Julia Valentine
-
Postów
668 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
Odpowiedzi opublikowane przez Julia Valentine
-
-
świetny Jay;
zastanawiałeś się tylko może, czy by nie wyrzucić myślników z dialogów i zostawić tylko entery - tak dla eksperymentu? albo pobawić sie wersyfikacją (w dialogach właśnie) :)
ogólnie wiersz ciekawy, mądry i smutny - dawno nie widziałam Cię w takim wydaniu (a może wogóle :); w niektórych miejscach tylko jakbyś nieco zbanalizował (np. - wg mnie, oczywiście: "- ...";);
końcówka piękna i wg mnie najlepsza
pozdrawiam Cię serdecznie0 -
za błędy się nie przeprasza, tylko się je poprawia;
moim zdaniem słaby jest ten wiersz; sporo powtórzeń, które nic nie wnoszą;
"poruszajcy wicher mojego umysłu" --> to mi się wydaje takie ni z gruszki ni z pietruszki; zresztą w kilku miejscach tracisz lekko sens (wg mnie to wina szyku i wersyfikacji);
do tego zgodzę się z Tali, że przegadany i warto by było dać go najpierw do Warsztatu; no i wszystko zbyt wprost (oczywiście czasem jest to bardzo dobre, ale wg mnie, nie tutaj);
pozdrawiam serdecznie0 -
muszę przyznać, ze najpierw przeczytałam komentarze, dopiero później wiersz - i cóż zgadzam się całkowicie z przedmówcami; mogłabym wypisać co mi tu się nie podoba, ale to chyba zbędne, zresztą wybacz nie mam czasu i ochoty [po prostu fatalny nastrój, ale może jeszcze wpadnę i wypunktuję :)];
pozdrawiam serdecznie0 -
tak czy inaczej zawsze wrato popracowac nad sobą i nad swoim stylem, a później kto wie... :)
ja oceniałam nie treść, a formę - treść tak na prawdę zazwyczaj jest prawdziwa, bo wypływa z serca, tylko, że dobrze byłoby tę myśl pięknie przedstawić;
pozdrawiam serdecznie0 -
miniatura całkiem całkiem - w sumie nie jest źle; ale wersyfikacja, moim zdaniem do zmiany (kilka innych rzeczy też można :)
pozdrawiam serdecznie
jakoś tak?: choć też nie jest dobre
jesteś to
wszystko moje
malinowe obłoki
teraz tylko zdążyć schować cię
do pudełka
znowu zapomniałam
co jest ważne0 -
świetny (dziś krótko - jak chcesz dłużej to najwyżej później, ale bardzo się podoba :)
pozdrawiam serdecznie0 -
kompletnie mi się nie podoba; było już trochę wierszy o tej tematyce - Twój nie jest odkrywczy, a wg mnie ma sporo błędów w formie (pod koniec rym, wersyfikacja); puenta też słaba; choć lepsze momenty też są;
ja ogólnie jestem na nie
pozdrawiam serdecznie0 -
jak dla mnie bardzo to banalne; wkradł się rym, który strasznie "skrzeczy"; wersyfikacja też do mnie nie przemawia;
do tego, moim zdaniem, za dużo jest tu patosu (słowa takie jak: nienasycona, bój, strach i cały ton wiersza);
ogólnie jestem na nie;
pozdrawiam serdecznie0 -
wiersz piękny, a mnie właśnie tytuł przyciągnął, choć pseudonim też oczywiście :)
pozdrawiam serdecznie0 -
dzięki, ze jednak zajrzałaś, przemyślę;
jakby coś się działo, to (jeśli się nie mylę) masz moje gg - jestem do dydpozycji; przeczucia...
