teresa943

czekamy ptactwo z walizkami z listu wyrzuca życie jest wiecznym czekaniem Bardzo trafne spostrzeżenie...stale na coś czekamy i tak będzie aż do końca. Stworzyłeś odpowiedni nastrój. :)) Serdeczne pozdrowki.

Ładnie, bardzo ładnie wychodzi Ci to pisanie. :)) Serdecznie pozdrawiam.

Piękny wiersz o przemijaniu...tak inaczej...i złoto jeszcze i brąz naprzemian...rozkołysane nastroje - cykl zadumy i radości. Bardzo podoba mi się ciepły, spokojny klimat wiersza. Kojarzy mi się ze spokojną i jeszcze pełną marzeń jesienią życia. Ładnie piszesz, Zbyszku. :))) Serdeczne pozdrówki.

Wierszy pełen zadumy. Koralik może tu symbolizuje coś swojego przemyconego do nowej (może wrogiej) rzeczywistości peela (jak amulet)? Ładne są Twoje wiersze. :)) Serdeczności.

Zbyszku, piękny wiersz. Wzruszający ten peel. A pointa pełna nadziei. cóż z tego że bezkresne za nami Bardzo, bardzo fajne to oparcie. :))) Serdecznie pozdrawiam.

Piękny i ciepły klimat z nutką nostalgii na zakończenie. Peel (wydaje mi się) zwraca się do osoby starszej (zdjęcie w sepi). Czyżby zakochany platonicznie? Ładny wiersz. Jesteś naprawdę romantyczny. Lubię te Twoje... :)) Serdecznie pozdrawiam.

Wyprawa do miasta? Już na wstępie ciekawe spostrzeżenia. :)) Serdecznie pozdrawiam.

dziś jestem wstanie uznać prawo cywilnego ciążenia piękne rzeczy ciążą najbardziej zbyt wiele dla jednego człowieka Myślę, że peel musi się rozstać z czymś. co kocha...i jest mu ciężko. :) Serdecznie pozdrawiam.

Och, jak ja lubię czytać te Twoje rozmarzenia, spacery i prostotę. Bardzo mi się podoba. Chyba peel zakosztował smaku innego świata, który jest daleki od wiejskiej sielanki, więc tym bardziej mu żal opuszczonych miejsc. Chętnie powraca i wcale się nie dziwię...do takich miejsc watro wracać. Ślicznie namalowałeś ten romantyczny zakatek. Jak tam musi być pieknie! :))) Serdecznie pozdrawiam.

Adolfie, jak zwykle zaskakujesz. Lubię te niespodzianki. Budzą refleksje. :)) Serdecznie pozdrawiam.

wstążka niebieska jak jej oczy dla niego wtedy się potrzebowali już po burzy wzrok powraca oddaj proszę Podoba mi się, Kasiu. Niestety szybko wyrastamy z piaskownicy... Dobry wiersz. :)) Serdecznie pozdrawiam.

Pięknie Ci to wyszło...i te laurowe łzy... Bardzo mi sie podoba. :)) Serdecznie pozdrawiam

acha mam jeszcze drugą prośbę bo w tej całej dorosłości nie wiem jeszcze co robić gdy jest mi smutno Jeszcze sobie poczytałam...podoba mi się temat i klimat wiersza. A zakończenie budzi głęboką refleksję na temat problemów dorastania. Bardzo ładnie, Macieju. :)) Serdecznie pozdrawiam.

zdobyłam uznanie jestem wyżej o przysłowiowy szczebel przewyższa mnie tylko drabina dobre to... :)) serdecznie pozdrawiam.

Zbyszku, szaleńcy zdobywają szczyty...górskie, życiowe, szczęścia itp. Spontanicznosć to pójście za głosem serca. Dziękuję. :) Cieplutko z odrobiną szaleństwa pozdrawiam.

Jimmy i tak dobrze, że całość zjadliwa, bo jak szaleństwo to szaleństwo. Tym bardziej potrzebne wytchnienie. Peelka akurat wybrala sobie oazę...wiesz, taka wariatka, hehe...swoją drogą dobrze czasem oszaleć... Dziękuję. :) Pozdrawiam.

gdybym mógł wyjść poza to wzgórze tam bym zaczerpnął układał zdewastowane nie mąć już czas przyjdzie Peel na granicy wytrzymałości...nareszcie wygarnął...w zakończeniu jest iskierka nadziei na lepszą przyszłość; może to moja nadinterpretacja, ale tak odbieram i życzę peelowi z całego serca by wyszedł "poza to wzgórze i ...zaczerpnął"; bardzo refleksyjny wiersz o stosunkach małżeńskich czy partnerskich w wiecznej wojnie... Trafnie, Zbyszku, przedstawiasz trudne sprawy; Serdecznie pozdrawiam. :))))

Z całego serca dziekuję za ciepłe słowa. :))) Serdecznie pozdrawiam Zbyszku. :)

Rozczulające...daje wiele do myślenia. Wrócę tu jeszcze. :) Serdecznie pozdrawiam.

pobiegnę na peron zdyszana pogubię obcasy po drodze ucałuję pejzaże chwil za parawanem wstydu nieboskłon daleki nieco zamglony bez rękojmi jeszcze nie wiem kim jesteśmy odnalezieni dla siebie w radości po zabieganej rutynie tylko nasza prywatność jak cicha oaza w cieniu starych drzew jesienne wytchnienie gdy wreszcie nadjedzie zamknę oczy i wsiądę do pociągu czym prędzej bez bagażu biletu gwarancji postawię na przyszłość

Tak Macieju, tęsknota i samotna kawa niewiele ma wspólnego ze śmiechem, choć gdy jest choć iskierka nadziei, to już jest coś... Dziękuję. :)) Serdecznie pozdrawiam -teresa

Cieszę się, że jest coś, co lubisz i że ogólnie ok. Dziękuję. :)) Serdecznie pozdrawiam -teresa

Arku, Twój plus bardzo wiele dla mnie znaczy. A mój banał dokładnie rozszyfrowałeś - dla mnie jest to coś bardzo ważnego, co ukryte pod pozornie banalnymi słowami. Dziękuję. :)) Serdecznie pozdrawiam -teresa

ależ się Tereso ukryłaś :) z tym wierszem :) Pocżatek przyjemnny, fajnie przeskoczyłaś z płaczliwe krople w kawie do bez cukru dawno wystygły Fajny i dosć głeboki pomysł. Potem jak dla mnie trochę tracisz, odnosze wrażenie, że brak tu jakiejśstrofy, mamy sielski opis nieb i słońca jak do nas płynie, które może byc tez >>tym ale ogólnie dobry wiersz :) pozdr/. Adolfie, miło, że wpadłeś i że Ci się podoba. Rozumiem Twoj niedosyt o peelu, ale on jest tajemnicą, więc tu nic więcej o nim nie wspomnę. Dziękuję za pozytywną ocenę. :)) Serdecznie Cię pozdrawiam. p.s. ukryłam się w szpitalu...wczoraj wróciłam...

Witaj Rachel, dziękuję. Już po trochu wracam. :)) Serdecznie pozdrawiam -teresa