Rachel_Grass

Czemu? Coraz częściej obawiam się, jak zostaną przyjęte :) Łatwo jest napisać: ładne, gniot ale kiedy przedstawia się jakiś swój obraz widzenia wiersza, nierzadko okazuje się ,że człowiek staje się nagle wrogiem - dosłownie publicznym - Autora ;) Kaloszu (lub, jak kto woli - Boskie ;)), na mnie to nie działa. możesz śmiało komentować, jeśli najdzie ochota. pozdrawiam.

A co to za samokrytyka Kogoś, kto należy do tych, których obowiązkowo czytam kiedy tylko tu zaglądam? Miało chyba zaboleć a... ucieszyło, że coś podoba się wzajemnie :) Dziękuję pięknie. czemuż, o panie, nie zostawiasz więc komentarzy? :)) cieszę się, że ucieszyło, gdyż ponieważ bo ucieszyć miało. pozdrawiam.

chciałabym pójść pod prąd, zbuntować się i powiedzieć wierszołowi - nie! niestety, nie mogę :)) przyłączam się do chóru pochwał ze swoim przeciętnie brzmiącym sopranem. pozdrawiam.

palce świerzbią gęstym ściegiem brzmi bardzo dobrze, niestety wyłącznie jako oderwany od całości fragment. reszta nie przekonuje do końca, choć nie jest zła. pozdrawiam.

po lekturze naszedł mnie ten sam pomysł, co LL, z tą małą różnicą, że nie taktyką, a taktem brzmi imo lepiej.

zaczynasz od początku gdy czas zajęczy wart uwagi fragment - zajęczy czy może raczej jęczący czas? ;) podoba mi się, cóż tu więcej rzec? pozdrawiam.

naprawdę ładne zakończenie. niezwykle mi się podoba. do reszty mam nadzieję się przekonać :)

Najlepiej z pielęgniarzami, którzy zakują delikwenta w kaftan :D :D :D kobity mu potrzeba i tyle. to najlepszy lekarz :P

fakt, Teresko. ładny to obrazek, ale przez wzgląd na jego idylliczny charakter - pewnie nie zostanie zapamiętany ;) tak już jest - pamięta się raczej tylko złe. pozdrawiam.

chyba już mówiłam o tym wierszu. przepraszam, może się mylę, ale czy tutaj nie było przypadkiem dżepetta? ;P p.s. niet, to nie ten ;) (a już się bałam, że go wycięłaś)

to przestało być śmieszne dawno temu. proponuję nie komentować. dawajcie te swoje minusy, ale też spokój przy tym dajcie. ośmieszanie siebie samego przez panią Hanię to jedno, ale ośmieszanie jej przez innych to drugie. proszę i pozdrawiam.

dobry wieczór z wesołym uśmiechem. dziękuję panu bardzo za zbiorowy komentarz :) pozdrawiam.

świetny i więcej nie trzeba. pozdrawiam.

dziwne połączenie poezji nowoczesnej i wręcz średniowiecznej (celowa przesada). są momenty, które mi się bardzo podobają, choć do perfekcji daleko. to, na ten przykład - Przetrącone czasem ułamki zdarzeń Niepewności szepty, zdecydowanie nieudane. pozdrawiam.

w gruncie rzeczy nie jest to zbyt zmieniona wersja, a do tego jeszcze biała (błe :P). ale dziękuję bardzo za konkrety, zastanowię się nad nią.

dziękuję, pani Stasiu. cóż, trudno, jakoś przeżyję brak propozycji ;)

dlaczego tak słodzą, nie rozumiem :P Teresko, nie dla mnie tym razem. drugą strofkę jestem w stanie łyknąć, ale z pierwszej jedynie 'wrogość kielicha', niestety. ale bardzo serdecznie pozdrawiam :))

Na końcu korytarza, mieszkania 42 - jest tam pokój we fioletowym kolorze. Historia postukuje łyżeczką o dnie filiżanki będzie to bajka, o kubku smakowym Wiktora i spółki. Złapał pędzel między włosy, pomalował pięć ścian. Dziś w mieszkaniu 42 siedzi taka parka, w sobie przez kilka godzin w nocy; on artysta, ona muza. Później spocony wstaje i domalowuje czerwień do policzków. Wiktor leży pod jesionem. ___________________________ pomocy! :))

ja jem obiad! (poprawka - jadłam) :P

angie, następny w ulu i zastanawiać się za bardzo na razie nie będę :P (nie mam na to siły). powrócę wkrótce. pozdrawiam.

wiesz, angie, wszystko niebezpiecznie kojarzy Ci się z jednym ;P zbadaj to ;)) dzięki zbiorowo za wszystkie sugestie, na pewno się zastanowię. pozdrawiam.

cóż tu mówić - bardzo mi się podoba. wciągająco skonstruowany. brawo. pozdrawiam.

ładnie się, panowie, zabawiacie, aż miło popatrzeć :D załatwić trochę kisielu?

wiersz nie jest zły:)...ja bym zrobiła tylko cos z ,,wciskam strach w kieszenie wszelkiego wypadku''..to mi cos nie pasi:)...ale moze inni beda myslec inaczej:)..pozdr. dziękuję bardzo. zastanowię się. pozdrawiam.

ach, tak po prostu. myślałam, że będą jakieś zmiany w zdaniach, które może ułatwiłyby czytelnikowi połączenie ze sobą strof. dzięki, zastanowię się. pozdrawiam.