Witold_Adam_Rosołowski
-
Postów
1 451 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy -
Wygrane w rankingu
1
Odpowiedzi opublikowane przez Witold_Adam_Rosołowski
-
-
Cytat
Dzięki Witoldzie.
W jakimś stopniu była bliska jako dobra kumpela.
I mam jeszcze pytanie z innej beczki:
Czy ja jak piszę komentarze, wypowiadam się ,to odbiorca może poczuć że jestem cwaniakiem ,łachmytą?
Zastanawiam się nad tym ,ponieważ na innym serwisie ktoś tak napisał:
"wiersz ma tylko zaskakujący koniec. Cała reszta najzwyczajniej do wyrzucenia - zbędna. Wiersz byłby
dobry, gdyby nie KATCINA! Nie wiem, czy to ten sam katcina z Fabriki Librorum - jeśli nie to bardzo
przepraszam. Ale tamten to był cwaniak! Normalnie taki kicz pisał, a tak go chwalili, że aż
absurdalnie się wokół robiło. Komercia pod publiczkę... I w dodatku tragedia... Jeżeli jednym z trio
autorów tego wiersza nie jest łachmyta z Fabryki, to bardzo przepraszam. Ale takie wspomnienie mnie
właśnie "naszło" - słysząc to pseudo ;-))) "
Proszę o szczerą odpowiedź.
Maćku - cwaniactwo to chyba nie w tej formie, w której się przemieszczasz w przestrzeni zwanej poezją - nie rozumiem dokładnie pojęcia cwaniactwa - ale Twój wiersz dla mnie tym nie przemawia - komentarze też nie zaskakują "pychą" - bo chyba ta z cwaniactwem w parze - pisz kolego i nie przejmuj się odległymi słowami - które tylko ukierunkowywują Twój lot w przestrzeni - bądź jak liść w bezdmuchu - spadający na łeb i szyję jak nikt inny przed nim - i obyś nie wpadł do ogniska
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
wiersz jak wiersz - ale w tej zmowie milczenia chyba wiatru brak
pozdrówko W_A_R0 -
Cytat
nie bardzo rozumiem, powiedziałem coś źle? nie musi Pan odpowiadać, naprawdę. wiadomo, że nie napisano jeszcze takiego wiersza, po którym nikt nie mógłby już napisać następnego.
nic z tych rzeczy Panie Marcinie - wszystko wporządku
sedeczne pozdrówko W_A_R
0 -
---
był człowiek
był sen
pamięci zabrakło
---
życie – mówisz z zatraceniem czasu
śmierć – milczysz wepchnięty w wir wskazówki zegara
---
w miłości zabraknie pocałunku
w przyjaźni - gestu
w życiu – chwili
w śmierci – wymijania
---
był człowiek, który we śnie
zatracił pamięć i na pamięć
kuł skrzydłem emocji – pisał wiersze
dla ciebie
dla mnie
w wirze dnia przeminął
bez pamięci – sen go ominął0 -
tak - decyzja i nagły zryw - bo diabelskie zakusy to ... i oby nie na skróty - oby z tych rozsatjów jaknajszybciej wybyć w zycie
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
chylę czoło Panie Marcinie - wiersz w formie z plusem - jednak troszkę przegadany jak starość zapewne - starzy ludzie lubią milczeć rozmową o przeszłej skórze
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
zastanawia mnie tytuł a właściwie to wyraz "dziwna" - przecież co roku przychodzi a zdziwieni są najbardziej ludzie, że już - pięknie o niej napisałeś, że "dama"
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
najlepsze jest w tym to - że się dogadaliście - i myślę jeszcze, iż wiersz oddaje tylko krzywy obraz tego co nastąpiło - w zwierciadle przegląda się każdy kto potrafi skłonić głowę w stronę bijącej zewsząd wody - winy - kojarzą mi się z napojami o jakimś tam procencie - a przyznanie - to uznanie przy boku kogoś z kim chce się być - to tylko rozmyślania - może ktoś szerzej o wierszu jako formie napisze
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
CytatA ja uważam, że piękno to rzecz cholernie subiektywna. Piękne jestr to, co uważamy za piękne. I to jest koniec definicji.
