Nula Brzoskwinia

Dla mnie jest to bardziej jak proza poetycka.Ładnie skonstuowane, krótkie zdania, ozywione metaforami, ale w dalszym ciągu pozostanie to dla mnie epika a nie liryka. Chociaz nie wykluczone, że jest uposledzona umysłowo i wiersz po prostu do mnie nie trafia :)

Chciałabym móc spadać jak westchnienia minionej nocy zaczepiając o korowody roztargnionych głów Pozostać choćby ulotnym wspomnianiem łzy tysięcy Bo najgorzej umierać w zapomnieniu spływającego do ścieków makijażu z ostatnim piórkiem w ręce Nie będę dzielna, będę?

Jak to już wczesniej ktos zauwazył pomysł niezły, aczkolwiek wykonanie dośc marne. Zamiast skupić się na tym co w wierszu dobre opisałes jakies strony ulicy i te pe. Nie podoba mi sie.

Dziękuję za komentarze wszystkim :) Taniec jest raczej motywem przewodnim w moich wierszach, kocham go nad zycie. Fajnie że wytykacie mi błedy, uczyć się trzeba przy każdej okazji :)

nieeee... zupełnie nie.... raczej błędnie ( w moim odczuciu) umieszczone przerzutnie, za bardzo rozbudowujesz opisy tworząc z wiersza całe zdania oderwane od kontekstu ( i wcale nie ma to stylu ujęć filmowych tworzących jedną całość). Gdybym mogła zamieniśc sie w jurorkę jednego z ostatnio mało popularnego programu- byłabym na nie.

Skoro już stosujesz interpunkcje bądź bardziej konsekwentny :) Szczególnie brakuje mi dwóch przecinków- tutaj: Wiatr pochyla drzewa galopem ostrzy zęby o skały. i tu: Wzgórza spuszczają wzrok doliny się odwracają. ew. kropki jeśli już. Czytam wiersz już którys raz z kolei i eureka! wiem czemu nie może przebić się przez śiany mojego opronego mózgu- mam troszke odmienne przekonania dotyczace tematyki wiersza. Za to bardzo dobre wersy dotyczace ambicji. Bardzo Bardzo dobre. Pozdrawiam, Ania

Zawsze się zastanawiałam czy samobójcy ratuja siebie przed światem czy świat przed sobą. Zabrakło mi jakiejś głębszej pointy, błyskotliwej refleksji. Cały wiersz jest (dla mnie) stylizowany raczej na opis sytuacyjny. I co dla mnie jeszcze wazne- odczytałam to raczej jako sucho zdana relację, zabrakło mi w wierszu głębszego zaangażowania autora... To tyle w moim odczuciu.. Potraktujmy to jako wstęp do czegoś głębszego...

Treść zamknięta między podniesionym ramieniem i oczekiwaniem tłumu Włosy zanurzone w tysiącu i jednej nocy Biodra obejmują nieobecną arenę Kastaniety pogrążone w wydychanym powietrzu miarowego raz i raz Nawet byk zapomniał czym jest zabijanie

Każdy z nas jest takim aniołem, który żebrze o choc okruszek zrozumienia. Co mnie zdziwiło na plus? Dużo czasowników= dynamiczny wiersz, ale to może czasami nudzić i zagmatwać sytuacje liryczna wiersza. U Ciebie taka dynamizacja wiedzie przez wiersz płynnie i lekko, całośc czyta się z przyjemnością... i refleksją. "Nie" powiedziałabym pierwszej zwrotce bądź oddałabym ją do drobnej korekty. Trochę kłoci mi się siedzenie w kącie z trzymaniem nóg na parapecie- chyba, że ktos przygotowuje się do wystąpienia z chińskimi akrobatami :)