51fu
-
Postów
731 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Odpowiedzi opublikowane przez 51fu
-
-
Tali Maciej Jeśli to jedyny zarzut, to bardzo mi miło. Pozdrowienia.
Kasia1989 Cieszę się, że nie zanudzam. Pozdrawiam również.0 -
Lady Supay Dzięki wielkie. A tyle razy czytałem... Pozdrawiam serdecznie.0
-
Jest i forma (ostatnio zaniedbywana), i treść. To, że nie gustuję w takim pisaniu, nie oznacza jednak, że nie mogę pozytywnie ocenić tekstu. Bardzo dobra robota. Pozdrawiam. // 51
0 -
podokręcać wszystkie luźne śruby
uszczelnić im krany zanim przeciekną
raczej na złe niż na dobre wychodzą
aby wrócić i odnaleźć wspólny dzielnik
tylko poproszę w czystej szklance
bo jak mi ona znów powie żebym
już sypiał gdzieś indziej najlepiej
z tą która wydzwania po nocach
to niby jak mam to wytłumaczyć
dziecku może mi pan podpowie
można nie pić a umierać nad ranem
ze strachu o wczoraj czy aby szkoła
kiwania z głową nie zawiodła albo czy
nie wyprzedziłem choćby o jedno słowo
gdzie nie pójdę tam wszędzie hałas
zwariować idzie od zgiełku o świcie
budzę się zdenerwowana i za słaba
jest moja pierwsza poranna kawa więc
osiem kostek lodu do whisky proszę
zewsząd zamknięty szkłem uważam
na swoje ruchy żeby nie strącić butelek
i w porę wystawić właściwy rachunek
to chyba dobrze że piją do mnie — —
wiesz pan tłumaczy się winny
samemu sobie to powtarzam
chociaż pamiętam że bóg kazał
dzielić się dlatego co ja mówię
pan się nasłuchałeś tego tyle
że wiesz już chyba wszystko0 -
Dziękuję za obydwa komentarze. Pozdrawiam również. // 51
0 -
Co ma do rzeczy dysleksja i dysortografia? To nie dyktando, każde słowo można przed publikacją sprawdzić w słowniku.
Innymi słowy: brak szacunku dla czytelnika. // 510 -
Bez nawiasu, jeśli można prosić. Tak dobrze napisany wiersz, że dopowiedzenie tylko psuje efekt. Pozdrawiam. // 51
0 -
KwadRaT Dzięki za przyjrzenie się 'narracji'. Do następnego.0
-
Proszę Cię. Nie nazywaj tego wierszem, nie publikuj w działach. To zapis myśli na bieżąco. Nie udźwignął tak po-ważnego tematu. // 51
0 -
Kasia Sz. Bardzo, bardzo dziękuję. I słowo daję, że ten łysiejący jegomość to nie jest tylko wymysł. Pozdrawiam.0
-
Roman Bezet Dzięki za wyczucie tempa i spokoju. Cały czas myślę nad poprawkami.
Julia V. Bardzo mi miło. Cieszę się z uzyskanego wrażenia.
Pozdrawiam. // 510 -
wraz z końcem wakacji mają zniknąć rusztowania
i robotnicy zostawią to wszystko na naszych barkach
jest dziwnie i zbyt cicho ale zrozumiałem że każdy
budynek to budowla która zaniedbana ma prawo runąć
pewien mężczyzna trzy ławy przede mną łysiał tak jakby
wygolono mu strzałkę skierowaną do góry pobiegłem
za nią wzrokiem sięgając umownej bariery między mną
a chmurami znalazłem kurz i pajęczyny na żyrandolach
był taki film de niro godzinami wtaczał głaz na szczyt
by później z ironsem zrzucać innym kamienie z serca
ja zaciskam w dłoni bilon żeby tylko dać cokolwiek
na następne renowacje i wiem już na pewno że wstyd
mnie przeżyje i że lepiej nie mówić0 -
Dziękuję Ci, Anno, za opinie. Myślałem nad tym podwójnym odstępem, ale to po prostu z oszczędności miejsca. ;) Wiesz, zawsze zwracasz uwagę na budowę każdego wersu, nie skupiając się tylko na tym moim, powiedzmy, efekciarstwie. Patrzysz na zdania jako całość, dostrzegając to, co jest rzeczywistym szkieletem wiersza. Chwała Ci za to. Pozdrawiam. // 51
0 -
Bardzo wszystkim (i każdemu z osobna) dziękuję za komentarze, ciesząc się ogromnie z Waszego odbioru. Będę teraz musiał zdrowo się napracować, żeby podołać oczekiwaniom. Pozdrawiam z ukłonami. // 51fu
0 -
So I throw my cards on your table.
B. Marley
pogubiłem się gdzieś w gestach
w miastach wysadzonych z siodła
pozostał chroniczny katar i usta
nieużywane zdrętwiały bez słowa
po raz kolejny składam z papieru
tego samego żurawia byle tylko
czymś lotnym zająć ręce lub siebie
byle rzucić i chociaż raz trafić
z dystansu piłką nie sięgam
obręczy tylko swoją twarz
jak szybę tłukę gdy już każde
zdanie grozi odbitą ciszą
trzymać cię w pionie
bez wahania odnaleźć pokój
wspólny jak łazienka czy kuchnia
gdzie jakoś udało się pomieścić
póki co nie musimy jej uprawniać
przeleżymy to razem
czekając na w-znak
zgodnie dzieląc sufity0 -
No i świetnie. Nie wiem, czy znów zacząłeś publikować, czy może już jesteś tu od jakiegoś czasu. Nieczęsto ostatnio mamy okazję wymienić poglądy na łamach forum. Tym bardziej cieszę się, że widzę tutaj Twój wiersz.
