stanislawa zak

morwy miałam ale nerw nie, pozdrawiam

na połamanym morzu do góry nogami- stołek wybija dziury w niebie dalekie i zimne nieosiągalne morze i niebo większe niż życie oglądane przez zmknięte oczy - wizualna wieczność arcydzieła znane i konieczne do przejścia na drugą stronę marzeń Alicji wdycham wieczność meandrycznie kontemplacyjnie poddając się pieszczotom wezbranych fal w gmatwaninie przeróżnych rostów wodo i życio biorę do ręki ster a on ciągle do góry brzuchem pod fale nie ma nic gorszego niż czynna ignorancja

zmiana stylu?-lubię- to mi przypomina trochę Tomka pozdrawiam ciepło

Maćku, rozumiem- dwuznaczności dodają smaczku pozdrawiam ciepło

och, nieprawda, hodowla jedwabników jest do niczego, miałam próbkę takowej wiersz bardzo ciekawy, pouczający dla wielu, budowa nie moja domena. wiec milczę pozdrawiam

tak misie pozdrawiam

adasiu, tyle mojego przemyśl pozdrawiam

Eugenie, "Pani'-bez pani-ok?-dziękuje za poświęcony czas i podszepty jakże przydatne, co to otwierają oczy pozdrawiam ciepło

kot na dachu słoninę kradnie sikoreczki głodne,- fe kocie, nieładnie -śniegi już stpniały- kocisko ziewnie -niech sikorki robaczki szukają na drzewie

prawie go urwało lecz na placek spadło szczęściem nie wkręciło gówna w to i-ma-dło

wow, Hewko, wiersz baaardzo przemyślany, nic nie jest oderwane, każda myśl płynie z falą, i bardzo pasuje do mojej sytuacji, pozdrawiam ciepło

Witaj Hewko, oj dawno cię nie było, dzięki żeś przyszła w odwiedziny papa!

wiesz tad, śledzę twoje pisanie i powiem ci okiem mało fachowym że coraz lepiej mi sie podoba, ale tylko... te słupki rozpraszają myśli, może coś pokombinuj pozdrawiam ciepło

toż tę datę widziałam, ale pomysł dojrzał dopiero teraz? tak bywa, reminiscencja pamięci.

dzięki Wam ale faktycznie fachowym brzmi tak bardzo lekarsko i mało romantycznie czy też poetycznie. Miłego dnia!

serce ma swoje racje, których rozum nie zna- Pascal usłyszał mowę serca nieśmiałe wołanie - szept ledwie słyszalny delikatnie przechodzący w dotkliwy ból -kołatanie nie mógl udzielić pomocy - opatrzył spojrzeniem dotknięciem rąk z żalem rozkładanych nie ma w aptece lekarstwa na chorobę zwyczajnej ludzkiej miłości 04.04.2004.

chcesz oblizać palec?ja daję zezwolenie!ale na opuszczenie ziemi nie! pozdrawaim ciepło

Adasiu, wracasz wspomnieniami do Bożego narodzenia, a tu inne śwęta za pasem, równie przyjemne i radosne a wiersz podoba misie pozdrawiam ciepło

do czego się czepiać, skoro wszystko jest ok, i takie na czasie- smutne pozdrawiam cieplo,

jak dobrzeże zajrzałam, roczulił mnie twój wiersz piękne- "kiedy przychodzimy do siebie drzwi nie mają znaczenia!" słowa proste ale jak pięknie skomponowane! pozdrawiam gorąco i zabieram do ulubionych, coby nie zgubił się po drodze

nie znam sie na warsztacie, ale za to że rymy to juz plus, za końcówkę drugi plus i za całosc trzeci plus- powtarzam sie? - nie szkodzi pozdrawiam ciepło

pozdrawiam ciepło

erotyczny ten zurich pozdrawiam

takie moje zdanie pozdrawiam