natalia

Aniu, Marcinie dziękuję ślicznie za miłe słowa :) co do infantylności, to coś czuje jeszcze długo tak będę pisała... ale jak narazie mnie z nią dobrze :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

ja wiem :) lepiej bym tego nie ujęła....ślicznie napisane i jakie prawdziwe! przeczytałam z przyjemnością :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

piękne... zabieram sobie :) płynie się w tym wierszu niemal, tak zwiewny, naprawde przyjemny Serdecznie pozdrawiam Natalia

ależ ja nie mówię wcale o chodzeniu fizycznym! a chodzić potrafi każdy i każdy moze jeśli tylko odnajdzie w sobie siły i wiarę, że tam gdzie idzie będzie lepiej :) a będzie! a do Klaudiusza, mnei nei chodziło o to by iść dla samego chodzenia, tylko po jakiś cel, po odnalezienie go, po napotykanie przygód, zawierania znajomości, szcześcia, nie po to by iść a po to by żyć. szczęśliwie i pełnią życia, korzystać z każdej okazji nadarzającej się ( oczywiscie na drodze, którą kroczymy :) ) sens nei tkwi w tym by iść a w tym by żyć dla siebie i dla innych, sprawiać radość co dnia sobie i innym, cieszyć się i witać każdy dzień uśmiechem, obdarzać siebie i innych dobrem, otaczać się optymizmem... to miałam na myśli... [sub]Tekst był edytowany przez natalia dnia 03-12-2003 17:55.[/sub]

jesteś dziś trzecią osobą, która tak właśnie tkwi i nie wie co zrobić, nie wie czego chce, jak sie ruszyć, w którą stronę...najlepiej jednak to ująłeś :) wiesz, najwazniejsze by wstać i iść, przed siebie, gdziekolwiek, byleby do przodu, nawet bez celu, on się kiedyś znajdzie, nawet niezauważysz kiedy. deszcz nie raz jeszcze zaboli, ale uodpornij się na niego, idąc możesz go wyminąć, stojąc bądź klęcząc skazujesz się na niego. Widzę kolejną zagubioną w sobie osobę, ale zaręczam, wystarczy się ruszyć i już będzie lepiej, spojrzeć przed siebie z wyprostowanej sylwietki- więcej widać-i spokojnie zrobić krok w przód, potem będzie już lżej. Nieważne co do tej pory się stało, najważniejsze co się stanie teraz, za chwilę, trzeba patrzeć pod nogi i do przodu a nie się oglądać....można wtedy wpaść niespowiedziewanie w dół, czy się potknąć...a nawet jeśli, to znów się podnieść należy! i iść :) ja uwielbiam iść do słońca :) uwiebiam jego promienie na twarzy, piszesz o deszczu, no on też czasem spadnie ale co jest po deszczu? słońce :) - jak dotychczas - zawsze :) przeszedłeś tysiące szarych ulic...i conajmniej drugie tyle miniesz jeszcze w swoim życiu, ale nie tylko takie są na świenie, niei tylko takie w sobie masz, jest milion kolorowszych, żywszych, ciekawszych, tylko aby do nich dojść, trzeba iść :) a więc z kolan Sebastianie i w drogę! serdecznie pozdrawiam szczęśliwej drogi życzę i przepraszam za ten wykład, no ale temat mnie zmusił :) Natalia [sub]Tekst był edytowany przez natalia dnia 03-12-2003 17:19.[/sub]

świetne Elka :) tylko w pierwszej zwrotce czasem trudno się czytało np: opada mi spojrzenie, to chyba powinno być pisane w jednym wersie, ale tylko moim zdaniem, reszta raczej bez zarzutów. Wiersz czyta się lekko i przyjemnie, a gra skojarzeniowa jaką zastosowałaś jest bardzo dobra. Serdecznie pozdrawiam Natalia

hm fakt, że czyta się bez przeszkód, ale w pewnych momentach gubi się rytm, no ale tak to jest przy walentynkach :) kto tu o rytmie by pamiętał!? emocje oddane świetnie i to mi się tu najbardziej podoba, niemal widziałam jak się koperta- własnoręcznie sklejana!- trzęsła w dłoniach p.l. :) dwa ostatnie wersy...nie wiem, nie grają mi. Serdecznie pozdrawiam Natalia

piękny, delikatnie się czyta,rytmicznie,wiersz wytwarza specyficzną atmosferę, bardzo mi się podoba, ostatnie wersy - rewelacyjne. oczywiscie zabieram :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

oyey, dzięki za komentarz, umieściłam wiersz tutaj bo myślałam, ze skoro tyle teraz Szanowna komisja przenosi to i mnie tam odtransportują, wolałam sama się tu umieścić. Co do wykrzykników, to uznałam, że są potrzebne dla wzmocnienia, emocji. No i czyżby naiwość w mym wierszu Ci przypadła do gustu!? cieszę się :) aha i to mydło... dodałam w ostatniej chwili, spodobało mi się, więc zostawiłam. Sewek :) wiem o której scenie mówisz, widziałam na filmie, ale przyznam, ze nie myślałam o niej pisząc wiersz. Ciekawe i trafne porównanie, podobne emocje... Tadeuszu, miło mi :) Wszystkich serdecznie pozdrawiam Natalia