a ja jeszcze dodam - że pięknie to zwyczajnie - bez retuszu i wyniosłości
W_A_R
0 -
CytatKamilo - wiersz troszke sam z siebie odpowiada że nieobecna byłaś więc druga strona medalu (zycia) rozpraszała się w chwili sama - stąd w niewolę popadłaś własnego sentymentu czy oby poszło "awersowi" dobrze
pozdrówko W_A_R
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 17-04-2004 17:01.[/sub]
ok - Kamilo - poprosiłaś mnie na PW bym jednoznacznie określił to co napisałem wcześniej - otóż - wyobrażam sobie, że był sobie P.Bóg, który rzucał monety na drogę aby zwabić wyznawców - Ty (wybacz za porównanie) byłaś jedną z tych monet - AWERS upadł w kierunku ziemi - moneta zaczęła korodować a Ty jako REWERS - zachowałaś twarz na deszcz i słotę, pogodę i niepogodę - pamiętasz dokładnie jak wyglądał świat przed wyrzuceniem Cię z rąk P.Boga
nie wiem czy przybliżyłem "conieco" ale mój komentarz nie polegał na wznieceniu w Tobie ani pogardy - ani czegoś tam podobnego - był moim wyobrażeniem Twojego wiersza - interpretacją - ulotną myślą - wybacz jeśli nie tak
i serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
Cytatpodobają mi się. nie wszystkie, ale generalnie na plus. zdecydowanie najsłabszy fragment przedostatni.
Panie Marcinie - dziękuję że zdołałeś przebrnąć przez moje obrazy - zrozumiałe jest, ze nie każdy obraz idealny - krzywizny są pospolitym zjawiskiem luster - ale to żadna moja obrona - żaden tam atak - taki to myslenia
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
CytatHi Adam! "wsrod deszczu wzbijam sie w jasna tecze" jak ty to robisz?
czyzby marzenia takie codowne?
Przasnysz to musi byc tajemnicze miejsce,ciagle przewija sie w twoich wierszach, a moze tylko w twoim sercu?
"brne, wywijajac jak swiecy knot"- dziala na wyobraznie....super
pozdr, M+A
Mario - dziękuję - Przasnysz to miejsce gdzie ... no właśnie ...oby więcej i nie mniej powiedzieć - brnę w nim po deszczu splot
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
CytatCudownie jest mieć miejsce, gdzie mozna wyjść w deszczu na ulicę i swierdzić, że kocha się życie...nie we śnie - na jawie.
wśród deszczu wzbijam się w jasną tęczę
o czym pomyślą ludzie gdy ze snu
wstając ospale z domów swych wyjdą
i ujrzą mnie – do jakich afektów
dojść może – myśl moja winna ....przepięknie!!!
Pozdrawiam Ewa
Ewuniu - miejsce te było - dziś deszcz wymył ślady i porąbał otoczenie - dziś można tylko ręce w górę i odpocząć w pamięci imaginując miejsce skąd tęcza wyrastała
sedreczne pozdrówko W_A_R
0 -
CytatPanie Witku dla mnie jest to materiał na piosenkę aktorską. Jestem za.
Pozdrawiam.
P.S. Mam ochotę też tak pospacerować.
to kiedyś musimy sie umówić i w jednym deszczu podreptać jak dwa chłopy z oddali - he - dzięki też za tę piosenkę aktorską
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
Cytat
Prawem Autora jest rzeźbić swój wiersz po swojemu.
Prawem czytelnika jest doszukiwac się sensu i poprawności tekstu.
