JacekSojan

HAYQ; chciałbyś za dużo - a mówią że mądrej głowie dość dwie słowie...resztę sam dośpiewałeś a nawet utrafiłeś z tonacją - :)! J.S

Bernadeta Tadych-Manuszew.; witam Ciało Pedagogiczne! :))! tak więc widzimy to samo - a ja liczę że panienki zaglądające na portale literackie przejrzą się w moim wierszu jak w lustrze i dojdą do wniosku, że charakter i osobowość nie tworzy moda, lecz mądrze wykorzystana wiedza którą warto zgłębiać... pozdrawiam i życzę satysfakcji ciekaw reakcji - J.S

- no i co? ulżyłeś sobie? lepiej Ci? małostkowość jest ciężką chorobą! J.S

giga darejko; - ale jak się jest gigaseksistą to jakże to tak - Marylka bez cycuszek?! no wiesz?! :))! J.S

Anubis.; aleś palnął kazanie - aleś się zapowietrzył - chopie! ja się nie bać, ja być gorol! jak się nie ma poczucia humoru ma się po*ebany żywot - pewnie zostaniesz belfrem...brrrr! J.S

Fred - ja wiem, że ty lubisz wszystko do rymu - nie wiadomo cymu... niech będzie i dla Ciebie tajemnicą dlaczego mam w nosie jak się pisze w dopełniaczu Nokia - tutaj nie ma żadnego znaczenia, mogę nawet użyć regionalizmu który z takich nazw tworzy własne pojęcia - to dwa - jabłka to owoc rajski nieopatrznie przyjęty przez Adama - dlatego mu teraz tak kwaśno! :))! lyterófkę się poprafi...

- stanowczo zaoponuję; trzecia jest kolejnym piętrem metaforyzacji - zależało mi na tej przesadzie; zresztą błyskotki techniczne to dość istotna kwestia kulturowo-cywilizacyjna; ta anonimowa pogaducha poza oczami rozmówcy... pozdrawiam! J.S

człowiek prosty nie czyta i nie pisze wierszy - i ani mu w głowie nabieranie się na reklamy; reklamy to wierszyki dla nowobogackich wykształciuchów! J.S

dwie pierwsze strofy w zupełności wypełniają temat; motyw z dziećmi doskonale czujesz i realizujesz - gratulacje! J.S

Piotr Płoszaj; -na infantylną reakcję w postaci obrażania się nie ma lekarstwa - trzeba po prostu kiedyś z tego wyrosnąć, nabrać dystansu do samego siebie; pozdrawiam! J.S --------------------------------------------------------------------- krzysztof bojko; - od drwin jestem daleko, przecież to realistyczny obrazek który można kontemplować codziennie, zwłaszcza w dużych miastach, takich np. jak Kraków....staram się obiektywizować rzeczywistość choć przyznaję - z rozbrajającym uśmiechem, którym chcę powiedzieć: no fajnie ale i nijako... --------------------------------------------------------------------- Leokadia Koryncka; dokładnie o to mi chodziło - o obraz pokolenia, które nie chce się indywidualizować - przeciwnie - standaryzuje się tak bezkrytycznie - pozdrawiam! :)! J.S

Alicjo - panna jak się patrzy (!!!); oko wykol.... :)! J.S

zakolczykowana krówko moja dwunożna wypasiona fastfudami o Marylko-małpiątko tak pilnie małpująca inne małpy z pępuszkiem na wierzchu (że nie z cycuszkami żal) jak cię zauważyć pośród setek identycznych owieczek ze słuchawkami w kędziorach ze wzrokiem wlepionym sroczo w błyskotkę Noki Sony Ericssona świata nie widzisz jakże ten świat ma ciebie zobaczyć sklonowaną modą milion razy uśmiechnij się chociaż gdy jedziemy razem tramwajem zapal słońca których jeszcze nie ma nad ziemią bądź niepowtarzalna byś mogła być wybraną tą jedną jedyną

Gdy brak słów nie pytaj, dlaczego przeklinam ;) poecie brak słów?!? cóż to za poeta...?

