Rachel_Grass

Podróżniczka pociągnęła nosem i się obraziła ;) dziękuję baardzo i pozdrawiam.

dawno temu, kiedy byłam młoda i głupia :P, nie przekonywały mnie Pani wiersze. dziś jest inaczej aż do bólu, biorę do ulubionych. pozdrawiam.

ja też kupuję Żubrowe, a i samego Żubra mogę ;) ne podoba mi się wers - który nie zdążył jeszcze wstać. rozumiem, co peel chce oddać, ale mimo to plącze mi się pod nogami piesek - Logika ;) chociaż, można mieć ostatecznie odruch wymiotny na samo wspomnienie o czymś. cholerę wyenterowałabym, bo dobre byłoby wyodrębnienie graficzne. cudna puenta, tylko dzie taki Hieronim, co od cynizmu robi się radioaktywny? :P pozdrawiam.

dziękuję. Babo: dziękuję Ci za wrażliwość i Twój wieczny, niezachwiany i miły mi głos pod wierszami ;) Kasiu: Tobie za poczucie humoru w komentarzach i odbiór - nieważne, pozytywny czy też nie. Kovalu: dzięki za skrótowy komentarz, którzy wszak dobrze oddaje Twoje uczucia względem wiersza ;) Ulo: za zgodę z przedmówcami - po stokroć dzięki :) Irku: zabrałeś, nie zabierając ;)

nie znamy się osobiście, ale niniejszym chciałabym wyrazić swoją mało-liczącą-się troskę :)

Zaciśnij zęby i przyjdź, jak przychodzi się na sąd boski. Blisko - za rogiem potencjalni wujkowie sprzedają bułki za bezpłodność. Pajęczyna na kołdrze. Ograniczasz mi perspektywę figurą, tak pełną kazań dla odkrytej cukiernicy.

jakoś nie tym razem, Lecterze. powiedzmy, że jest nieprzejrzyście, chociaż w gruncie rzeczy znalazłam sposób na odczytanie i nie było to niesamowicie trudne ;) mówię tutaj o nagromadzeniu metafor. drażni mnie powtórzenie Dudka, który w wierszu stworzył pewną jakość, a później starał się ten sam chwyt zastosować drugi raz i po prostu mu nie wyszło. milczenie miasta wyłącznie o tym przedtem już słyszałam, aczkolwiek jest smakowite ;) pozdrawiam.

wiersz-zagadka, tak bym powiedziała. oczywiście, zagadka tylko wtedy, jeśli przyjąć, że jest jedna słuszna interpretacja, a inne odpadają. w przeciwnym razie to duże pole, na którym można siać, co się komu podoba ;) nie przepadam za puentą. wychodzi mi poza plastyczność wyczuwalną w reszcie. pzodrawiam.

Dominik, dzień dobry. zostaniesz na dłużej? :) przepraszam Panią za nieadekwatność. nie mam zdania co do wiersza, biały jest ;)

chyba muszę zaprzestać komentowania wierszy rymowanych - wystarczy, że rymy nie są gramatyczne, w wersach w miarę logicznie i już mi się podoba, a to chyba za mało ;) nie mówię, że Twój wiersz, Alu, jest taki, bo kompletnie się na tym nie znam. taka tylko refleksja ogólnożyciowa ;) nie wiem, co myśleć. całkiem ładny temat, nawet się wzruszyłam, więc chyba nie przyczepię. chociaż... zabolały mnie złote nadzieje. pozdrawiam.

denerwuje mnie pierwsza strofka. wyszła w niej proza, ale nie poetycka, kilka mądrych i zwiewnych czasowników, ale spotykanych też w potocznej mowie, z któregoż to powodu zawzięłabym się na nią ;) reszta momentami może nie do końca taka, jaką bym chciała widzieć, ale w porządku. pozdrawiam.

wydaje mi się, że poszarpanie wyłącznie urywa, a nic nie przekazuje. no, tak to mniej więcej wygląda :P bardzo podoba mi się zwrocik - malarz o trzynastu pędzlach. konstrukcje z 'o' można odbierać na różne sposoby, zastąpić innymi przyimkami - tak przynajmniej robię to ja. 'o' jest małe i można popchnąć je na margines ;) pozdrawiam i życzę powodzenia.

