natalia

ejj....jaki fajny wiersz.. :) świetny! bardzo mnie siem on podobie :) zabieram go wiec sobie wiesz, świetną atmosferę wytwarza... Serdecznie pozdrawiam Natalia

już drugi raz dziś czytam, że uczucia są sztuczne.....no nie wiem... jakoś tak, ... a wiersz? skrajny :) bo fragmentami bardzo mi się podoba a fragmentami bardzo nie. Ale przyznam, że ciekawie ujęty ten paradoks... Serdecznie pozdrawiam Natalia

Piotr ma trochę racji... bo początek rzeczywiście świetny :) co do całości to wiesz?.....tak mi za mocno trąca Froidem... ale może tylko ja mam takie odczucie. Serdecznie pozdrawiam Natalia

a poza tym co już namarudził mój e-narzeczony to dość interesujacy ten wiersz,w sumie początek mi się najbardziej podoba :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

ciekawe podejście :) jednak pamietaj, ze znaki zapytania są jednymi z ważniejszych na świecie, wszak "kto pyta nie błądzi" i to dzięki zadawaniu pytań wiemy o świecie tak wiele i dowiadujemy coraz więcej, więc proszę nie narzekać! bycie taki znakiem zapytania jest bardzo ważna funkcja :) Ja bym już wolała być takim skromnym pytajnikiem z zdaniu prostym niż wykrzywnieniem w złożonym, no bo co mi po krzyku? a jak ktoś głuchy? to nawet mnie nie zauwarzy, a nad pytaniem? każdy pomyśli :) choć przez chwilę....to jednak :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

:) bardzo mi się podoba ten wierszyk. trochę nierozumiem np braku kropek na końcach wersów gdzie następne zaczynasz z wielkiej litery.....ale co tam, przecież tyle teraz mamy niebieskich Kropków :) ale to porównanie nas do ptaków ślicznie Ci wyszło, naprawdę :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

intrygujący tekst... nawet bardzo przeczytałam i wciąż o nim myślę... hmmm przedostatnia zwrotka jest najlepsza :) moim zdaniem oczywiście. Serdecznie pozdrawiam Natalia

a mnie tam każda się podoba :) razem czy z osobna, to jednak podoba :) tak lekko i zwiewnie napisane Nadio, że czytałam z przyjemnością :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

Kasiu, świetne :) krótko i na temat, do tego w bardzo ładnej formie... niech wie co traci! Serdecznie pozdrawiam Natalia

piękne te myśli :) gdzieś może coś czasem nie jest tak jak powinno, ale mnie to w odbiorze nie przeszkadza :) bo ja doskonale wiem o jakie to myśli Ci chodzi :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

hmmm, Pani Natalii to się podoba, ale już czemu to ona sama nie wie.. naprawdę Panie Jerzy, ta gra słów jest zabawna w wersach, użył pan dużo słów, które akurat lubię, ciekawą atmosferę wytworzył ten wiersz wokół mnie...no i dlatego mi się podoba :) Serdecznie pozdrawiam Natalia P.S z tą Panią to ja żartowałam :) panna Natalia jestem, póki co.

nie pytaj czemu, poprostu mi się podoba...... Serdecznie pozdrawiam Natalia

wiesz Kasiu? czytałam ostatnio bardzo podobny wiersz, też mi się bardzo spodobał, jak ten :) ...jednak.....tak sie zastanawiam...mówisz, że nie warto, wiesz.... powiem Ci, że warto... chociaż....to pewnie zależy...od tego jak długo piło się z parzystych filiżanek gorącą kawę... bo pewnie jak długo.....to....to całkiem możliwe....że czujesz....iż jednak nie będzie warto samej z nich pić..... hmm , śliczny ten wierszyk :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

