Bożena Tatara - Paszko

Dokładnie tak. Pozdrawiam.

Podoba mi się, jest nastrojowy taki do czytania i zachwycania się :)

Ciekawe spostrzeżenie. A gdyby tak potraktować wszystkie różnice, to może i sporów by nie było ? Pozdrawiam i serduszko zostawiam :)

Zostawiam serduszko i czekam, kiedy lenistwo i zły nastój pójdą sobie albo chociaż przysną znużone dokuczaniem wierszopisowi :) Brakuje mi Twojego stylu. Pozdrawiam ciepło :)

Na Syberii i bez ust o gęsią skórkę nie trudno :) Podoba mi się miniaturka i serduszko zostawiam. Pozdrawiam :)

Przeczytałam z niekłamaną przyjemnością a im więcej takich wierszy czytam tym częściej sobie myślę, że nie jest tak źle z poezją współczesną :) Pozdrawiam ciepło i serducho zostawiam :)

Biorę go w całości. A sens dwu ostatnich wersów pojmuję tak: nie bogiem jest zwyczajne zwierzątko, takie jak na przykład mrówka. Nikt z nas nie wie jak pojmuje świat. Skłonni jesteśmy przypisać jej tylko instynkty ale każdy wie, że robi swoje. Ciężko pracuje i walczy o życie przez cały okres jego trwania. Trudno powiedzieć, czy nie realizują woli Bożej, jak by nie patrzeć, przez Niego zostały stworzone. Czasem myślę, że świat byłby lepszy gdyby ludzie pojmowali go jak zwierzęta.

Dziękuję :) Może nie trzeba marzyć tylko ruszyć nad morze ? :)

@zuzia - dziękuję za odwiedziny i cieszę się, że podoba Ci się moja zabawa słowem :) @Waldemar_Talar_Talar - dzięki Waldku :) Przyznam uczciwie, że napisałam go tylko dlatego żeby zainicjować zabawę słowem na nieco innym poziomie niż " odpoczynek" zamieszczony w tym dziale nieco wcześniej. Czy mi się to udało ? - nie wiem, ale miałam dobre intencje :) Pozdrawiam ciepło :) Dziękuję za wierszowany komentarz :) Pozdrawiam :)

To prawda, że koślawe wkurza, zatem cofam co napisałam, bo czytałam inny tekst autorki - potrafi lepiej. Skłonna jestem się zgodzić, że to celowy zabieg :)

Dość im już w życiu słów poświęcono, więc ten mój wierszyk zakończę słono - nie załamuje rytmu a i sensu nie zmienia..

Tu się zgadzam z przedmówcą :) Tylko dlaczego tak koślawo napisana ? Można było dopracować nim ujrzało światło dzienne :) Pozdrawiam :)

Wspomnienia, jeśli coraz bardziej owiane mgłą, to albo z czasem o czymś się zapomina albo pamięta się tylko to co chce się zapamiętać. Nie wiem czy kuszą głębią serca, powiedziałabym raczej - kuszące, w głębi serca. Raczej nie próbują zamazywać teraźniejszości, już prędzej ją przekłamują (bo pamiętamy co chcemy zapamiętać). Wypalają ślad w pamięci próbując przekłamać teraźniejszość. "Pchając się " zastąpiłabym "przeciskając się", niby różnica niewielka ale nie zgrzyta jak pospolite - pchać :) Odrobina kosmetyki i wiersz rzeczywiście będzie gotowy. Myślę, że o rzeczach zwyczajnych i oczywistych też można i trzeba umieć ładnie pisać. W mojej wersji wygadałby tak: Wspomnienia z czasem coraz bardziej owiane mgłą kuszące w głębi serca wypalają ślad w pamięci próbując przekłamać rzeczywistość. Przeciskają się do przodu coraz uporczywiej przewijając jak taśma filmowa już niedostępna pozostawiają pustkę. Są takie wspomnienia, niestety. Pisz i szlifuj swoje myśli zanim je pokażesz :) Pozdrawiam :)

Moim skromnym zdaniem nadzieja to nie ciemność, to światło które pozwala przetrwać trudne chwile. Powiedziałabym, że: Niespodziewany impuls rozjaśnił ciemności nadzieja dotarła do duszy niczym powracający wojownik. To piekło to raczej niepotrzebna kropka nad "i". Wojowanie samo w sobie bywa piekłem. Serduszko daję z czystym sumieniem. Wiersz mi się podoba.