oooj, przeraził mnie pierwszy wers i pozostawił lekki niesmak, więc bym go uciapała. już tłumaczę, dlaczego, a jest to bardzo proste. otóż oczy same w sobie są niedobrym znakiem dla wiersza :P porównywanie ich natomiast do parzonych śliwek wydaje mi się być poetyką makabry - parzone=gorące, a oczy nadmiernego ciepła nie lubią. więc brzydkie skojarzenie daje brzydkie zdanie ;) do reszty nie mam zastrzeżeń - delikatnie, acz z ledwie wyczuwalną nutą władzy. bardzo spodobało mi się (nieświadome chyba ;)) odwołanie do Wielkanocy, a dokładniej Środy Popielcowej (bakalie sypane na głowę). pozdrawiam.

nie lubiem rymów, z zasady. najpewniej wynika to z odpieluchowego katowania niezbyt ambitnymi treściowo rymowankami. aczkolwiek pierwsza zwrotka, która szepcze (mimo że niby odbiór zależy od czytelnika), oprócz klimatu narzuca (w dobrym tego słowa znaczeniu) sposób recytacji, porwała mnie i dalej sobie popłynęłam ;)

mężczyzna w mhuszce, mężczyzna w khawacie w czehwone makhi - oj, oj, Babo, namieszałaś w mojej wyobraźni (patrz szczególnie: krawacik) :D

odtąd jest cudnie, wcześniej bywa - nie bywa ;) mówię tutaj głównie o nieporywającości, tj. wiersz nie wciąga bestsellerowo, ale chyba nie taka jego funkcja. chociaż, jeśli się zastanowić, każdy normalny utwór aż skacze, żeby zafascynować ;)

iiiiii! :/ peel się jąka. straszna to wojna ;) chyba nie tym razem, Bernasiu. podoba mi się sama koncepcja, bo lubię niekonwencjonalne podejście do tematu, ale wykonanie jakoś mi nie uległo :) pozdrawiam.

o jedną modelkę za dużo mi tu ;) a nawet o dwie, ale to już prywata.

Sierotka Marysia w różnych wersjach językowych Sie.rot.Kama.ryś.+smutne a na końcu objaśnienia: sie - (z wiejskiego pol.) rot - burak (z. niem.) Kama - (z. pol.) ryś - (z. pol.) smutne a na końcu zamyka imprezę, bo jest uniwersalne i występuje nawet w chińskim

chłopak bujnej wieśniaczki Roman Tyczka

a propos tytułu skojarzyłam, co robiłam o 3 rano. cóż, słuchałam piosenki Teardrop, chyba zinterpretuję ją sobie w kontekście nowiuśkiego, wypastowanego i dopiero co oddanego do użytku roku. i jeszcze oglądałam House'a, ale to inter nie wymaga :P dobra, koniec prywatnego marudzenia. nie wiem, co to za cholera, ta noworoczna refleksja, ale spróbuję ocenić tekst. zdaje mi się, że w obecnych czasach niewiele wymaga się od tekstu (Doda chociażby na poparcie tezy, ona jest nieobalalna :P). ja się jednak będę trzymać nieistniejącego znaku jakości i powiem wprost - najlepsza melodia nie uratuje tekstu. refleksja wygląda na nieświadomą, utwór wydaje się nieco przypadkowy. ale chyba można go śpiewać na rodzinnych obiadkach ;) pozdrówki.

nic konstruktywnego nie powiem. podoba mi się, po prostu i bez zastrzeżeń :)

:)))))))))))) dziękuję. bardzo, bardzo dziękuję i nawzajem :D

poprawiłam, żeby sprawdzić, jak słabo jest. przez błędy nie widziałam treści. słabo jest.

dla mnie tylko wprowadzenie (i ogólnie za Tovą się podpisuję). wygląda trochę jak cytat z interesującego filozofa, a wiadomo, że powierzchowny czytelnik łasy na sentencje :P pozdrawiam.