natalia

:) Fred! pięknie. i tu zamiast humorystyki wzruszenie.....ujmujący wierszyk, bardzo mi przypadł do gustu. Serdecznie pozdrawiam Natalia

piękne niezwykle przeprowadzasz do tego szczytu :) jestem urzeczona rytmiką, wiersz zabieram i nie oddam! Serdecznie pozdrawiam Natalia

ależ zimno w tym wierszu.....a właściwie smutnej piosence. "mróz na szkłach porozwieszał obrazy" - piękne! kilka powtarzanych wyrazów czasem razi, ale przecież tu powtórzenia są jak najbardziej zamierzone, więc ogólnie bardzo dobry tekst :) tylko tak mroźno od niego.......brrr Cieplutko pozdrawiam :) Natalia

wierszyk świetny, ale osobiście bym zastosowała inną wersyfikację... przez tą, ciężko czyta się troszkę ten wiersz, a przecież warto się przy nim zatrzymać! poruszasz ciekawy temat, podoba mi się Serdecznie pozdrawiam Natalia

niebieskich ciał odpryski powoli osaczają źrenice oślepiająco i rozkosznie za dnia powplątywane zostały we włosach promienie cieplej z nimi, przyjemniej szumiący chór liści brzóz odzywa się nieregularnie koi usypiając niemal z kolejną ospałą myślą rosa przylega do rzęs chłodno...czas iść spać

zupełnie jak ja! uzależniona od lat :) dziękuję za ciepłe słowa i serdecznie pozdrawiam Natalia

ja ten stan rzeczy to znam tylko z opowiadań i telewizji..., więc pierwsza zwrotka lekko abstrakcyjna i mało uczuciowa dla mnie, ale reszta? rewelacyjna, a już zakończenie wyśmienite :) Serdecznie pozdrawiam Natalia PS mimo, że i te czołgi widziałam tylko w telewizji to jak przeczytałam "struchlałam , ulicą przejechał czołg" momentalnie wyobraziłam sobie taki czołg pod moim oknem... te słowa, wybitnie do mnie przemówiły.

rewelacyjne! aż siostrze musiałam przeczytać :) uśmiałyśmy się niemożliwie, Fred, czekam na kolejne Twe wiersze z niecierpliwością :) nie dość, że czyta się je niezwykle rytmicznie, przyjemnie, dobre ma wiersz rymy to dopełnieniem są niezwykle dowcipnie ujęte sprawy "z życia wzięte" :) jestem już fanką Twej twórzości! serdecznie pozdrawiam Natalia PS...a ja kiedyś tak kochałam te "wartkie akcje" ! ... :)

taka słodka przestroga :) tylko, że nic nad to , a już słowa "życie przecieka przez palce"...hm, jakoś tylko z ciekawości przeczytałam kolejne wersy i mimo że nie żałuję to radzę nie zaczynać takimi słowy :) - zbyt wyświechtane mi się wydaje....choć czasem użyteczne. Serdecznie pozdrawiam Natalia

a to Ci dopiero zamieszanie! dzięki humorystycznemu podejściu czyta się tekst ten w przyjemnością, mimo częstych zatrzymań by się odnaleźdź :) mam pytanko, czy nie powinno być "To dobre ryby"? tak mi się wydaje... a tak w ogóle to jakbym siebie rano widziała! sto kompletnie nie do ładu myśli w nierozbudzonej głowie :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

Marto! koncówka wyborna :) leci wierszyk w ulubione, opisałaś zgrabnie dość smutny temat. kilka róż kilka łez..nie do pary, nie do wiary!.....jakoś tak mi pasuje tam wpisać hmmm zastanawiałam się co mi tu szwankuje i nic nie znalazłam, może troszkę drugi wers trzeciej zwrotki, ale poza tym reszta świetna :) gratuluję. Serdecznie pozdrawiam Natalia

no Fred, ostro grasz, ale tak uroczo, że się nie pogniewam :) wszak nie każda kobieta jest owym babsztylem chyba, nie?! wiersz czyta się świetnie, jak zwykle u Ciebie- ogromny plus za humorystykę :) masz talent w tym kierunku! Serdecznie pozdrawiam Natalia PS a na taką babę to nic innego, jak czysta miłość :) one są jej spragnione dlatego tak się rzucają.

