Rachel_Grass

bardzo ładnie, tylko mało :( to znaczy, z wierszem wszystko w porządku, ale ja bym chciała trochę więcej. ciężko się przegryźć, dlatego podoba się.

zbyt duże nagromadzenie przymiotników. pękaty, kauczukowa, lakierowana, srebrzyste, butelkowe, błyszczące, granatowy. tak mi się rzuciły w oczy, szczególnie te błyszczące. gdyby usunąć trochę, ja jak najbardziej na tak.

wytwarza swoisty klimat, smutny, ale nie groźny. przewidywalny, ale dzięki temu urzekający.

trzy pierwsze wersy w porządku, ostatni nie. za mało, trzeba rozbudować na dobry wiersz.

interesujące, aczkolwiek w niektórych momentach brednie. Marsjanie nie są pożądani. tekst łączy groteskę z histerią, jak to już powiedzieli poprzednicy. momentami jest to udane połączenie, ale momentami przebłyskuje banałem.

można sobie wydziobać niezłe interpretacje, ale to już zostawię dla siebie. rzeczywiście, do tekstu wkradła się proza, niekoniecznie umiejętnie rozegrana. ale za zamysł- plus.

mnie się podoba. jednak widzę- takie jest moje haiku i czuję, że powinno uderzyć, a nie uderza. brakuje stanowczości.

no tak, Ania wtargnęła i jak zwykle wszystko popoprawiała, nie zostawiając prawie nic. najbardziej zgadzam się w kwestii znaków zapytania i wykrzykników- jeden albo trzy, innej ewentualności nie ma, oraz w kwestii pana wymagań co do oceny tekstu. bardzo dużo wymagań, może uchwycę co nieco. muszę się przyznać, że niezbyt podoba mi się akcja- trochę zbyt wyszukana, ale uchwycona zbyt dosłownie, bez zagłębiania się w psychikę naszego bohatera. innymi słowy- idzie pan po powierzchni. tak, wiem, to krótkie opowiadanie i nie ma na to miejsca, ale bohater jest według mnie trochę zbyt bezbarwny. następne, czego się przyczepię, to interpunkcja szarpana za nerwy. czasem zdarzał się nawet brak kropki, dosyć interesujące zjawisko- "Ale Ja z Tobą jeszcze nie skończyłem! – jego biały garnitur lśnił w słońcu". no i do tego to, co mówi UFO- raczej nie powinno się pisać zaimków osobowych z dużej litery, ale rozumiem, że chodzi o czas, więc daruję. Czas to Czas, nie ma się co czepiać. następnie- zdecydowana przewaga zdań pojedynczych, rozbudowanych bądź też nie, co sprawia wrażenie rozstrzelenia, nieuporządkowania myśli przez autora. dalej, co do zdań, przedstawiam kilka, które kłują w oczy, i od razu poprawiam według własnego uznania. 1."Ten co go pisał, używał chyba lewej ręki. Bardziej mnie zdumiała treść."- "Ten, który go napisał, używał chyba lewej ręki. Bardziej jednak zdumiała mnie treść." 2."To co lecimy ?"- "To co? Lecimy?", "To co- lecimy?" 3."Skomentował i poszedł raźno przede mną stronę samochodu."- "Skomentował i poprowadził mnie raźno w stronę samochodu". itd. itp. to, co należy poprawić przede wszystkim, to interpunkcja. z tego, co wiem, nie należy robić spacji przed kropką kończącą zdanie (bądź wykrzyknikiem, bądź znakiem zapytania). co do konstrukcji i dynamiki tekstu, nie mogę się jako tako przyczepić. owszem, czyta się z zainteresowaniem, może nie gryząc paznokcie, ale jest dobrze, przez tekst się płynie. znowu to, co przeszkadza mi najbardziej, to interpunkcja. w poprzednim tekście lawina wielokropków, w tym- nieudolne, niejasne stosowanie znaków. mam nadzieję, że tym razem podołałam choć części pańskich wymagań. byłabym wdzięczna za komentarz, czy to właśnie takich komentarzy pan oczekuje.

tak, Pancolku, mi też o to idzie. szybko spadamy. niektórzy dostaną dobrą ilość komentarzy, inni nie zdążą. ale trudno, pan Krzywak ma rację.

rzeczywiście, działają na P dobrzy, wprawieni poeci, a w Z grafomania się szerzy. można zaproponować, tylko komu? trzeba jakoś to zorganizować, a jak wiadomo, każdy podział ma swoje złe strony. tylko że sytuacja jest coraz gorsza, w na P nie każdy może zostać solidnie oceniony. dlatego ja jestem za pomysłem Pancolka, choć może okazać się niewykonalny.

dla mnie jakoś za mało i bez wyrazu, ale zaczekajmy na innych, bo to tylko moje subiektywne odczucia.

nie ma sprawy, ale widać ja też się myliłam. nie było absolutnie ironii. tylko podziw, tylko podziw za wytrwałoć :) pozdrawiam Aniu, UFO także.