pozdrawiam Cię serdecznie, trzymaj się mocno0 -
tekst świetny, a co do formy wypowiadać się nie będę :)
ponarzekam tylko, że zgubiłeś k przy Wielkim Bracie (no, chyba że celowo)
pozdrawiam serdecznie0 -
tak szczerze mówiąc, dla mnie ten wiersz średni; potrafisz dużo lepiej Stasiu;
pierwsza część (4 pierwsze strofy) jakoś do mnie nie trafia; brakuje jej melodii czy rytmu (w pierwszej strofie wkradł sie rym);
druga część, wg mnie, dobra; podoba mi się przerzutnia;
mam wrażenie, że w tym tekście tkwi wielki potencjał :), ale nie potrafię przekonać się do formy - za bardzo mi zgrzyta;
pozdrawiam Cię serdecznie0 -
jest tu coś bardzo prawdziwego :)
pozdrawiam serdecznie0 -
najbardziej:
"Zdrapać
zmarszczki z nieba" i "Za oknem, noc zalała wszystkie szczeliny." --> przepiękne
pozdrawiam Cię serdecznie0 -
Bezecie:
czasem lubię skupić się na obrazach bądź chwili, choć zdaję sobie sprawę, ze idzie mi to niezbyt (tym bardziej ostatnio);
błąd kary godny - to prawda; już się go pozbyłam - coś ostatnio nie mam głowy ani do ortografii ani do pisania wogóle (za dużo matmy...);
co do inwersji i udziwniania i oczywiście nawiasów to stram się tego unikać, ale trudno mi czasem choćby zauważyć, że są;
a wracając do sensu to dla mnie chyba najtrudniejsze :(
no nic, pomyslę, popracuję na pewno
bardzo Ci dziękuję za słowa i pomoc, za to, że zaglądasz i chce Ci się komentować wciąż te same błędy (cierpliwość iście anielska :)
pozdrawiam Cię serdecznie0 -
cóż...
pierwszy błąd już w tytule
całość bardzo mi się nie podoba; jest wg mnie słaba;
trzykropki do wytnięcia; zabyt duzo "cierpiących" słów; powtórzenie kroku wydaje mi sie niefortunne; "dokonany niepokonanym..." - brzmi moim zdaniem strasznie; puenta słabiutka;
ogólnie bardzo dużo w tym wierszu wymieniania i banału; tak na prawdę trudno jest mi dojść sensu tego tekstu;
pracuj bardzo dużo i czytaj - mi to pomogło :)
pozdrawiam serdecznie0 -
chodziło mi o pierwszy, teraz dopiero przeczytałam drugi - też niezły, ale jednak pierwszy, wg mnie, lepszy :)
pozdrófka0 -
Stasiu, świetny wiersz
pozdrawiam Cię serdecznie0 -
CytatBaaaaaardzo mi się podoba. Niewytknęłabym nawet kropeczki nad "i", gdyby jej nie było. Może dlatego, że moje przemyślenia są podobne. Jeśli Cię (jeśli tak mogę) to interesuje, zajrzyj do mojej "naiwnej myśli o poranku" kawałeczek wyżej. Będę wdzięczna za pozostawienie paru słów.
"dno nieba martwego" - ta metaforka szczególnie mi do gustu przypadła.
Dlatego też, nad tytułem myśleć nie będę, bo sama powinnaś go wybrać. Ja mogę się tylko ustosunkować. W każdym razie wielkie plusisko ode mnie.
Pozdrawiam,
Justyna
Justynko (jeśli można), bardzo Ci dziękuję za komentarz i podobanie; jak tylko znajdę chwilę zajrzę z wielką chęcią;
ale na tytuł nie mogę coś wpaść...
pozdrawiam serdecznie0 -
:D dzięki wielkie
0 -
bardzo się cieszę Stasiu :)
a może masz jakiś pomysł co do tytułu - wydaej mi się, ze wiersz go potrzebuje
serdeczności (cytując:)0 -
Stasiu bardzo dziękuję za komentarze :
rymu w drugiej strofie nie zauważyłam i już poprawiam (znaczy wracam do wersji pierwotnej)
co do interpunkcji, to celowo nie uzywałam to przecinków, za to dałam kropki - uważam, że są tu potrzebne (jest to jednak moje zdanie) - póki co zostanie jak jest;
pozdrawiam Cię serdecznie0 -
póki co nikt nie zagląda... a ja ciągle czekam na propozycje zmian i tytułu :)
pozdrawiam wszystkich serdecznie0 -
jak strzała
puszczona z celtyckiej włóczni
płonąc
najciemniejszą rozjaśni
noc tak serce
odwieczny włóczęga
kochając rozjaśni
najsmutniejszy los
----
może jakoś tak? - taka moja wersja na szybko0
doroślaki. kolejny film drogi
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Opublikowano
świetny wiersz; po przeczytaniu tytułu - muszę przyznać, podchodziłam do niego z rezerwą, choć wiem, że piszesz bardzo dobrze; no i mile się zaskoczyłam - bardzo mi się podoba;
mogę się tylko przyczepić do tego, że zgubiłeś kreseczkę nad o w "mówiłeś";
pozdrawiam serdecznie