Tomasz_Piekło

"a ja nadal nie umiem/ mówić, gdy jesteśmy/ sami." To błyszczy pośród reszty dość oczywistych skojarzeń, jakie pewnie każdemu nasunęłby się gdyby przyszło mu pisać wiersz w tym temacie, czy o podobnej sytuacji. Ciemno, zimno, cisza itd. Trzeba wyjść czasem poza TO. Pozdrawiam

Ja to już dawno zacząłem praktykować:) Czasami popatrzę tylko na wersyfikację i już nie czytam:D To na pewno o Pancolku, bo dawno mnie nie komentowałeś ;) Przeczytałem dziś Twój wiersz z W, i to w całości! Ale chciałbym zawsze tylko chwalić, więc nie skomentowałem, bo i też nie miałem żadnych argumentów poza gustem, więc chyba na nic by się nie zdał taki komentarz w warsztacie.

Nie da się. Lilianna Maryjanna i tak z góry na dół :( Bojkot proponuję i wchodzenie w znośnych pisarzy bądź czytanie słabych wierszy kończyć na 2 wersach - zacząłem to praktykować ;) Miooodzio. Ja to już dawno zacząłem praktykować:) Czasami popatrzę tylko na wersyfikację i już nie czytam:D

"Otwiera wszystkie drzwi." tylko to w jakiś sposób dotyka poezji, resztę dobrze podsumował Rafał. Pozdrawiam

Zastanawiam się jakie znaczenie ma tutaj ta "szufelka", bo nie brzmi fajnie, a poza tym szufelką się nie zamiata. Pozdrawiam

Nie kumam kontekstu wiersza. Być może nie ma żadnego rzeczywistego odniesienia do jakiegoś iluzjonisty i Autorka czy podmiot liryczny gra tę rolę. Więc jako niepewny po lekturze, zahaczę tylko techniczne rzeczy. Więc drażni mnie "wie" na końcu wersu, a także "w którym". Co do "wie" to chyba nie muszę tłumaczyć? Przestawiłbym szyk zdania po prostu na: wie wszystko. Mocniejszy akcent na koniec wersu, moim zdaniem. Czepiam się "w którym", bo wiersz nie jest jakąś długą narracją, więc osobiście w takich wersach "szarpanych", nie używałbym tego na końcu. A inna sprawa, że zrobiłbym to tak: najtrudniejszy fragment to ten w którym sprawia że powraca a publiczność i tak wie wszystko od początku W tym fragmencie: "charlie kapitan schodów w cylindrze/ i dostojną laską", brakuje mi tego "z" w drugim wersie, przez co zdanie wyszło nieco niegramatycznie. No i dochodzimy wreszcie, do długo oczekiwanego królika;) Nie mogła Pani nic innego wyciągnąć z kapelusza? Puenta dość fajnie wyszła, ale znowu, w moim odczuciu, przedostatni wers nie bardzo mi "się" podoba. Raz, że inwersja. Dwa, że wspomniane "się" na końcu. Wiersz jest poprawny, ale nudny, nic świeżego tu nie dostrzegłem ani zaskakującego, czy choćby nieokrzesanego, co czasem jest lepsze niż "poprawność", która nieraz zabija wiersz. Takie moje sugestie i zdanie, w oparciu o jakieś tam wyczucie słowa i inne czynniki, które formułują moje przekonania, więc proszę zrobić z tym, co Pani zechce;), Pozdrawiam

Dobrze, że wyrzuciłeś ten pierwszy wers;) Podoba mi się 'zasypianie jak kręgi wodne', ogólnie to podoba się całość, no, może ta puenta (to co po średniku) się gryzie z tą 'delikatnością', tak jakbyś puszczał oczko do czytelnika pisząc, że "skończy mocnym wersem" a później "oboję-tnie";) Pozdrawiam

szczerze mówiąc, to ja też pisaŁam z wyszukiwarką :p bo o ile malarzy życiorysy po części są mi bliskie, o tyle poetów niekoniecznie :]. tak, też przeczytaŁam, że jak opuszczają dom, ale podobno również W średniowieczu wzywano św. Agatę jako patronkę chroniącą od ognia. Trudniący się sztuką ludwisarską (np. dzwony, lufy działowe, posągi, świeczniki) uważali ją także za swoją patronkę. Do św. Agaty zwracały się o pomoc niewiasty w różnych chorobach, szczególnie zaś w czasie bólu piersi. W dzień św. Agaty błogosławiono pieczywo, sól i wodę, których ludność używała w czasie piorunów i pożarów. bardziej to mnie inspirowaŁo :P dzięki za odwiedziny pozdrawiam Espena :) A to jak tak, to nie mam już wątpliwości i biorę w całości;)

No ładnie, podparłem się trochę wyszukiwarką, bo nie jestem dobry w życiorysach poetów;) i ułożyło mi się to w fajną całość. Tylko ten kawałek chleba św. Agaty przeciw pożarom? bo znalazłem taką symbolikę która mówi, że matki dają go dzieciom gdy one opuszczają dom rodzinny. Właśnie ta strofa z kawałkiem chleba najbardziej mi się spodobała, ale po zagłębieniu w temat, to nie wiem;) Ale ogólna opinia dobra. Pozdrawiam

Tutaj: www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=100&co=mp3_0319 jest ciekawy fragment z książki Karola Maliszewskiego, można ściągnąć i posłuchać. Pozdrawiam

Robi wrażenie, choć miejscami trochę dużo tego wymieniania, ale podoba się.