Wymieniliśmy wiec poglady :):):)
Pozdrawiam Wiciu
Ps. Ale wiersz , jest niesamowity
Ewuniu - za tę niesamowitość dziękuję
i serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
o świcie w mieście mym padał deszcz
stanąłem w oknie i krople liczę
nieobliczalnych myśli kres
niesie mnie z domu wprost na ulicę
i już tubylczym krokiem na wprost
brnę wpośród pluchy w sobie znajomym
i wyznaczonym kierunku w dość
śnie nienormalnym i załzawionym
pod chmur nieboskłon – pod wiatru splot
w osamotnionym pędzie przed siebie
brnę, wywijając jak świecy knot
rytm mego snu co w błocie grzęźnie
myśl ma w promienie obrasta w krąg
z ziemi ku niebu rosnę – me ręce
wbijają się w schodzący mrok
wśród deszczu wzbijam się w jasną tęczę
o czym pomyślą ludzie gdy ze snu
wstając ospale z domów swych wyjdą
i ujrzą mnie – do jakich afektów
dojść może – myśl moja winna
o świcie w mieście mym padał deszcz
stałem przed oknem – jak kocham Zycie
to deszczu sprawka- ta cała pieśń
na zawsze już związana z Przasnyszem
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 21-04-2004 11:32.[/sub]0 -
Cytat
Raczej lanie wody.
Pewno razu byłem na ognisku. Zabawa był przednia, ludzie dobrze bawili się.
Jedna z osób poprosiła mnie żebym jej coś napisał. Nie wiedziałem co i nie miałem natchnienie więc takie coś napisałem. Także ten wiersz o niczym nie mówi - jest bez znaczenia.
Pozdrawiam
-Maciek-
[sub]Tekst był edytowany przez Maciej_Bacztub dnia 17-04-2004 10:12.[/sub]
dziękuję za wytłumaczenie - ale Maćku jeśli ta osoba była Ci bliska ... to podjąłeś ważną decyzję - nie bawię się w demagoga czy kaznodzieję - ot tak masz plusa
serdeczne pozdrówko W_A_R
0 -
Sebastianie - piasek, zapiski i ławki - symbole spotkań - symbole odejścia - chmury na nie nadchodzą - chmury bujają a Ty mocno przekonany, że od lat spotykasz się dalej z mokrą nocą - może nie nocą ...
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
Marku - wiersz piękny - też tak bym chciał dla swojej mamy
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
Macieju - wygląda na wewnętrzny bunt - złamanie decyzji
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
Kamilo - wiersz troszke sam z siebie odpowiada że nieobecna byłaś więc druga strona medalu (zycia) rozpraszała się w chwili sama - stąd w niewolę popadłaś własnego sentymentu czy oby poszło "awersowi" dobrze
pozdrówko W_A_R
[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 17-04-2004 17:01.[/sub]0 -
tak sobie myślę - że świat uwiązany na sznurku z pereł to nie zbyt dobry pomysł na zycia - a gdyby tak nie "zmknąć" (nie wiem czy tu nie ma błędu jakiegoś) a rozpuścić w świat perły - niech się stanie "kochanie" odpowie ktoś z bliska
serdeczne pozdrówko W_A_R
ps. rewolucji nie chcę robić - ale gdyby tak ...0 -
brzmi jak westchnienie dobrego trunku przysmażane papierosem za $2 - podróże kończą się jak niesmak czasu - termin przydatności odmirza metkę czasu i oszukuje przechodniów, że stoją w miejscu a czas się porusza
serdeczne pozdrówko W_A_R0 -
ładne to Meggie - ale do mnie jakoś nie przemawia - może to Twoja wewnętrzna rozmowa z Aniołem - trudno byłoby i niechcąco byłoby wypłoszyć bratnią Ci duszę - ANioła
serdeczne pozdrówko W_A_R0
Róża
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Opublikowano
róza - zabrzmiało jak w imię miłości - w imię rózy - w imię czego tak się ranić kroplą zycia - toż to tylko kwiat
serdeczne pozdrówko W_A_R