...wydaje mi się, że nawet gdyby ktoś chciał tego nauczyć....to i tak nie zrobił by tego w odpowiedni sposób...poza tym Agnieszko.. zalotnych spojrzeń to chyba nikt uczyć nie musi to się poprostu w sobie ma :) .....a że kochanie tak często boli?....wiesz, o tym najlepiej ukochanym nie mowić...bo może im się uda? i nie zaznają cierpienia przez miłosć? więc po co martwić na zapas.... Twój wiersz bardzo mi się podoba...szczególnie ostatnia zwrotka nasręczająca panom tylu niejasności i domniemywań :) śliczny wiersz Agnieszko. Serdecznie pozdrawiam Natalia

:) dosłownie opisałeś mnie wczorajszego popołudnia, siedzącą z zatrzymanym tuż nad kartką piórem. Bardzo podoba mi sie ten wiersz :) a jak sie okazało ta "niemoc" jest chwilowa :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

....Partyku :) słuchaj Seweryna, on ma rację! powinno się od Ciebie uczyć :) wiersz jest piękny... ja go zabieram do ulubionych...wiesz...jakoś...baaardzo znajomo mi brzmi jego tresć :) ...... Serdecznie pozdrawiam Natalia

Dziękuję ślicznie za liczne komentarze :) Łezko...wiesz.ładna ta butelka była..ale wstawiłam ją teraz do innej, ozdobnej...może tu mi rozkwitnie? :) Sewerynie...dzięki za tę pewność :) Kai...to chodź...opowiem Ci tę bajkę... Mandarynie...dziękuję za cenne rady, przydadzą się zapewne nie raz :) Piotrze, :), widzę, że bez problemu odczytałeś tę różę .....pytasz skąd ten pesymizm?..no cuż...czasami bycie wieczną optymistką męczy... ale wczoraj znów widziałam słońce :) Kasiu... dziękuję za te piękne życzenie :) Serdecznie wszystkich pozdrawiam Natalia

uwielbiam ten kwiat :) wierszyk też zaczynam lubić :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

śliczny wiersz :) nie wiem czy jest coś pięniejszego :) powtórzenia typu Twych, Twej, Twoich, czasem przeszkadzaja, ale ogólnie bardzo mi sie wierszyk podoba :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

żółta róża w zielonej butelce po piwie stoi dumnie tylko że otworzyć się nie chce pewnie z braku słońca.... przecież kolejny dzień kapie z nieba szary deszcz buro dokoła zimno... widocznie czuje to przez szybę nawet wody mało pije wieczorem opowiem jej bajkę może rano obudzi się w lepszym humorze?

śliczny... ja kocham anioły wszelkie :) ale szczególnie te właśnie z połamanymi skrzydełkami...bo one się tym uczłowieczają...moim zdaniem... a wiersz?...ma coś i to bardzo COŚ :) czytałam z zapartym tchem, każdy wyraz jest na właściwym miejscu i pełni swą funkcję najlepiej jak umie i to jest w tym wierszu wybitnie dobre :) jeszcze jak przeczytałam "...będę.." to już się uśmiechnęłam do siebie naprawdę :) i chyba wiesz czemu. Serdecznie pozdrawiam Natalia

....jakoś coś gdzieś czasem zgrzyta...ale ja nawet nei zastanawiam cię gdzie i co :) bo poprostu podoba mi sie bardzo ten wiersz! I te porównania całkiem sympatyczne i nastojowość jaką otaczasz czytelnika...no naprawdę całkiem interesujacy wierszyk :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

poprostu świetny! ma niesamowity klimat, bardzo mi się podoba, wprowadza w ciekawy nastrój..taki trochę nostalgiczny... Serdecznie pozdrawiam Natalia

witaj Bartku, na początku może pomarudzę :)...wiesz?, jakoś mi układ wersów na początku się nie podoba, ja zatrzymywałam się gdzie indziej... i nic więcej :) bo wiersz jest......sama nei wiem jak go określić... dziwnie się czułam czytając go..chyba zrobię to jeszcze nie raz, bo ten wiersz coś w sobie ma i mnie się to bardzo podoba :) Serdecznie pozdrawiam Natalia

podoba mi sie jak go opisałaś :) nawet bardzo podoba! tylko.."uśmiechnął i skinął" :) taki cieplutki ten wierszyk..no naprawdę ma coś w sobie :) Serdecznie pozdrawiam Natalia