bolało Łezko......tzn czytając. poruszający wierszyk, jak to Twoje mają w zwyczaju. końcówka mocna, wczesniejsze wersy raczej do przemyślenia, miejscami świetne. Pozdrawiam serdecznie Natalia

przesiąknięta zielonym obłokiem bije ślepe myśli twierdzi, że czuje ale ona tylko fruwa spadnie za chwilę o, już leci podnieś się! łzy cię nie umyją do łazienki po mydło marsz! wiem, ja też nie chciałam

ależ tu smutno Łezko.... fakt, że leciutko sie czyta wierszyk, ale z wersu na wers coraz bardziej smutno się robi... druga połowa pierwszej zwrotki jest świetna. przypomina mi temat ciut jedną piosenkę Łez, ale takie życie. Serdecznie pozdrawiam Natalia P.S. a wiersz mi sie bardzo podoba.

lekki i przyjemny w czytaniu wprowadza w stan rozluźnienia :) jakby właśnie zabierał w ni to jaźń ni to sen.. Serdecznie pozdrawiam Natalia P.S. wydaję mi się, że powinno być "w nadziei promieniu" .... tak w ogóle to pięknie ujęte...promień nadziei...

:) uroczy wiersz, miękko się płynie po jego wersach. serdecznie pozdrawiam Natalia

świetny Wioletto jak najbardziej trafia w ulubione podoba mi się kazde słowo w tym wierszyku zawarte.. i tytuł dobrze dobrany naprawdę czyta sie z przyjemnością Serdecznie pozdrawiam Natalia

chyba miałam zaćmę, że niezauważyłam tego wiersza... piękny Sewek, naprawdę, zabieram sobie i czytać będę. wiesz? bije od wierszyka, który na marginesie czyta się wyśmienicie, dawno nie czytałam tak lekko wiersza, bije od niego pesymizm, ale jakoś widzę go na wzór worków pod oczami umęczonego człowieka, zapudrowane nienajlepiej, przez rutynę, tak na odwal. Tzn, nie zrozum mnie źle, bo to jest w tym wierszu świetne właśnie. mocno poruszona wierszem serdecznie pozdrawiam Natalia P.S......phiii już wiem czemu niezauważyłam :) no w początkujących! co on robi w początkujących ?! Sewek! [sub]Tekst był edytowany przez natalia dnia 27-11-2003 21:32.[/sub]

ufam, czy to źle? Nie, Ty i ja to wiem, Lecz zapamiętaj proszę, że nadzieję pokładam w Tobie. Nie zawiedź jej i mnie. ...............odnośnie tematu. wiesz Łezko, dużo prawdy zawarłaś a to ważne bo "to coś" przewija się w naszym życiu codzień... co chwilę. Tak sobie myślę, że wierszyk poradziłby sobie i był o wiele bardziej interesujący bez tego słówka "zaufanie"... tylko ciekawe kto by wtedy wpadł na nie :) ale byłoby więcej możliwości interpretacyjnych. Chciałaś, musiałaś i napisałaś......i o to chodzi :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

to nie tłumaczenie czy obrona a wskazówka...

a czy wiersz musi być logiczny? od kiedy to myśli są logiczne?!

trzeba być kobietą by zrozumieć :) do mnie trafia Nadio ten wiersz, troszkę momentami ciężej się przez niego brnie, ale ogólnie całkiem ciekawy, no i godzina niemal ta sama.... końcówka podoba mi się najbardziej. Serdecznie pozdrawiam Natalia

tak .......3 wers enigmatyczny.. ale reszta świetna Dormo! pięknie napisane :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

Dzięki Mirko kochana, już przechodzi :) Anlantydo....a wiesz, że długo myślałam czy ten wyraz jest odpowiedni? Żadko go piszę, ale tu uznałam że powinien być :) Serdecznie pozdrawiam Natalia ................... hm, dziś uznałam Wasze rady za jednak dobre i zmieniłam i przecinek i wyraz fajny, dziękuję bardzo :)

....Myślę to samo co Irena. ale pamiętaj, to tylko sen... Serdecznie pozdrawiam Natalia

...może źle to widzę,ale wydaje mi się, że przez ten szczery opis naszej powszedniej, nienajlepszej rzeczywistości przebija nadzieja. Oby... Przecież kiedyś to nastąpi. Godne przemyślenia. Serdecznie pozdrawiam Natalia

Piotrze "aż tak" to bywa tylko czasami :) Kai, na tym przecinku to mi akurat zależy :) i tak w pierwowzorze był oddzielny wers. Dzięki za uwagi. Serdecznie pozdrawiam Natalia