stanislawa zak

pajęczyną na łasce wiatru spóżnionego lata w bezkresie inności kołyskach pragnień losem przewrotnym otulonym porcelanową naiwnością ambrozją chwil kojących roztrzaskane ego drganiem strun przymierza w wydzwiękach jęku tajemnicą kropel palonych na stosie wypływa z tęczy pod prysznic

witam po przerwie, podoba mi sie!!!! szczególnie to dziobanie suchym chlebem, takie wymowne , świetny zabieram, pozdrawiam wiosennie bez czapki i szalika. czapka spadło po rachunku,tp.

zabierz mnie tam gdzie słoneczniki słońcem malowane nie liczą kartek z kalendarza kaczeńce z pękatego dzbana Wisły wodę piją perliście dzwoni rosa w sercu niezapominajek pyszne lilie bogactwem bezgrzeszne tulą ważek taniec pękają obręcze zniewolenia złocistym pyłem gdzie w swojej bezradności boję się być tam zatrzymaj czas bym mogła żyć chwilą

a jam tym limerykowo przybity!

gniecia żońcia ciasto. męża wpuszcza w niemiasto listonosz tuż za progiem bodzie babę swoim rogiem oczywiście w piecu zgasło

( niemfachowcem)ale odrzuciłabym powt,_- to ja_pozdrawiam ja Stasica,

nie wiem to moje zdanie niefachowca ale "bycie sobą w grubą linię " zmieniłabym na- pod grubą linią jakoś lepiej mi pasuje. pozdrawiam

acha, jeszcze ten szum w brzuchu, od dziś śpię sama!

CHolera,że tak powiem, a cóż cię napadło,ponętne obrzydzenie? czyżby baba z wozu? nie zabiję wieprzka na święta, nie będzie padliny.(hi, hi )podoba mi się aż do ponętnego obrzydzenia.pozdrawiam ciepłem wiosny przyjemnej!

JJ - racja! amputacja!AN dzięki za uświadomienie

tragedia! dziecko obudz się do wiosny!takie myśli, w takim tampie. przerażająmnie_ to treść, na budulcu się nie znam, pozdrawiam optymistycznie!! żurawim lotem gęganiem bo lecą i skowronkiem- śpiewa w niebie!

Hewko, dzięki za trochę ducha podtrzymującego, pozdrawiam cieplutko

stare porzekadło sprawdza się, (no wiecie o tych przyjaciołach )Jezu! Izuniu. ty to TY-dzięki

na jeża cz podwłos- koci?

kiedy pan dostanie gorączki to go żońcia łap za rączki tu go złapie tam go ściśnie i lenistwo mu wyciśnie

czytam inne i też o grzechu, czyżby refleksje wielkopostne?

nie grobowiec - kamień postawcie (bazaltowy, zwyczajny) w politykę nim nie rzuciłem ze względów moralnych żywotnik złocisty posadżcie gdzieś przy mojej mogile niech z doczesnego życia zostanie mi choć tyle drzewo lipowe posadzcie na szczątkach mojego ciała niech korzeniami wrośnie jak miłość wrosnąć nie chciała

gdy w łep taka głowa dostanie to już nigdy nie wstanie oj!, i będzie w domu kazanie

ozdrowieńcowi z Dzierżączki nie w głowie obrączki żonusia nie żaba lecz herod baba to musi no te... obrączki

bo ta dziedziczka z Dzierżączki wziąwszy pana instrument do rączki chlasnęła co nie co toporkiem i pan chodzi z rozpiętym rozporkiem nie w głowie mu drżączki

pewna pani z Dzierżączki wziąwszy pana za rączki prowadzi go w las by na drzewo wlazł pan jak fryga śmiga pani klaszcze w rączki

pewien kum z Dzierżączki nie podaje ludziom rączki bryką po wsi ze swobodą zajeżdzoną i nie młodą jeżdzi dostając drżączki

pannie z miejscowości Dzierżączka taka delikatna rączka myła ciałko dokładnie nie bojąc się, ze jej odpadnie to, z czego powstała nietypowa gorączka

pannie z miejscowości Dzierżączka taka delikatna rączka myła ciałko dokładnie nie bojąc się, ze jej odpadnie to z czego powstała nietypowa gorączka

pewien pan z Dzierżączki wzion hybrydę w rączki ta go opluła bo pan safanduła panie ważny z Dzierżączki, hybrydy nie pączki!