiał mowy jak godność i honor po chwili dopuszczają do głosu milczenie - nic nie mówi --- są chwile - rodzą świt tęcze obracając po niebie ku nikomu w ciemność a mnie bawi światło życie - nikt woli samotność odchodzę - uwierzył zapominając gdzie był --- pomniejszyłem się do myśli mają ubaw - kiedy patrzą w dół - myślę - to pokłony taki jestem wielki [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 16-04-2004 15:06.[/sub] -
można o Tobie
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Dormo - wiersz jak wiersz lecz nie do nauczycielki - do kogoś bliskiego o kim mogę sobie jedynie pomarzyć ... pozdrówko W_A_R -
można o Tobie
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
dziekuję Patrycjo za wyszczególnienie błędu "poza" - jakoś nie zauważyłem - może nie chciałem pozdrówko W_A_R -
można o Tobie
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Annabel - najbardziej się cieszę za tego "-" i za wynik "ostateczny" - brzmi jak dostateczny z plusem pozdrówko W_A_R -
można o Tobie
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Areno - interpretację zostawiam według uznania - dziękuję za te ... kilkakrotne i za styl i w ogóle że czytasz moje wiersze pozdrówko W_A_R -
można o Tobie
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Pawle - dziekuję przynajmniej za przeczytanie pozdrówko W_A_R -
można o Tobie
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
dziekuję Thomas za odnalezienie choć cząstki siebie - życie składa się z takich małych fragmentów - z takich małych cegiełek - eejjjj ci ja tam będę kaznodzieił .... pozdrówko W_A_R -
Już tylko jabłuszka
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Yourek Ajsiński utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Yourku - przypomina mi się wierszyk - ...entliczek pentliczek - czerwony stoliczek... - ale to chyba c.d. Twojego wiersza pozdrówko W_A_R -
można o Tobie
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
można o Tobie jedynie pomarzyć lub mieć Cię przed sobą i otwierać tak szeroko usta że zdolna byś była zobaczyć braki w mym uzębieniu kryję się pod czołem nie chcę kochać mniej niż być kochanym albo wywalczać trącone uwypukleniem jak Twoje piersi zatrzymane dla utęsknionego niedoświadczonego takim bym nie mógł być ani w sobie ani poza sobą zadawaj ból jako nie zapisaną szkolną wymówkę wielu nauczycieli zbędnych przedmiotów ale nie każ mi uczyć się rzeczy od Ciebie zależnych mogę o Tobie jedynie pomarzyć lub mieć Cię przed sobą ... [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 15-04-2004 15:50.[/sub] -
prawo
Witold_Adam_Rosołowski odpowiedział(a) na Witold_Adam_Rosołowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
ok - Acid - dzięki za odświerzenie wiersza - był już chyba po za rozkładem mym - filozofią dziury się łata - a wiersz ten jest jak topór tnie do współczesności - tyle tylko mógłbym się bronic - tyle tylko mógłbym atakować - stoję na pozycji skazanej na dźwiganie siekiery - ale jej nie uzyję - chyba ze do podtrzymania rozmowy serdeczne dzięki za czytanie tych moich starszych wierszy - i pozdrówko W_A_R