Powiedziałabym raczej: Oddalające się od serca twarze blakną, Moim zdaniem blakniecie (zapominanie) jest skutkiem oddalania się, nie przyczyną. i czym są światła przeszłości ? Odniosłabym się do czegoś bardziej spektakularnego. Z tym mogę się zgodzić, stają się szeptem , aż staną się niesłyszalne (nieważne), zagłuszone przez nowe doznania. Z tym nie do końca się zgadzam ale autorka jest być może jeszcze zbyt młoda by wiedzieć, że jednak ktoś i coś zostaje na dłużej. Czasem na zawsze, bo nic nie przemija tak do końca, zostawia ślad w nas, w naszym życiu i przez to trwa tak długo jak długo trwa nasza pamięć. Chyba, że te te kolejne osoby nie były na tyle ważne by być czymś więcej niż tylko błądzącym duchem. Uczciwie przyznam, że nie czytałam pozostałych Twoich tekstów, za chwilkę się z nimi zapoznam, ale ten mnie zatrzymał. Doszlifuj ten tekst. Myślę, że będzie z niego wiersz :) Pozdrawiam :)

"Żaden dobry uczynek nie pozostanie bez kary." Zatem nie przejmuj się i jak śpiewał inny klasyk - "róbmy swoje" :)

I tak trzymaj :) Niech pióro nie rdzewieje i czytelnikom na pociechę :) Pozdrawiam :)

Może czasem warto zapomnieć czego chcemy, gdy wciąż chcemy brać.. Mimo szczerych chęci - "Ta prawdziwa to polega raczej na dawaniu, przynajmniej takiej wersji się trzymam." - Nie od każdej oczekujesz takiego wyznania. . Kandydatka, która miałaby obdarować cię tym Świętym Graalem, najprawdopodobniej powinna spełniać Twoje oczekiwania. A może te są wygórowane ? I ja właśnie o tym... zapomnieć, bo wciąż chcemy brać. Podejrzewam, że wtedy miłość znajdzie PL-a. śpiewa bo znalazł ;) Miłość to gra pozorów. Nakładasz na kogoś swoje wyobrażenie, żądasz, by był ideałem, a to niemożliwe. Chcąc być szczęśliwa/wy, musisz swojego partnera/partnerkę zaakceptować takiego/taką , jaki jest. tak sformułowała myśl Małgorzata Gutowska-Adamczyk a ja się z nią zgadzam. Pozdrawiam :)

Może czasem warto zapomnieć czego chcemy, gdy wciąż chcemy brać marząc o tych jedynych dwu słowach pamiętajmy, że trzeba coś dać. Tak od siebie, tak szczerze, do końca i zapomnieć, że miłość to gra ale pragnąć dać siebie gorąco by MY zastąpiło TY i JA.

Jestem zaskoczona, bardzo mile zaskoczona Waldku. Czekam na kolejne takie. Pisz, bo jak widać Wena jest Ci życzliwa :)

na szczęście trening czyni mistrza a ciąża jest tylko spożywcza Tak bm to spuentowała :)

sztuce wrzucę do herbaty krwawnik i cykutę suche może uda się u źródeł zabić nudę. Pewnie tak bym to zapisała. Szkoda że sztukę utożsamiasz z nudą :) Nie zabijaj sztuki :) Zmobilizuj się i napisz nowy, inny wiersz :)

Nie powiem, że się nie starałam :) Dziękuję Alu :)

morze może cię wyciszyć gdy nadmorską idziesz plażą, może morze zrozumiało że najczęściej o nim marzą ? wierząc w to, że morze może obmyć wszystkie sprawy trudne a na deser morze może rano, wieczór lub południe, ukołysać twoje myśli na frustracje może morze zaserwuje poszum fali ? na zmęczenie morze może użyć swej bezkresnej dali gdzie cię morze może ponieść nawet i wbrew twojej woli bo się morze może wrócić i na wstecznej ponieść fali twoją łódkę może morze nie przestraszy amatorów morskich wrażeń ? wybierz dzisiaj - może morze ? - za cel letnich twych wojaży.

Dziękuję. Cieszę się, ze się podoba :) Odpozdrawiam ciepło :)