teresa943

czepnę się ot, tak sobie do wytłuszczonego... dla mnie ta wyliczanka wokół truskawek i "ja tu ty tam" jest bardzo wieloznaczna...a może jestem zbyt domyślna, że te truskawki zbierane są na odległość (może na dwóch poletkach?) serdecznie pozdrawiam i jednocześnie ślę, jak obiecywałam, "częstochowskie" powiewy :):) Krysia

no to ciekawe ja tam wolę przyjemność po przeczytaniu:)) Pozdrawiam hehe...przyjemność utożsamiłam z "jaśniej" :-) czyli ok

życie bez marzeń byłoby fatalne, więc fajnie jak się je ma; czasami warto taki stragan rozłożyć, co piękniejsze odświeżyć i znów się rozmarzyć w kawie ze śmietanką :-) to naprawdę przywraca optymizm oraz chęć do nowych marzeń i ich realizacji wbrew i pomimo :-) serdecznie pozdrawiam

"Niemy żal" i całość prostej poezji wieloznaczna dla Czytelnika, choć na pewno dla Autora jest jakimś życiowym doświadczeniem...lubię Twoje wiersze "Zagadkowy przyjacielu" o szaro-niebieskich oczach :-)...a może to chęć rozwikłania "tajemniczości"? serdecznie pozdrawiam :):)

być chlebem dla innych, to nie zostawić dla siebie nawet małej kromki... mądrze i pięknie piszesz :-) serdecznie pozdrawiam:):)

Sylwestrze, brnęłam sobie przez tę dłużyznę z wielką przyjemnością i zaciekawieniem, co będzie...i wiesz? spodobał mi się ten oracz nasłuchujący strumienia...aż szkoda, że to nie ja go spotkałam :-) lubię Twoje opowieści :-)) serdecznie pozdrawiam

nie będę powtarzać tego, co moi przedmówcy; powiem tylko, że wiersz bardzo mi przypadł ze względu na przemyślany i bardzo istotny dla każdego człowieka zamysł; serdecznie pozdrawiam :)

Pamiętam wiersz. Komentowałam i powracam, żeby potwierdzić, że podoba się...a najbardziej, co ukryte...sama nie wiem...hmm, może ten "Dom", do którego tak wszyscy gnają podświadomie? Urokliwie namalowałaś refleksję :-) cieplutko Judyt.

rozumiem zamysł, ale "na litość Boską"... ledwie przebrnęlam do końca... Zrób coś z tym...koniecznie! tym razem niestety ;) pozdrawiam

Hartowanie ducha i to zostaną tępe kawałki puzzle bez rozwiązania zahartowany człowiek bardziej jest ładnie zapięta całość; człowiek odporny duchem łatwiej pokonuje przeciwności albo...jest bardziej pokorny wobec tych "bez rozwiązania"...przetrwa serdecznie pozdrawiam :)

Jacku, z przyjemnością poczytałam i od razu zrobiło się jaśniej, choć "lato jak beksa, co drugi dzień płacze"... Serdecznie :-))

twój świat to dom z błękitnym dachem pachnący chlebem i zatroskaniem taki rodzinny gdy ja gdzieś zagubiony przeciekając żalem w ciemności co krok padam na duchu twoja cierpliwość podnosi za horyzontem wytrwale wychodzi na drogę wypatrując majaczy we mgle przyćmiony ognik przywołuje chyba zawierzę i pójdę

Cieszy, że sie podoba, a jeszcze bradziej, że przemawia. Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam :)

Bardzo fajny, nie przesłodzony. Rozkwitasz ;) Agatko, serdeczne dzięki :-) Tak. Teraz "rozkwitłam" pąsem...bez cukru... Serdecznie pozdrawiam :)

radość, że się podoba i dziękuję za bodziec...nigdy nie jest tak dobrze, żeby nie mogło być lepiej :-) nie wiem, czy mi się uda, ale pracować trzeba... ciepło i serdecznie Sfinksie :-) Krysia

Mirku! Jak zwykle przemile komentujesz i trafiasz najczęściej :-) Dziękuję. Nie bardzo rozumiem ostatnie zdanie... czy Ty o sobie?...jesteś "Piękną Nieznajomą"? Czy może?...Nie, chyba nie...No widzisz, jaka jestem "niegramotna" :-)) Cieplutko...

Pablo, tytuł jest właśnie taki po to, aby zrodził refleksje podobne do Twoich: "czy aby tak? czy to tylko intuicja czy może ... przeznaczenie?" W wierszu jest tylko namalowany obraz tego, co się już stało, a "dlaczego?" pozostawione Czytelnikowi... Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam :-)

Aniu, sprawiasz mi ogromną radość, bo właśnie obrazy rodzą się najpierw w moich "oczach", a dopiero potem zmnieniają się w słowa; jeśli ktoś widzi to, co ja, to jestem szczęśliwa :) dziękuję. Buziaki serdeczne!

Judytko, bardzo cieszy Twoje "miło przeczytać" :) Dziękuję. Cieplutko :-))

Ależ Sylwestrze! Wprost przeciwnie...ogromna radość! Dziękuję :-))

wyglądało bezawaryjnie nawet pogoda dopisała a dżdżysta pora dawno opuściła szczęśliwą wyspę bez uprzedzenia porywczy powiew połamał słoneczniki złocistych marzeń bezradne znikają zakolami pisane palcem na wodzie

ojejej, jakie to subtelnie piękne...dopisz te dwie brakujące... tymczasem pozdrówki :)

Dziękuję Aniu za zrozumienie ... tak po prostu. Serdecznie pozdrawiam :)

Mnie tam też. Miłego... Dziękuję Mirku, że Ci też :) Dobrej nocki :)

I co ja mam napisać, że to nieprawda. Rozszyfrowane Czemu Teresa, Krystyno ? Krzysiek Naprawdę trafiłam? Udało się :) Teresa? Też moje tylko nie metrykalne... natomiast Krystyna hehe...wpisali mi w dowodzie :):) uf, wygląda, że się przedstawiłam :) pozdrówki na spokojną nockę Krzysiu:)