Rachel_Grass

rozumiem, że stwierdzenie 'Jest drzewo' samo w sobie najdobitniej świadczy o istnieniu Boga?

wielkie cześć, droga Pani Autorko :)) podoba mnie się, będę wracać i czytać. pozdrowienia.

dwie pierwsze strofy - owszem, ale następnej mówię zdecydowane nie. psuje mi klimat :) pozdrawiam.

mnie się nie podoba. oszczędność, ale w złym, moim zdaniem, stylu. poza tym - ku jego przestrodze? a nie przypadkiem - wedle jego przestrogi?

nie da się. obie czynności są tak cholernie absorbujące, że się wykluczają :P

miód i wino piłem :D świetne, Adolfie. urzekła mnie Twoja historia, wystaw koniecznie na scenie ;) pozdrawiam.

Że się bździli analnie. Problematyka wiersza jest tak refleksyjna, że aż pachy się pocą. NIE - Pancuś bardziej od wiersza rozśmieszył mnie powyższy komentarz :D

jedno mnie tutaj wkurzyło - część Duszy nie zostaje wyrzucona do kosza, tylko do P. nie rozumiem uporu we wklejaniu wierszy tam, gdzie ich nie chcą. jedyne wytłumaczenie - słaba prowokacja.

na rymach się nie znam, ale rzeczywiście zdają się być dobre :) w ogóle cały wierszyk jest w porządku, chociaż może nie zapamiętam go na długo. pozdrawiam.

nie pisz nic, to jakaś śmieszna w zamiarze prowokacja (a przynajmniej tak byłoby bardziej zdrowo :P). a co do wiersza - mam wrażenie, ale to może być mylne wrażenie, że gdyby się bardziej postarać, coś by z tego było. ewidentnie jest pomysł. przypomina mi to trochę moje własne pisanie z ery przedorgowej/przedinterpunkcyjnej, dlatego trudno o obiektywizm. pozdrawiam.

a mnie bardziej by zagrało, że zwijasz się w miłosny kłębek, chociaż dalej mogłoby to kolidować z treścią :))

prosty i urzekający - to lubię :)) pozdrawiam.

Teresko / Krystyno :) lubię Twoje wiersze właśnie za to, o czym pisałam ostatnio - mogę je zobaczyć. aż się proszą o zobrazowanie. to ładne :) pozdrawiam.

nie wiem, jak to robisz, ale to robisz - Twoje wiersze to jeden wielki czar i urok. gratuluję :))

świetny nick, dzięki za przypomnienie epokowej piosenki :P reszta na niet, aczkolwiek z A gdyby tak zasnąć w nie swojej pościeli/i obudzić się dopiero gdy słońce wygaśnie wyłania się potencjał. pozdrawiam.

na niet... hm, a porke? również pozdrawiam, Rachel. wiesz, nie pasuje mi do wytworzonego w wierszu klimatu. jest suchy i obity z wszelkich uczuć, a te wersy próbują je, moim zdaniem na siłę, wprowadzić :) pozdrawiam raz jeszcze.

dziwne to jest. nick kojarzy mi się z pewną piosenką Dead can dance :P pozdrawiam.

Toster, Ty masz potencjał :)) komentuj jak najwięcej i w ogóle pooglądaj sobie te wszystkie wiersze, lepsze czy gorsze i nie będziesz musiała się bać, że to, kurna olek, słabe :)) pozdrawiam bardzo serdecznie.

moje życie płacze pod powiekami to na niet, reszta jak najbardziej w porządku. pozdrawiam.

tak się przez ten wiersz (jak to z większością rymowanych bywa) płynie, że aż ciężko uchwycić sens. postaram się jeszcze przyjrzeć :) pozdrawiam.

znam już receptę na przewlekłą jesień bierz gdy cię bierze pewniej w ramiona choć mnoży iluzje rzędu lat świetlnych pozwól magnetyzmowi spojrzenia uwodzić i już raźniej nam będzie na jesień zapadać wyszło mi coś takiego. nie jest to wciąż ładne i składne, ale wyrzuciłam charyzmę czasu i fragment z patosem. pozdrawiam.

a ja już bym nic z tym nie robiła, druga wersja całkowicie mnie uszczęśliwia :)) fajno jest, Babo. ahoj! p.s. wiesz, szkoda jednak tych fragmentów. może więc zrobić dwa wiersze, przemieszać je jakoś i dać tytuły - kto się raz sparzy I, a za sześć dni :P II.

jest poziom, poniżej którego nie schodzisz, Piotrze, a jest to poziom dość wysoki. tym razem też nie zszedłeś, ale jesteś blisko kreski. czytywałam lepsze w Twoim szanownym wykonaniu :) pozdrawiam.

nie czuję nic specjalnego do Warszawy, ale gówno rzeczywiście wyrzuć - po prostu nie pasuje i wychodzi śmiesznie :) reszta na tak. pozdrawiam.

dobrze rzekł Pancolek - u Ciebie zawsze ciekawie :)) niby to zdarte, niby liście, nieba, oceany, ale zapakowałeś to po mistrzowsku. pozdrawiam.