a jeszcze by było śmieszniej drogie Anie to musze Wam powiedzieć, że osobą, do której głównie kierowałam te słowa jest moja przyjaciółka Ania :) więc słońce dla Ań świeci!.....i wszystkich innych :) cieszę się panie J.P. że i Tobie przypadł do gustu :) Dormo, wiem, ze nie wnosi nic nowego, bo niby co miałaby wnieść prośba o zatrzymanie łez? o spojrzenie na zycie ciut pogodniej? nic ponad dosłowność i o to mi chodziło :) Serdecznie wszystkich pozdrawiam Natalia

ależ nie ma mowy o żadnym urażeniu! ja naprawdę jestem szczerze wdzięczna za tę opinię :) przepraszam jeśli odebrał pan me słowa opatrznie... a to co pan napisał dla mnie jest i być moze liściem, ale ja go biorę delikatnie w ręce i wkładam do książki na pamiątkę :) [sub]Tekst był edytowany przez natalia dnia 17-12-2003 13:10.[/sub]

wybacz skojarzenie, ale tym wierszem przypomniałaś mi matematykę :) oczywiście nie ma w tym nic złego, linie ciągłe itp rzeczy obce mi nie są, ani nie gryzą, no a tu są jeszcze wplecione w wiersz jako odniesienie do wiecznego czasu, mnie osobiście się to podoba :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

trafne spostrzeżenie :) i jakoś nic więcej...nie czuję tego wierszyka niestety. Serdecznie pozdrawiam Natalia

Dziękuję serdecznie Witoldzie za cenne słowa, przydały mi się :) pozdrawiam Natalia

Eksplodowała a była taka mała. To jak, lecimy? Rozwiąż myśli, ale trzymaj je, pokręcone nuty duszy często się wkręcają w lampy podsufitowe. Patrz! To świat. Calutki tęczowy! Niczym promień przechodzący przez oszlifowane szkiełka. Widzisz, jak może być kolorowo? A teraz śpij. Ćsii...

każdy czyta to co lubi.

dla polepszenia Twego samopoczucia.... czy już paru osobom jeden wiersz się nei może podobać?!

trochę sine, ale podrapać boleśnie potrafią....tylko po co? a szanowna komisja czym prędzej już mnei wyrzuca z tym wierszem,to może od razu przeczytacie resztę? one wszystkie takie naiwne....a przecież to państwa nudzi, do P z nimi! jak Pięknie.... :) [sub]Tekst był edytowany przez natalia dnia 16-12-2003 23:49.[/sub]

dla Ciebie on jest kultowy? a ja go nie czytuję bo nie lubię, więc na jego twórczości, próczy napomnianego wiersza, się nie znam. i wiesz co? jeśli to jest podobny styl to ... nie powiem, bo wytną, ale nie widzę podobieństwa.

cuż za entuzjam panowie, nie rozpieszczajcie mnie! Łezko kochana, cieszę się ogromnie, że choć parę Twych niepotrzebnych łez wstrzymam :) a tak do panów jeszcze....no przeciez to stary wiersz! i jakoś na starym forum narzekań nie było, a teraz proszę, elita...phyy! ale ok, to miał być wierszyk dosłowny i o to w nim głównie chodzi, czyżby nei było u państwa już emocjonalnych zapotrzebować na prosty czasem banalny tekst? jak nie to proszę do mnei nei zaglądać bo ja tylko tak piszę :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

och, niezwykle mi miło Asik :) i spóźnienie dziękuję panom za komentarze Serdecznie pozdrawiam Natalia

"Łamiąc paznokcie o szorstki mur (..) ścierając paznokcie o mury" tylko to powtórzenie mnie się haczy. Wiersz świetny Dagno :) - mnie się jakoś dziś wszystko podoba.... podnieśliście poprzeczkę jak mnie nie było! kochana na pewno ten uśmiech nie jest bazsensowny, on jest potrzebny tak samo ludziom otaczającym Cię czy tylko mijającym jak i Tobie samej. Troskliwe misie...to te tęczowe z serduszkami, którymi pomagały innym? :) uwielbiałam je, Namaluj sobie takiego misia i codziennie rano wstawaj z przeczuciem, że on Ci pomaga, opiekuje się Tobą a na pewno zaczniesz częściej się uśmiechać i to szczerze! a nie "bo tak wypada". Wiersz osobisty, skojarzył mi się z niezwykle podobną sytuacją ... świetnie to opisałaś...jak dla mnie to piękny wiersz. Serdecznie pozdrawiam Natalia