Na znany temat w inny sposób. Dosadniejszy, może z nawet z pretensją w głosie (tutaj jest potrzebna). Muszę się tylko przyzwyczaić do 'opętańczych łez'. Poza tym jest jak najbardziej okej. Pozdrawiam. // fu0 -
zdaje się że nawet aksjomaty można nadwyrężyć
pod odpowiednim kątem kiedy łamie się światło
niezbyt jasno to widzę wtedy po omacku szukam
czarów między fusami w ukruszonych szklankach
raz po raz zerkam na twój odsłonięty brzuch i biodra
czekając na rozpuszczenie dawnych win w próżni
trudno się oddycha pustoszejąc w stanie nieważności
teraz lubię zakradać się pod koc i zbierać cię wzrokiem0 -
Jak dla mnie brak klarownej spójności międzystrofowej, a czasem nawet międzywierszowej. Gdzieniegdzie chybione inwersje. 'Trwogą trawiąc' i 'odnóża rzek żył' do przerobienia, bo przy artykulacji wychodzi na jaw nieuzasadniony i chyba niezamierzony bełkot i zgrzyt.
'Żalem wypływają / Żuchwą przekleństwa'. Czy zatem wypływają żalem, czy żuchwą? Gramatyczne potknięcie.
Przyznam uczciwie, że nie rozumiem rozdzielenia tytułu.
Tematyka odważna, jakkolwiek nie ujęta zupełnie trafnie. Ale znajdą się ciekawsze frazy, jak ta z dotrzymywaniem kroku. Pozdrawiam serdecznie i życzę udanej pracy nad poprawą tekstu. // 510 -
Zapraszam do komentowania, jednocześnie żegnając się z portalem na czas nieokreślony. Pozdrawiam Was. // 51fu
0 -
z prędkością dnia zdarzył się całkiem niechcąco
wychodząc naprzeciw oczekiwaniom wszystkich
zaskórnych haczyków i podpór z szarego papieru
zbudował akurat tyle by wziąć to ze sobą w garść
nie ma co — nie ma gdyby
ktoś widział jak szła
po grudzie byle tylko jakoś przekroczyć się z dumą
pruła szalik nie czując że przy okazji wyrywa włosy
zapuszczane przez tyle lat jako przynętę
na ryby
wybierał się z braku innego wyjścia musiał pojąć
że aby przestąpić próg należy także mieścić się
w futrynach spluwał przez lewe ramię na szczęście
wyławiał tylko te śnięte wierząc że trasa od sedna
do dna jest obustronna i widoczna
dobrze że nie mówił
zbyt wiele myśli zatrzaśniętych w pacierzach na amen
pod tą mniejszą chłodniejszą częścią kołdry już zawsze
w środku jest jak jest — wyżył się
odtwarzony na taśmie
odgrywam swoje przeboje
pozostaje tylko dług dźwięczności0 -
Ech, dzięki, Iza. Fajnie, że wracasz do tych moich trzech groszy reszty. Ja cały czas obmyślam, jak by tu jeszcze ulepszyć tekst. Pozdrawiam serdecznie. // 51
0 -
kall Z echa bardzo, ale to bardzo się cieszę. Miło, że zajrzałaś i skomentowałaś.
Luthien_Alcarin Dzięki za sugestie i przyjrzenie się od strony technicznej. Układ i klamrowe trzy grosze muszą zostać, ale nad 'ale że' pomyślę, bo też miałem wątpliwości.
Pozdrawiam. // 510 -
A dziękuję, Kasiu, że coś/cokolwiek powiedziałaś na temat tego filmu. Jak widzę, cichutko przeszedł. Tym bardziej jestem Ci wdzięczny. Pozdrawiam. // 51
0 -
dopadło nas ale jak zwykle nie w porę
nasze pięć minut i trzy grosze reszty
nie trzeba było tam w ogóle wchodzić
płynnie noga za nogą i kreska do kreski
jakoś udaje nam się zakorkować w środku
zlokalizować w tańcu codziennym
wciśnięci w parkiet sklejeni z blatem
już bez specjalnych roszczeń do płci
i pokusy chwalebnych zakończeń
łykami odmierzamy kolejne samotrafienia
zatapiając się w myślach głośniej od bomb
regularnie wodujemy na rzęsach
trzeba tam było w ogóle nie wchodzić
po nasze pięć minut i trzy grosze reszty
dopadło nas gdy mieliśmy się dowiedzieć
ale że zawsze świta przed wschodem
więc znów nie odnaleźliśmy wozu
w przerzedzonym pyle odwróconego dna0
Bóg, człowiek, robak
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Opublikowano
Tytuł przejrzysty, dwa pierwsze wersy chyba najlepsze z całości. Chociaż mit prometejski dzisiaj już nieco wypalony. Rymy w drugiej, śpiewnej strofce, najprawdopodobniej celowe. A puenta nadzwyczajnie konksekwentna.
Natomiast do 'żegnacza' muszę się jeszcze przyzwyczaić. Pozdrawiam. // 51