Pan_Biały

dzięki za sugestię za czas i czytanie przede wszystkim pozdrawiam r

3 pudła, E vel m dziękuję za czas i czytanie pozdrawiam r

od samego początku wiersz daje wskazówkę że wszystko jest niby przemyślanym zbiegiem okoliczności, całe życie to rozdarcie wewnętrzne okraszone pięknem. umiera się na sto razy i tylko o jeden raz mniej człowiek się nie podnosi, reszta to gra. ostatni wers skojarzył mi się z Emily: i'm Nobody, who are you?, are you Nobody, too wiersz trafny i dobry pozdrawiam r

kiełkuje w ciszy płuc echo dnia przychodzi o głodzie kot o imieniu nędza owinięta wstążką krzyku robisz błagalny warkocz z palców i pakujesz moje nic w kieszeń jak z łona wychodzę bezbronny o pępowinę

pierwsza nie podoba mi się wcale, bo jest zbyt "zrobiona" nie ma w niej feelingu wiersz zaczyna się od II strofy (bez "lewitacja") i coś się pozytywnego dzieje w rytmie wiersza i można go poczuć aczkolwiek słowo "spadam" brzmi co najmniej nieadekwatnie finał typowo męski i zimny, być może prawdziwy bez oceny - pozdrawiam r

jeśli wiersz "gada" to spełnił swoja powinność, a to najczęściej zasługa odbiorcy:) dziękuję Grażko pozdrawiam r

dziękuję za czas i komentarz pozdrawiam r

dziękuję i pozdrawiam r

to miał być cień mężczyzny to miało być łono kobiety wszystko czyste liście przygotowane do spalenia węgiel wilgotny i ciężki oddech dziecka gdy na termometrze minus cztery strony tego samego świata i połowa życia w spiżarni

z marzeniami jest jeszcze gorzej niż z dziećmi w sensie pedagogicznym;) nie za ma co Grażko:) dziękuję za czas i czytanie pozdrawiam r

w jakiś sposób jest ten wiersz mi bliski pozdrawiam er

a może fiona apple www.youtube.com/watch?v=FFOzayDpWoI&feature=related jeff buckley www.youtube.com/watch?v=y8AWFf7EAc4&feature=related garbage www.youtube.com/watch?v=1N29vkIT3eo&feature=related patti smith www.youtube.com/watch?v=c3coSfks4rQ

po części odrobiłem dzięki Sławie Przybylskiej i jutjub albo odwrotnie;) dzięki za czytanie pozdrawiam r

właśnie o to chodzi że nie do końca jest tak prosto jak się wydaje dziękuję za czas, czytanie i komentarz pozdrawiam r

też tak pomyślałam- cyt: " a balonik, hej" I tu też nie zgadzam się z Elą co do pierwszej zwrotki , ona czyni wiersz jaśniejszy... podobasiem kłaniam się :) PanieBE!!! jak siepodobasie tom rad:) pozdrawiam r

przyznam się szczerze że jestem analfabetą z Okudżawy:( kwestia odbioru jest fundamentalna dziękuje za czas i czytanie pozdrawiam r

nie wiem czy przepis to dobre słowo, przepis może być np. na ciasto;) cieszy mnie że "coś" przypadło do gustu:) dzięki za czytanie i komentarz pozdrawiam r Słowa "przepis" użyłam z niejakim sarkazmem. Czujesz to? Ze złością, co ludzie robią ze swoją świeżością, daną im na wstępie. czasami czuję

nie wiem czy przepis to dobre słowo, przepis może być np. na ciasto;) cieszy mnie że "coś" przypadło do gustu:) dzięki za czytanie i komentarz pozdrawiam r

o popatrz tato balonik zgubił się w chmurach chyba szuka swojego pana biedny mały balonik pewnie wpadnie pod samolot albo potrąci go ptak lub rozbije sobie główkę o jakąś planetę tatusiu złap balonik spróbuj podskoczyć i wyciągnij rękę o tak wysoko ponad drzewa balonik porwał wiatr policja rozstawiła rogatki wszystko będzie dobrze kochanie

takie czasy dobry wiersz pozdrawiam r

"powiedz jak daleko do jutra ----> bardziej kształtny będzie ten wers oddalam się zakrętami przybliżam przecinając ulice na którejś ze stacji metra umknęłam przed bezpieczeństwem ---> może po prostu "uciekłam" wzięłam więcej niż wypada niewdzięcznie stojąc frontem do mojej obojętności dałeś za wiele w zamian za przyzwolenie do myśli i ciała karmisz mnie próżną spojrzeniem może jutro zaufam że tak powinniśmy się zestarzeć" mam odmienne zdanie niż Dawid, dalej nie jest ciekawiej tylko drobniej, wydaje mi się że wszystko jest powiedziane w pierwszej i ostatniej strofie i za nie daję plusa przepraszam za grzebanie pozdrawiam r

nie zawodzisz Heniu - brawo:) pozdrawiam r

kapitalne nowosłowia dzięki czemu poezja żyje pozdrawiam r

kiedyś będę bogatsza o śmierć i zdrowe odżywianie w poetyckiej grze nie wystarczy tętno mróz i kra urozmaica widoki białe niedźwiedzie mogą stać w oknach zaczyna się pierwszy stopień w gardle smakuję rozwiązania dla powolnej metody zejścia kroki nie muszą być śpieszne w próbie generalnej piłeczki rozsypują się bezradnie zwalniam tempo i zatrzymuję obraz skoku na taflę teraz wygląda jakby w kwestii trawienia czas promował arktyczną dietę przepraszam za wtykanie nosa w nie swoje sprawy, ale wiersz wszedł mi do głowy i tak go czytam mimo wszystko dobry jest pozdrawiam r

zgadza się to taki "beznadziejny" wiersz dziękuję za czytanie i refleksję pozdrawiam r