wydaje mi się, że za bardzo chcesz brylować pojęciami dla których istnieją bardziej czytelne odpowiedniki - kompleks intelektualisty? encyklopedyczną terminologię zostaw fachowcom a do czytelnika mów po ludzku, będziesz bardziej wiarygodny; a tak wiersz trąci sztucznością;

to się nazywa odwołanie do woli - silnej woli podejmującej ryzyko; tak! J.S!

szkoły budzą i rozwijają miłość a tę należy oddzielić od pożądania bo jest innej trochę proweniencji i wymaga nie tylko słów ale także takich cech charakteru jak wierność i heroizm - raczej niechętnie popularyzowane atrybuty osobowościowe...

rzeczywiście - najlepiej modlić się własnymi słowy które niekoniecznie muszą być kunsztowne i literacko nośne - ale język poezji to w końcu sztuka - to szukanie nowego wyrazu artystycznego, którego tutaj trudno się dopatrzyć pomimo szlachetnych intencji - warto poczytać Jerzego Lieberta, by wyciągnąć wnioski dotyczące warsztatu - wszyscy się uczymy i końca nauki nie będzie - pozdrawiam J.S

"rozplata warkocze dni" - to jedynie może nazbyt oklepane wyrażenie...warto zmienić - dać jakiś tego ekwiwalent... no, a ten "puch co wszystko widział" robi wrażenie rozkosznej spowiedzi, działa na wyobraźnię, a może tylko pobudza gruczoły dokrewne odpowiedzialne za progeniturę - :))! J.S

wiersz wydaje się symboliczno-magiczny (za dwiema bramami - sen - ugór) przy czym ugór stwarza reflrksję do myślenia o niezagospodarowanym i zmarnowanym czasie - szkoda, że nie ma bezpośredniego odwołania do sytuacji-zdarzenia; wiersz lepiej by się zakorzenił w wyobraźni a tak - lewituje sobie w słownej abstrakcji - pozdrawiam J.S

parabola dżungli życia i jej praw? Księga Dżungli Kiplinga jest opowieścią fascynującą - ten wiersz z "niewitalnymi siłami" (co za dziwactwo pojęciowe), ze swoją agoniae(?!) - a sama pointa wydaje się przefrazowana i wręcz nieczytelna - po co tak gmatwać prosty w końcu komunikat? J.S

instrukcja dla naiwnych - sekutnica się wyżywa a prawdziwy facet wychodzi na wódkę-piwo-wino albo do kochanki i wraca nad ranem pełen wigoru....sekutnica prawdy nie chce, nie interesuje ją - ma zresztą swoją i chce doookuuuczyć! :)))! J.S

nazbyt egocentrycznie ustawiasz temat - nieco klaustrofobicznie; nie znamy nadal powodów "przeciekania" - a są podejrzenia wokół używek; komunikat sugeruje coś - ale czy to jest zgodne z intencjami autorki? J.S

niezłe - rozumiem podskórny gniew ale - jeśli do tamtego draństwa dorzucimy zabójstwo (w jakiejkolwiek sprawie - słusznej czy niesłusznej) zapytam: co to zmieni? krzywda wyrządzona dziecku nadal pozostanie krzywdą a do niej dorzucisz zemstę, prymitywną dintojrę - zaiste, zło do zła, a świat będzie przez to lepszy? poprzez zemstę będziesz kolejną ofiarą zła na własne życzenie - piekielny łańcuszek! J.S

Wypiek pierników już rumieni się karmel brunatnie pomarańczowa skórka goździki i cynamon ciasto wałkowane podsypane lekko mąką foremkami wycinane pełne blachy gwiazdek trzy aniołki według wzrostu pomagają mamie mąka na policzkach sklejone paluszki gwar pierwsze ciastka gorące jak serduszka dzieci chciałyby pomagać a tu cisza adwentowa ostatnia blacha dobroci dopieka się słodko noc * po latach sama piecze małą porcję z radia cicho płynie kolęda może przyjadą na święta może ktoś skosztuje ------------------------------------------------------------- spróbowałem z tej opowieści-noweli skroić coś na kształt wiersza, bo temat wydał mi się smaczny; mam świadomość że wiersz ma swoje miejsce w warsztacie, ale ta wskazówka jak nadać opowieści kształt wierszowany może się jeszcze autorowi przydać - pozdrawiam i zapraszam do działu dla Początkujących - bo wiersz nie jest GOTOWY - POZDRAWIAM! j.s