teresa943

Drogi "zagadkowy Panie", skoro się wzruszyłeś, to znaczy, że masz wrażliwe serce, a to u mnie w cenie :):); dlaczego piszę wiersze "raniące Twoje wnnętrze"? właśnie, żebyś poczuł w sobie to, co masz najlepsze :) i pisać będę dopóty, dopóki sama będę wrażliwa, a więc chyba do końca moich dni :)... tak to wygląda na dzisiaj :) miłe te Twoje "cmoki" :) mam nadzieję, że nikt się nie zgorszy jak odwzajemnię tak po przyjacielsku w oba policzki :):) cmooook! cmooook! serdeczności "Tajemnico" :-) Krysia Cmoki są jak smoki wielkie i gorące ale z serce płynące:):):):):) serdecznie 13 Krysiu , a TY mi powiedz jak zgorszonych można gorszyć(69)tak jest po ślubie(96) tak po rozwodzie:):) no i masz! znowu tajemnica! dokładne wyliczenia aż w oczy "kole" :); czy Ty Sfinksie kochasz się w cyfrach? aaaa...jeszcze taka ciekawostka...zgorszeni najbardziej się gorszą :) nawet braterskim pocałunkiem:), coś w rodzaju pruderii czy coś tam... a niech tam... jak z serca to mniejsza o tych wszystkich... zazdrosnych :):):) serdeczności

hmm...ciekawa forma... wyobraziłam sobie to ważenie duszy...dwie szalki...na jednej dawane, na drugiej brane...co przeważy? ojej, warto zakrzątnąć się energiczniej wokół dawania :) póki czas :) dobrze, że mi przypomniałaś Aniu ślę uśmiech słoneczny :-))

Pablo, uradowałeś mnie tak bardzo, że trudno to wyrazić słowami; skoro tak odbierasz, to znaczy, że odczuwasz to, co ja podobnie...radość czy ból (a może miłość zachowaną w pamięci?); to ja Ci z całego serca dziękuję :) serdecznie i ciepło pozdrawiam :)

oj, zasłuchałam się w to czerwcowe granie...pięknie... graj maestro, graj jeszcze...tak lubię marzyć... serdecznie pozdrawiam :)

a ten flamaster to "rozumek"? on zawsze uważa, że wie najlepiej... serdecznie pozdrawiam :)

miłość ubogaca i upiększa każdą porę roku...a tak osobiście... kocham jesień...jest kolorowa i ofita w dojrzałość :) ładnie Balbinko "z Puszki" :):) cieplutko pozdrawiam

Roxano, tak sobie poczytałam pierwszą część, wydaje mi się, że wcale nie potrzeba tu słowa "ból", poniewaz on wynika z treści Tępy drąży nieustannie Wyostrza zmysły Drażni nerwy Kapiąc jak woda z popsutego kranu uciekają myśli nim zdążę umieścić w rozumie i upić rozsądkiem wzmaga się z każdym oddechem rozpędza ciszę i niszczy spokój zwyczajną przyjemność bycia to tylko moja sugestia, jednak wydaje mi się, że okrojenie wierszowi nie zaszkodzi, a wręcz odwrotnie; po odchudzeniu będzie ładny wiersz :) aha, jeszcze "nie pasi" mi zakończenie Lubię ciszę nocy Stan umysłu pomiędzy jawą i snem Oczekiwanie na cud odejścia z którego można jeszcze wrócić bez bólu ja bym zakończyła optymistycznie, bo przecież to, co peelka lubi, da jej siłę do wytrwania nawet w największym bólu serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Aniu! Skoro tęsknisz, to znaczy, że rozumiesz, co czuję. Wruszona Twoim wzruszeniem pozdrawiam cieplutko :) Krysia

Drogi "zagadkowy Panie", skoro się wzruszyłeś, to znaczy, że masz wrażliwe serce, a to u mnie w cenie :):); dlaczego piszę wiersze "raniące Twoje wnnętrze"? właśnie, żebyś poczuł w sobie to, co masz najlepsze :) i pisać będę dopóty, dopóki sama będę wrażliwa, a więc chyba do końca moich dni :)... tak to wygląda na dzisiaj :) miłe te Twoje "cmoki" :) mam nadzieję, że nikt się nie zgorszy jak odwzajemnię tak po przyjacielsku w oba policzki :):) cmooook! cmooook! serdeczności "Tajemnico" :-) Krysia

Roxano, wzruszyło mnie Twoje wzruszenie. Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam :)

To ja bardzo dziękuję za podobanie :) Serdecznie pozdrawiam Aniu :):)

Madziu! Twoje "pięknie" rozczula :) niczego nie żałuj...może jeszcze masz tatę, więc mu powiedz "kocham", ja swego nie zdążyłam nawet poznać... dziękuję za życzliwość odbioru :):):)

Mirku, Twoi synowie Ciebie mają, więc okazują na pewno uczucia bezpośrednio. Cieszę się, że Ci się podoba i że "lubisz moje". Z serca Ci dziękuję. Miłego dnia :):)

Marlett! Dziękuję za wzruszenie i odczytanie głębi. Serdecznie pozdrawiam :)

nie zdążyłam poznać za wcześnie urwała się nić tkałam twój portret marzeniami z fotografii pamiętasz z dłonią w dłoni dziecięcej wyobraźni skoczyłeś za kamień po drugiej stronie straciłam z oczu tęskniąc skrapiałam łzami niebo niewzruszone do dziś wierzę jak dziewczynka z blond włosami że jesteś blisko więc szepczę najczulej tato

naprzeciw ;) jak to człowiek...taka mieszanina dobra i zła, pychy i pokory...na tym polega kruchość i słabość, grunt, żeby to u siebie dostrzegać i starać się coś z tym zrobić... serdecznie :)

Patryku, miło, że zajrzałeś. Może na ten czas "nic", ale nigdy nic nie wiadomo... Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam :-)

Elika, witaj! Drogą wiary jest poszukiwanie w ciemności. Dążenie ku światełku w tunelu naszych wątpliwości, kruchości i ludzkich słabości. Wierzyć to zaufać, ale jakże trudno jest ufać bez konkretnych dowodów, zdecydować się pójść...za majaczącym we mgle ognikiem...a jednak warto wciąż od nowa próbować. Miło, że zajrzałaś. Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam :) Krysia

tak, wiara to kroczenie w ciemności i szukanie...światła dziękuję serdecznie pozdrawiam Jacku :) Krystyna

Sylwestrze! Umiesz "wyciskać"! Patrzysz o wiele dalej niż proste, niektórzy mówią banalne, słowa...Każdy z nas jest w jakimś momencie życia zagubiony, tęskni, szuka...tych, powiedzmy, symboli...bardzo mi się podoba Twoja interpretacja :-)) Serdecznie dziękuję. Ciepło pozdrawiam i życzę dobrej nocki :) Krystyna

oczywiste, ale "nowe" też ważne tylko, żeby nie "obrażało" poezji...no i nie wolno zaprzepaścić cennego dorobku docenionych przez historię serdecznie pozdrawiam :)

Dziękuję Aniu. Serdecznie pozdrawiam :):)

szkoda, że "znikają olśnieniem nicością dnia", szkoda, że "ta nocość"... każdy dzień ma przecież jakieś tam dobre owoce...ale co tam ja...zawsze uczepiona nadziei...i przez jej pryzmat patrzę ... serdecznie Aniu :)

śmieszność bywa bardzo twarzowa pozdrawiam :)

Adolfie, chylę czoła...przed głębią Twoich wierszy... chciałoby się powiedzieć...ciii...posłuchajcie... serdecznie pozdrawiam :)