nie wiem, co powiedzieć. zatkało mnie. oczywista oczywistość oraz banalny banał kłują w oczy i to okrutnie. chyba nie da się wybrać fragmentu, z którego dałoby się napisać wiersz. i samego pomysłu też raczej trzeba zaniechać, bo będzie źle.

gratuluję :)

czemu taka mała próbka? kurczę, proszę więcej następnym razem! mam takie malutkie uwagi techniczne. na przykład moim zdaniem: 1. Wszystkie takie same! - W głosie Patryka zabrzmiało rozdrażnienie - Ja już nie jestem dzieckiem! zrobiłabym- Wszystkie takie same! - w głosie Patryka zabrzmiało rozdrażnienie. - Ja już nie jestem dzieckiem! z małej litery po kwestii, a na końcu wtrącenia kropka. 2. czemu po każdej kwestii przerwa? czy nie można bez enterowania? pozdrawiam serdecznie dyżurną komentatorkę :)

a ja? ja bardzo chętnie. odnośnie wiersza, bo skoro już się pojawił... to radzę do warsztatu.

Czymże jednak byłby człowiek bez marzeń? Tym, czym bez autoironii. już za to wielkie brawa.

o kurka, nie pasujemy do siebie :) nie miało wyglądać, jakbym się obraziła. ale błagam- niech pan usunie te wielokropki. Kurde ! Chyba rzeczywiście nie pasujemy do siebie. :) Postaram się być poważnym. Jestem laikiem i na tym forum jestem po raz pierwszy. Mogę używać niefachowych sformułowań - proszę o wyrozumiałość. Publikując swój tekst liczę na to, że komentarze zawierać będą ocenę konstrukcji tekstu, stylistyki, różnorodności wypowiedzi, spójności lub niespójności tekstu, sensu lub bezsensu w umieszczaniu różnych manipulacji językowych, pomysłu na fabułę, dynamiki akcji opisanej w tekście, budowania lub braku napięcia, stopnia zainteresowania czytelnika tym co się dzieje w tekście. Liczę na to, ze dostanę odpowiedzi na wiele pytań - jak ocenia Pani używanie przeze mnie przenośni, porównań, określonego szyku wyrazów ? - jak wypada ocena mojej gramatyki, ortografii, interpunkcji ? Niestety dowiedziałem się jedynie, że nadmierna ilość kropek nie pozwoliła się Pani przebić przez tekst... Rozumiem to tak, że cała reszta jest nieistotna kiedy kropki są w nadmiarze. Oczywiście - dla mnie jest to cenna uwaga. Mówi mi, że istnieją czytelnicy, którzy mają takie wymagania od czytanego tekstu na punkcie interpuncji, że zupełnie nie potrafią przeskoczyć ponad tym problemem dalej. Tak - to muszę wziąć pod uwagę - i biorę. Wdzięczny byłbym za informację co powoduje, że początek jest "nieładny" - czy też - "nie podoba się Pani". Może da się to poprawić. Pozdrawiam. P.S. Przy okazji - nie wiem jak nanieść poprawki. Może mała rada ? - co mam dalej zrobić by poprawić ten teks ? Napisać jeszcze raz w zmienionej formie ? Czy można wyedytować obecny tekst i na nim nanieść poprawki ? wow, ale wyczerpująca odpowiedź :) zostałam pozytywnie zaskoczona. 1. proszę mi mówić na "ty". nie lubię tych zastygłych proszę pana, proszę pani. 2. jeśli tylko zlikwiduje pan swoją miłość do wielokropków, bardzo chętnie przeczytam. a tak, to ja po prostu nie potrafię ocenić, bo ledwie chwytam ogólny przekaz tekstu. dlatego ciężko się wypowiedzieć na wymienione przez pana kryteria. niech pan pousuwa ..., jak mówi UFO- wrócę (chyba że pan nie chce- narzucać się nie mam w zamiarze). edit- bardzo mi się podoba pańskie podejście.

ależ mi się to podoba! ode mnie duży plus, po prostu świetnie. prosto i bez udziwnień, urzekająco. jestem w pozytywnym szoku.

tylko bez takich, prooszę...

mnóstwo pomysłów, mało treści.

zaczekaj na nią, Poeto, jeśli ją naprawdę kochasz. na nią albo na zobojętnienie.

dla mnie koniec trochę zbyt dramatyczny, nie pasuje do klimatu reszty. ogólnie rzecz biorąc, ironia na wysokim poziomie, tylko te wulgaryzmy... w niektórych miejscach denerwujące, w niektórych wyważone. można trochę poprawić i będzie ehm, ehm, "spoko maroko".

No cóż. Nie obrażam się za Pani uwagi dotyczące mojego tekstu. Natomiast Pani obraża się za moje uwagi do pani tekstu. W dodatku mające postać niewinnego żartu. Mi brakuje powagi... Pani brakuje poczucia humoru... nie jesteśmy doskonali... ... o kurka, nie pasujemy do siebie :) nie miało wyglądać, jakbym się obraziła. ale błagam- niech pan usunie te wielokropki.

nieeee... przekombinowane. niepotrzebnie powtórzenia. próbą definicji życia i szczęścia mógłby być na przykład tekst, do którego wkradłyby się argumenty, a tu tylko suche myśli bez opakowania.