51fu

Powiem, że masz kilka skarbów w tej walizce... Aż wsiąka się w wiersz. Jak dla mnie wprowadzenie i wyjście najlepsze. A językowo bezbłędnie. Oj, płynie tekst, płynie — i to wcale nie na dno. Odświętne, serdeczne pozdrowienia. // 51fu

Trudno mi było się ustosunkować. Bo chociaż wszystko poprawnie, ciekawie i z zamyśleniem — to jednak nie czuję tego słynnego 'czegoś więcej'. Wiesz, to jest tak: rozumiesz, a nie czujesz. Doceniasz, ale nie wysławiasz. Będę jeszcze Twój wiersz przerabiał, szukał nowych znaczeń, dekoderów etc. A może po prostu muszę się z nim zestarzeć ;) Tak więc jest nieźle (chyba nawet bardzo dobrze), ale mam ochotę na więcej i więcej. Eleganckie, świąteczne pozdrowienia. // 51

Czyta się gładko i wielokrotnie. Wkleja się w głowę. Ja się wcale nie szarpałem ze słowami. Jest ich niedużo, ale są precyzyjnie dobrane i na swoim miejscu. Pozdrowienia odświętne.

To jest naprawdę bardzo dobre. Świetnie ująłeś nastrój oczekiwania/odliczania. Godziny i minuty wciągają jak czarne dziury. Cieszę się, że tu nie ma jednej płaszczyzny, i że pozostawiłeś odpowiednią ilość pola do czytelniczych manewrów. Odświętnie pozdrawiam.

nie wierzyłem że to się jeszcze uda poskładać odkąd napięcie rozładowało telefon i odwrotnie a przepocony czajnik zafundował sobie wylew trzeba w locie pojąć technikę precyzyjnych zagięć gdzieś pomiędzy piątą frappe a toaletą zdążam poświęcić kilka sekund na odbębnienie mantry przed północą w jednej czwartej pozycji lotosu rozluźniam dłonie zaciskaniem tlenu w pięściach później szybki kurs gry w szachy z samym sobą tuż przed świtem wplatam skupienie w pełny lotos pionek już przeczuwa gambit oddechy kryją myśli papierowe gołębie żurawie gotowe do odlotu — zbliża się samozapłon albo chociaż czkawka

Bardzo dziękuję za docenienie mojego utworu, jest mi naprawdę bardzo miło. Nie spodziewałem się tak ciepłego przyjęcia. Kłaniam się pozostałym nagrodzonym, pozdrawiam wszystkich uczestników. // 51fu

Saksofonowa melodia wierszem, późny wieczór, rozmywające się twarze, uśmiechy... A wszystko, żeby mnie zachęcić do kilkakrotnego, uważnego 'przesłuchania'. Wspaniała ostatnia strofa. Za nią najgłębszy ukłon. Za resztę serdeczne pozdrowienia. // 51

No, to jest najlepszy z Twoich wierszy, jakie dotychczas czytałem. Bardzo mi się spodobał, wstawiam wytłuszczonego plusa. Przede wszystkim ciekawe ujęcie tematu, świeże metafory oraz dystans podmiotu lir. Tematyka w sumie tyle razy poruszana, a jednak Twoi 'skrzydlaci księgowi' to nie kolejna kopia kopii z kopii. Ten powtórny rekonesans, te faktury, te 'kruczki niebne'... Jak na teraz: bez zarzutów. Ukłonami pozdrawiam. // 51fu P.S. Coś mi pachnie 'ulubionymi'...

