jan_komułzykant

Pisaliśmy chyba w tym samym czasie, więc przypadkiem nie pomyśl, ze to pod Twoim wpisem... no wiesz... :) Dzięki Mario, to miłe.

O, ty z matołów? I wół. O tam Zyto.

Ja? Kup lapsus? Psu spal, pukaj.

mam trochę inne zdanie, niż poprzednicy, chociaż beta wspomniała coś o zapętleniu. Odnoszę wrażenie, że tylko własne ego wyszło zwycięzko z tej sytuacji, jednak dusza wyje, aż iskry lecą. Może i tak trzeba, kiedy wiemy, że nie ma sensu, zawsze jednak pozostaje ten nieugaszo9ny ból i niepewność, czy aby nie popełniliśmy błędu Ciekawie, podoba mi się. Pozdrawiam.

Matoły, wołam! Mało wyło tam? Ot, a zatem meta za to? Ot start, strat sto.

Juk na Tytanie zakaz. A kazeina? Ty, tankuj. O, mleko pij. (Jip!), Ok, Elmo.

Nie myślał szklarz spod Supraśla, że szkląc tak ciasno, do diaska, szkła mu więcej idzie? (Zbankrutować przyjdzie!!!) - z teściową ta myśl go naszła.

zgadzam się z WarszawiAnką, że rytm trzeba poprawić i koniecznie przesunąć - zrobić spację po przecinku, ale od bardzo dawna pierwszy raz nie przeszkadzała mi długość wiersza. Pięknie. Bardzo dobrze się czytało. :) Pozdrawiam.

o właśnie, przypomniałaś mi Luule :)

Ładnie i co bardzo lubię, z lekkim przekąsem. I chociaż można nabijać się z dawnych ceremoniałów, to nie wiem, czy dzisiejsza bezceremonialność zapisze się w historii dziejów mocniej i bardziej wyszukanym smakiem, jak choćby za francuskich Ludwików (XIII - XVII). I nie chodzi tylko o wzory obowiązującej elegancji (które mogą dzisiaj śmieszyć) ale jednak wzorami (pomijając brak toalet i wszy) pozostają nadal ;) Co do reszty i spraw damsko-męskich, poza emancypacją, nie mam żadnych złudzeń, że było podobnie. Kary tylko "nieco" surowsze :P

Mój ojciec, chłopak z Milanówka, od uszka uśmiech miał do uszka. Jeśli w radości przyszedłem w gości, uściskać raz chciałbym staruszka.

jasne, nic nie mówiłem ;))

Znałem dentystę w Starej Miłosnej, miewał praktyki tam też miłosne. Kochankiem byłby świetnym, lecz wył był dochodząc szybko zbyt do okostnej.

ot wyrozumiałość no tylko bez szaleństw bo raz to ma-K.O. a raz po ma-kale *

Radość w Radości ma pan Sebastian. Gdzie tylko zajrzy wciąż się przytrafia twarz uśmiechnięta i tylko renta Sebę tak złości, jak pornografia.

coś mnie dzisiaj prześladują :O a pewny jesteś, że tryki, nie triki (trick'i) ? ;)

dobry wiersz mnie tam klamek nie potrzeba kiedy mam do okna dostęp to i siostrę wredną zlewam nawet gdy częstuje dropsem

Ala okłamał, łamał koala.

Że ton opatom zmota? Pono też.

No, traki łamał, złamał i karton.

A ta... na mule cel u manata. Meta, Lila głodna, manatem i cel uleci. Metan Amando, łgali latem.

oczywiście decyzja należy do Waldemara. Nie zgadzam się jednak z tym, co twierdzisz, że wersja zmieniona przeze mnie mówi, że "sam ukrył swoje skarby w sercu". Oxyvio, ja zmieniłem właściwie tylko szyk wyrazów i jedną rzecz, o której za chwilę. Głównie dlatego, że wersja I była cokolwiek niegramatyczna, nie jak twierdzisz "stylizowana", podniosła, czy cokolwiek innego. Poza tym w mojej wersji to coś - jest "ukryte". W wersji Waldemara było "ukryłem", więc twierdzenie, że moja wersja mówi iż "sam ukrył swoje skarby w sercu", tym bardziej ma się nijak do rzeczywistości. Wybacz, ale mylisz się niestety. PS Waldku, bez względu na to, którą zostawisz, w obydwu wersjach należy jeszcze w "cenie" dopisać "ę".

dobry czy da się wyjąć zło serc tamtych czując skowyt co bez nóg i bez rąk gdy w was duch tkwi bezgłowy

Witaj Waldku, a może tak: bo ja cenię nie co w szkatułce ani za obrazem ukryte lecz w swoim sercu ładne i przykre zarazem, bo dzisiaj to rzadko spotykana "dolegliwość" :) Pozdrawiam.

Był jeden kizior ze Słomczyna, który co rusz już cuś obrzynał. Dziś urwał mu łeb gość, który ten chleb odbiera z pomocą obrzyna.