Rachel_Grass

:D zastanawiałam się, czy może to nie podoba Ci się tak samo, jak właśnie listy. dzięki, w razie wszelkich zastrzeżeń pisz - cenię sobie Twoją opinię. pozdrawiam.

dzień dobry, Teresko. cóż mogę rzec - chyba tylko powielić zdania poprzedników. pojawiam się tylko, aby zaznaczyć, że czytałam i że mi się podoba w pewien denerwujący sposób ;)) pozdrawiam.

ładne imię :P nie bój się tego zwierzaka, koty są chyba bardziej bezpieczne niż psy ;) pozdrawiam.

wielkie dzięki za wizytę, zdrówka.

hej, niekoniecznie Polska ;) wróć, chętnie ugoszczę Cię raz jeszcze. pozdrawiam.

Fajne to. a reszta już nie, prawda? :)

aż zza morza? to biorę ;) dzięki, pozdrawiam.

chodzi Panu o to, że źle brzmi? :) ależ skąd Rachel, wydaje mi się, że winno być przedostatniego - brak t. Wszelkie literówki, tudzież ortografia to moje przekleństwo:) jakbym pracował pół życia w korekcie:( och, dziękuję. zauważyłam w pana wypowiedzi i pomyślałam, że to literówka z pańskiej strony :)) dzięki wielkie, naprawdę. ech, ja głupia :) pozdrawiam.

chodzi Panu o to, że źle brzmi? :)

:D dzięki, Kasiu. a propos metafor - wiszą w powietrzu, wystarczy mocno je złapać :) naprawdę wielkie dzięki za te słowa, aż chce się pisać. pozdrawiam.

Przewija się znużony melonik, ledwo zatknięty na łysawej głowie odbija się światło. Kobiety z plecionymi koszami dążą do doskonałości. Na twarzy dzień polany miodem, spokojny ruch ciśnie się w szpary pomiędzy opalonymi powiekami. Tulą nas grube swetry i kilka tysięcy liści opadłych w nadziei na piękno. Na blaszanych dachach świeci jeszcze wybór. Wymruczane kołysanki każą nam zostać tutaj, gdzie biodra układają kanapę w miękkie kształty lenistwa. Wiemy, jak wabi odjęty od warg kubek kawy; nie zdołamy podtrzymać atmosfery przedostaniego dnia. Zapadniemy wspólnie w senne choinki i zapach kolacji.

widzę ten sam motyw, co u siebie, ale zupełnie inaczej ujęty ;) Angie, czytam Twoje wiersze i podobają mi się one niezmiernie. mają w sobie to, czego mi w poezji trzeba. ależ posłodziłam, jestem z siebie dumna :P pozdrawiam Cię.

a co, mało rozrywek masz ostatnimi czasy? ;P może i będzie... p.s. to było do autora, autor też Marcin ;)

jedyne, co mi w wierszu nie pasuje, to dym zastuka obcasami. reszta jest świetna - wyrobiłaś sobie własny styl, niby lekki i dość niefrasobliwy, ale przekazujący głębsze treści, zaszyfrowane w sympatyczny sposób ;) radości.

zostałam TĄ RACHELĄ :D wiesz, bardziej jak niż romans :P Marcinie, dziękuję. (ta) Rachela

katharsis. Zazdroszczę także :( ja też, i to bardzo.

niezmiernie podoba mi się kursywa na początku, na razie to tyle. wiersz emanuje delikatnością, banału można się dopatrzyć dopiero po bardzo długiej obserwacji, więc nie ma problemu :) pozdrawiam.

Bernadetto, czytam Cię, czytam i podziwiam w ciszy. faktycznie, trzeba uważać, żeby forma się za bardzo nie spulchniła, ale wierzę w Ciebie ;) pozdrawiam.

Erdene, Arek ma trochę racji. bardzo ładnie przetworzył ten wiersz egzegeta - teraz wygląda co najmniej przyzwocie. porównaj sobie obie wersje, może nawet wypisz różnice. pomoże. pozdrawiam.

Dobra :D No chodź tu... ;) momencik, tylko się przypudruję :D

o, przepraszam. ja jestem kobietą :P poza tym, co ma trzymanie na kolanie do homoseksualizmu?

Święte słowa. Nic tak nie leczy chorób psychicznych (w szczególności kompleksów), jak kobieta (względnie mężczyzna). Wiem doskonale na własnym przykładzie. Jejmość Rachela - jak widzę - wie o tym również :D :D :D a i owszem - pewnie, że wie. z wiarygodnych źródeł :P skoro już mamy tę promocję, a pan B. skorzystać nie chce, to może mnie się chociaż dostanie w ramach małej zamiany miejsc? :D

ja, ja chcę kombinować! :) kiedy zaprosi mnie do siebie kuba wojewódzki zrobi to tylko dlatego że wierszę pisze ---> Żubrze, czy z tymi końcówkami to jest zabieg zamierzony? ja będę przeklinał ludzie będą klaskać będzie to nam pasować na koniec wszyscy wezmą ile się należy rozejdą się do domów przekazując sobie znak pokoju spierdalaj *** kiedy ty zaprosisz mnie do siebie zrobisz to tylko dla dennego filmu pięciu papierosów i trzech orgazmów* ja będę dyszał ty będziesz jęczeć obojgu będzie to pasować zaprawdę powiadam ci rozstając się nie przekażemy sobie żadnego znaku tak dla naszego wspólnego dobra -------------------------------------- */ choć wszystko to możesz przeżyć sama dziękuję za uwagę, oto i moja wersja. pozdrawiam.

a ja spokojnie wyczuwam potencjał, choćby i tu: odłóż na potem horyzont z zachodem. pozdrawiam, proszę dużo czytać, komentować, będzie dobrze ;)

potrafisz lepiej i ta myśl mnie pociesza :) pozdrawiam serdecznie. p.s. chociaż rusza mnie 'czarny kwadrat na białym tle' - prawdę powiedziawszy, dostaję drgawek na dźwięk nazwiska Mondrian i wszystkiego, co się z nim wiąże ;)