Witold_Adam_Rosołowski

ok - wróć - bo pewnie jak ja - daleko na morzu ... serdeczne pozdrówko W_A_R

ech, ty życie, co za traf, piąta rano a ja wpław, biorę kurs na wyspy Id, już po za mną noc i świt i już słońca pierwszy blask, niby strzała wali w pysk, ginę w toni, co za pech, aby porąbało cię, ech, ty życie, jutro znów noc, jak zwykle ten sam kurs, powiadają ludzie, że Id to miejsce jest na sześć aby się osiedlić i mądrym być po same sny, jutro znów popłynę hen, nim przeminie zgaga-dzień, ech, ty życie, tracę dech, kolorado – cóż za pech, człowiek myśli, że to już, a tu wała – blues my shoes, z nocy w noc, ze świtu w świt, może Id to tylko mit, mimo co do przodu rwę, aby porąbało cię, ech, ty Zycie, taki traf, że już nie chce mi się wpław płynąć, kiedy ani rusz nic się nie wyłania z mórz, tylko przygód pełna myśl, z nocy w noc, ze świtu świt, dziś zasypiam, szczęście twe, życie – oszukałeś mnie, ani widu, ani słychu - Idu tyle co pełen worek przygód.

Valdesso - instynktem bym tego nie nazwał - ale cóz - mogę się mylić - forma i styl wporządku - tylko treść do tytułu nie ta - przynajmniej dla mnie serdeczne pozdrówko W_A_R

i słowo ciało się stało i jedno z bóstw drugie opanowało i nim się jasność rozeszła jak do koperty - do wiersza wtrącił ją pewien poeta bystry bo chciał powiedzieć coś wszystkim serdeczne pozdrówko W_A_R ps. wybacz - za wtrącenie moje - chyba krwi nie będziemy przelewać ...

nie chciałem ani nie chcę aby to co napisałem i napiszę stało się powodem utarczki - ale odkrytość poety według mnie to właśnie to co napisałeś: po pierwsze: brak wulgaryzmów po drugie: zaistniała "postaci" (chyba tak to się teraz pisze) po trzecie: jest osobowość (no właśnie - osobowość poety) po czwarte: wymiar czwarty (czas) zamarł tyle w dylemacie odkrytości poety - a może mularza serdeczne pozdrówko W_A_R

Emilio - a ja bym sugerował wyrzucić pierwsze linijki z każdej części - czasem - już jest w tytule serdeczne pozdrówko W_A_R

Michale - CV jak się patrzy - odkrytość poety w nim serdeczne pozdrówko W_A_R

krótko dopiszę - cztery słowa "że mi się podoba" serdeczne pozdrówko W_A_R

tak Kronelio - cisza - najbardziej wymowna bo jak nic innego - najbardziej dosłowna serdeczne pozdrówko W_A_R ps. wiersz do wielu przemyśleń

Kornelio - dziękuję za "napisane jak trzeba" i za te "płynięcie" - bardzo to miłe serdeczne pozdrówko W_A_R

Zbigniewie - od zimna "brrrr" taka niewinna stąd pisać o śmierci jakby wspak po sierści długopisem mierzyć jeszcze ktoś - uwierzy .... serdeczne pozdrówko W_A_R

mi też nie jest głupio i tak bym to upiął że dla "podobania" warto pisać zdania i w wiersze ubierać niźli też - umierać serdeczne pozdrówko W_A_R

dziękuję Agnieszko za "potrafienie" - piszę jak każdy, a każdy coś tam potrafii - nikt nie jest zerem - nawet ja (niech zabrzmi to jako komplement bez narcyztwa, hihihihihi) serdeczne pozdrówko W_A_R

spróbuję Ewuniu - spróbuję - skoro prosisz ... serdeczne pozdrówko W_A_R

umarłem dziś rano – dziś – to znaczy jutro odnajdą mnie, nagość mą zawiną w płótno, nie będzie wesoło im gdy nader smutno pojutrze ubiorą mnie w drewniane futro, umarłem – cóż z tego – śmierć nie jest krzyżówką, to coś najprostrzego, jak na zawsze usnąć, zasnąłem więc dzisiaj i nie zbudzę jutro taka we mnie cisza jakby czas się urżnął, umarłem nic więcej się nie zdarzy, trudno, jak w słodkiej piosence, wiem, że nazbyt późno po nocy, wpół świtu świat mi w życie lunął z nadmiaru, z przesytu, umarł – jak głupio … [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 07-05-2004 09:35.[/sub]

ejj - to jak z tym pociągiem i darmowym biletem - kiedy konduktor przyjdzie i będzie chciał sprawdzać normalne i legitkowe ??? - co mu pokazać ?? Radość czy smutek ??? serdeczne pozdrówko W_A_R

i to jest poezja - tylko czemu taka smutna - chciałbym kupić bilet na ten pociąg - który odjedzie pusty - bez złudzeń serdeczne pozdrówko W_A_R

a czymże są te - utopie przezroczyste jak krople wciągają jak w marzenia takie - nie do wyrażenia dziękuję za "miło się czytało" serdeczne pozdrówko W_A_R [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 06-05-2004 22:10.[/sub]

super Michale - ja bym to nazwa "paradoks współczesnego człowieka (poety - ?)" - piękny przykład serdeczne pozdrówko W_A_R

oto wioska - w niej lud skromny pracowity - bogobojny, chałup strzechy jak w ałkasie pośród drzew i w kwiatów krasie, jak na taki lud – to wiele pewnie żyją z nimi wele - duchy przodków, że w tym stanie wioska cała w błogostanie. przez tę wioskę – jakby dłutem wyrył w ziemi nurt szwentupe, płynie rzeka, przez nią mostki, dwie drozyny idą z wioski w kraj daleki i szeroki aż po horyzontu mroki, na łaukasy – w krąg obsiane, ziarno w dziaklo z pól nadane. oto wioska – dejwy słodycz, kłunie, jawle, pircie, brogi w ałkas zlane chałup mrowie na żynliusa wróżby, ognie lejmy ału i po mału rozejzyjmy się w tym raju na bożyszczy wyniesienie wioska w pati bogów mienie. [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 09-05-2004 22:13.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 09-05-2004 22:14.[/sub]

tak zapomniałem o pośladkach - ejjj serdeczne pozdrówko W_A_R

a może inny koniec byłby trafniesz - to tylko sugestia: "a Ty gdzieś tam.. śpisz półtora godziny po zmierzchu poza zegarem" i jakiś dopisek - "kukułka" nie chcę nikogo obrażać - bynajmniej Ciebie nie ale wtedy by6łby sens serdeczne pozdrówko W_A_R

Emilio - dziękuję za obronę ale młotkiem po głowie ??? - nie wiem co napisać - za "spodobanie" - dziękuję serdeczne pozdrówko W_A_R

Mariolo - dziękuję za "genialność" - ale nie bardzo rozumiem co miałbym zmieniać - napisz proszę jak według Ciebie powinna wyglądać chocby pierwsza zwrotka - chciałbym to zobaczyć - wtedy pomyślę o zmianie serdeczne pozdrówko W_A_R

sam nie wiem Ewuniu czy jest ktoś taki, któremu życie nie sprawia bólu - ejjj - pochowali się tacy, czy co .... dzięki za "mądralę" serdeczne pozdrówko W_A_R