A to są te kluski śląskie, pyzy? :D

gdy osiągnie odpowiednią temperaturę wrzucaj, nie przerywając doprowadź do wrzenia. następnie mieszaj dokładnie po ściankach, poprzestając na moment. ponownie zanurzaj, mieszaj delikatnie, gdy zmięknie odcedź. polej zimną wodą ciepłe kluski Trzeba jeszcze bardziej zamieszać (w tekście), moim zdaniem;) Pozdrawiam Ps. Zjadła Pani kilka literek z tej potrawy:)

Ja bym pierwszy 'przeciek' Macieju zamienił na jakiś 'przesyp', choć rozumiem, że to do tego powiedzenia 'czas przecieka przez palce' ale jakoś niekonsekwentnie, mimo wszystko, bo później woda przecieknie. Pozdrawiam

Nie wiem Mr., czy to dobry pomysł powtarzać w kolejnym tekście 'z cyklu' - 'moja droga'. Trochę mnie to drażniło przy czytaniu tej 3 części.

boja ratunkowa;)

Z torrenta kiedyś pobrałem jakąś całą płytę tego poety muzyka, strasznie była zamotana :) A szukam takiej na której recytuje swoje teksty do akompaniamentu fortepianu i odgłosów ulicy, ale nie mogę znaleźć.

tak. amerrozzo poruszał ten temat jakiś czas temu, ale chyba wykasował te wątki.

Gratulacje, Karolino.

fajnie to zmieniłaś;) pozdro

Nie wiem który już raz, ale napiszę to o czym piszę od początku. Nie chodzi o to ile rymów jest w wierszu Szymborskiej, ale o to,że w Twoich czterech wersach są trzy i jeden wewnętrzny i wszystkie są do jednego rymu: zdarzy, plaży, razy, wydarzył i to mi się gryzie. W pierwszym swoim komencie pisałem, że można byłby zostawić tylko dwa ostatnie wersy i byłoby w porządku. Nie byłoby tej tautologii. Wystarczyłoby dać tytuł, który naprowadzałby na to, że to odpowiedź do wiersza Szymborskiej, a nie bezpośrednio cytat z jej wiersza w tytule, który tak samo rymuje się z resztą tekstu i masz kolejny rym, czyli mielenie jednego i tego samego, co tworzy jakieś zapętlenie i moim zdaniem jest niedobre dla formy tego wiersza. Widziałeś kiedyś wiersz czy jakąś strofę czterowersową w poważnym wierszu, która byłaby napisana do jednego rymu... to jest domena hiphopu i nie dziw się, że tak mi się to skojarzyło. Nic innego czego nie powiedziałem wczesniej już nie powiem, bez względu czy się zgadzasz z tym czy nie. Pozdrawiam

sorry taki żarcik;) wiersz misie podoba, wiesz już pozdrawiam

Jak to nie trafione? To że hip hop może mieć układ rymów abcb (co raczej rzadko się zdarza by w całym tekście był utrzymany taki układ) nie znaczy, że układ rymów w Twojej miniaturze nie brzmi jak w hh. Gdyby tylko dwa ostatnie wersy stanowiły miniaturę to bym się nie czepiał, bo takie formy się pisze, ale jak cały czas do jednego rymu jest tekst napisany to na prawdę nie brzmi dobrze, czy napisałaby to Szymborska, czy jakiś raper, czy Ty. No tak nietrafione, jak napisałem. Chyba wyraziłem się dość jasno. Zaraz, a w ogóle to chcesz mi powiedzieć, że Szymborska może trzyma w tym wierszu jakiś układ rymów od początku do końca? Nie rozśmieszaj waść. W ogóle jak układ rymów może przypominać hip-hop? Tomaszu, skąd ty bierzesz takie teorie, że jakiś rodzaj muzyki ma konkretny układ rymów? A jeszcze na marginesie dodam, że do Szymborskiej też się równał nie będę, bo ona w tym wierszu genialnie rymuje "świata"-"lata":D. Napisać każdy może, trudniej to uzasadnić. Tak jest zachowany układ rymów, poza rymem wewnętrznym w pierwszej strofie. Ano tak może układ rymów przypominać hip hop, że w hh nie ma żadnego sensownego układu rymów, to samo jest tu u ciebie, w dodatku do jednego rymu jest to napisane. Kumasz waść w końcu? Do Szymborskiej zdecydowanie nie możesz się równać. Na razie

Pamiętam z W, mam trochę inną wizję wersyfikacji tekstu, ale i tak jest w porządku. Pozdrawiam