Pansy, Jego Alter Ego, Michał Z.: dziękuję, że zawsze mogę liczyć na Wasze komentarze. Jestem bardzo zadowolony z przyjęcia tekstu. Pozdrawiam gorąco. // 51

tak się zastanawiam może odsłonić żaluzje zanim odbiorą kredki pozbierać w sobie myśli rozpapierzone czy zdusić w środku za ścianą wschód obraca mnie w treść popielniczek trudno ustać i sprostać nosferatuj mnie proszę lestatecznie

Dziękuję wszystkim, którzy zechcieli podzielić się wrażeniami i zostawić kilka słów. Pozdrawiam wszystkich. Jego Alter Ego: bardzo mi miło, że coś dla siebie znalazłaś; Vague: świetny komentarz, dzięki; Michał: mam jeszcze kilka torów do rozpracowania; Pansy: stokrotnie dziękuję, Twoja (nie)cierpliwość zostanie nagrodzona. // 51fu

Krążą słuchy, że w Roskoszy jeden paw się tak panoszy, iż od brzasku, przy poklasku, swoim piórkiem panny płoszy.

Zna się tę poświatę. Z moich okien bladopomarańczowa, ale na głównej ulicy rzeczywiście trochę inna. I tylko w naszym mieście tak skrzypi śnieg, prawda?. Jest 13.40: nadal wszystko wygląda podrzędnie. A i tak tu zostaję. Dobrze się czyta i zamyśla. Pozdrawiam // 51

Witam! A to żeś wymyślił! 'Ucięte dni', 'migreny co cztery lata' — kalendarzowy tragizm czy bohaterstwo? Cóż, nietypowy pomysł. Druga i trzecia strofa najciekawsze. Baw się dalej wyrazami. Będę czekał. Pozdrawiam // 51

Poczekaj, nie znikaj jeszcze. Rozpakuj worek, zostaw na forum jeszcze kilka tak dobrych miniatur. Mogę o to prosić? Dzięki z góry. Pierwsza strofa jak najbardziej pode mnie. Reszta mniej, ale też pozytywnie. Pozdrawiam. // 51

Bardzo nastrojowy wiersz. Najmniej może trzecia strofa, pozostałe oceniam wysoko. Odpowiednia ilość wolnego miejsca do interpretacji; nie za mało, nie za duzo. Można pomyśleć nad tytułem, tak dla dodatkowego uroku. A owszem! Spodobało się. Pozdrowienia // 51

Najlepiej będzie podziękować za te słowa. Zostają w środku, udzielają się. Odegrały zatem swoją rolę. Ukłon ode mnie. // Fu

tu miało się coś zacząć i to zupełnie na poważnie ale jak na razie nie umiemy wkleić się wgryźć w sześcienny kwadrat potrzeba nam kilkuset wdechów na ogarnięcie wprawdzie kaloryfery grzeją ale tak jakby ktoś im żebra młotkiem poprzetrącał i chociaż jest prąd to całkiem wbrew prawom fizyki nie może odnaleźć uziemienia odkąd to wszystko nasze namacalne ona cichnie i zapada się wewnątrz przeze mnie i ze mną wewnątrz — implozja wcześniej już przewidziała że spalimy się w blokach

Za akordeonem nie przepadam, ale Twój wiersz mnie zatrzymał. Utrzymany klimat i melodyjność — to urzeka najmocniej. Pozdrawiam. // 51

Dziękuję Wam wszystkim za komentarze. Cieszę się, że wiersz został ciepło przyjęty. Pozdrawiam serdecznie. // 51fu

Świetny. Obraz trafia do mnie i na razie zostaje. Pozdrawiam // 51

Niech pilnuje — ja do niego nie zajrzę. Wywołał uśmiech, a więc: tak. Pozdrawiam // FU

Trzy razy 'błąd' na tak niewiele słów... No, nie wiem. Jak dla mnie: za dużo. Choć pomysł był. Pozdrowienia // FU

Aż czuć ten nieprzyjemny zapach mięsa w upalnym, stojącym powietrzu. Dobrze, że ta mucha 'łazi', a nie chodzi. Pozdrowienia od 51.

Taaak. Przenosi daleko w czasie i przestrzeni, nasuwa skojarzenia. Jak najbardziej. Pozdrawiam // 51