Marusia aganiok

Moim zdaniem udany tekścior - jako parafraza rzecz jasna:))) fajny pomysł i puentowy kotek "cuduś" Pozdrawiam:))

konia z koniem nocą na hipodromie:))) zakochane konie też bywają:)) urokliwa ta wąska grzywka i się zastanawiam; pewnie można ją gdzieś indziej wcisnąć:)) Och ta moja wyobraźnia - wręcz przepraszam Autora:))) Pozdrawiam:)

tak tylko kogóż my spotkamy przy tej kołysce? ja rozumiem skracanie i esensje, ale w takiej wersji brakuje mi tego określenia i w Twojej wersji zmienia się przekaz, albo lepiej znaczenie a mnie chyba o coś innego szło:) Ale dziękuję i pozdrawiam:))

dziękuję bardzo i na pewno ulże:) Póki co niech trochę ulegnie:)) Pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję:)

miło mi, Marusiu, że trafiłam serdeczności slę -teresa mi też:))) Pozdrawiam ciepło:))

omatko! myślisz, że można go wydłużyć? spróbuje ale w notesie:) ciekawa propozycja:))) Dziekuję i pozdrawiam:)

dobrze napisane z miejscem na domysł:)) Pozdrawiam:)

jak już nic nie pomoże, to zostaje nadzieja, choć mówią, że to matka głupich, ale wiem, że kocha swoje dzieci:)) Serdeczności Teresko i dziękuję bardzo:)

pomyślę nad zamianą, narazie dziekuję i pozdrawiam:))

Fajnie; i wracając z poezji do rzeczywistości, chyba będzie trzeba się tłumaczyć z niezgaszonego światła (efekt cieplarniany się kłania)Pozdrawiam Aniu:)))

lirycznie plusowo:) Pozdrawiam:)

Podobnie odbieram jak porzednio komentujący:) podoba się lekkość i prostota sympatyczna taka:) Miło poczytać:) Pozdrawiam:)

zaciekawia budowa i ładnie "ubrany" temat:)) Tak ode mnie króciutko tym razem:)) Pozdrawiam.

tak pokojarzyło mi się ze starą piosenką; śpiewano dawno temu o dziewczynie na niepogodę:))) "pobudzone ptaki - bez bardziej:)) wyrównają się wersy, ale to moje "widzimisię" po pierwszym czytaniu; ale przyznaję, że temat mi się podoba i niech tak zostanie:))) Pozdrawiam:))

witam Pacolku!:) Myślę, że zostawię w takiej formie, ponieważ wierszyk niesie jedno skromne przesłanie(?). że po życiowych zakrętach, jeśli uda nam się przeżyć, spotkamy się przy kołysce wnuka, albo wnuczki - bo narazie powszechnie taka kolejność jest póki co:) Dziękuję i pozdrawiam:))

dobre zamiary ukierunkowane gestem nie zawsze tracą znaczenie nieprzewidywalnego końca jak czasu nie pokonasz nie myśl o tym teraz na nowej drodze spotkamy się znowu przy kołysce

IN, dziękuję za sugestie i komentarz:)) Pozdrawiam:))

dziękuję i nie zmieniam bo jak pisałam - wiersz życzeniowy:)) Adresat się nie zgadza:)) i "finito" , a tak dokładnie co nie pasuje?Tylko to "dobrze", czy jeszcze coś?

Dziękuję Kasiu bardzo za "podtrzymanie" zawsze to dla autora wielka radość:))) Pozdrawiam zatem radośnie:))

dodałabym "nico" jako obraz przewrócenia czegoś na drugą stronę czyli tego "od - wracam" ; ale tak całość dla mnie mocno zrozumiała i tak trzymać:)) Wdzięczne te miniaturki i się wdzięczą bez końca:) Pozdrawiam:)

A toż każdy ma prawo do własnego zdania; ja góry tak odbieram i nie będę się tu chwalić że się ich boję, bo się przekonałam; od tego czasu wolę do nich z rezerwą albo powiedzmy "pimpuśnie".Zostawiam "dobrze", bo to życiówka i ma tak pozostać na życzenie:) Dziękuję za komentarz i pozdrawiam:)))

Emocje rzecz "święta" bo własna:)) Fajnie spisane:)) Pozdrawiam.:)

Od jakiegoś czasu sami się oddajemy za nic i za obietnice. Jakiś nowy sposób na raj? Obserwacja trafiona - najbardziej obszar polskojęzyczny:)) Pozdrawiam:))

Teresko serdeczne dzięki - dokładnie o to chodzi; każdy w życiu ma jakoś poukładane i nie xawsze można wszystko:( Góry uwielbiam, bo się prz nich wychowałam i tak mi już zostanie:)) Dziękuję bardzo za komentarz i cieplutko pozdrawiam:)))

chciałam opisać dlaczego "dobrze", ale Tereska już to zrobiła.Dokładnie, o to chodzi:) Jeśli ktoś nie może czegoś na własne oczy zobaczyć, a bardzo w pozytywach przeżywa to, co peelka mu opowiada i w sobie buduje jakiś obraz, to lepiej niech tak zostanie:)) Dziękuję bardzo za komentarz i ciepło pozdrawiam:))