Messalin_Nagietka

Aż się łezka kręci w oku na takie miłe sercu, socrealistyczne tautologie :D Widać, kto wychowankiem PRL-u :D Oczywiście rozumiem - gdyby nie to podkreślenie, czytelnik mógłby sobie jeszcze - nie daj Bóg - pomyśleć, że 20 luty to tydzień, albo, co gorsza, miesiąc... Pozdrawiam, jak zwykle nieco złośliwie, narażając się zapewne Komisji Nagrodowej ;) Wuren czyli mam rozumieć, że o 24.00 20 lutego - to koniec? Wtedy dopiero Jury wchodzi? MN

no i Panie Rewiński - widzę atlasik - Las Księżnej, piękne musi być miejsce z ukłonikiem i pozdrówką MN

dzięki Stefanie - zapraszam do wspólnego tworzenia tegoż atlasu z ukłonikiem i pozdrówką MN

na Fijałkowie górą sosny plotą, że polem w łąki jakieś kwiecie z pola weszło fioletem, czemu, jak i po co? toż od myślenia można dostać fioła i zachybotać, szurnąć i co więcej przyjdą, wyrąbią, potną, ja cię kręcę, przestańmy siostry pleść, nie po to igły by kłuć i szydzić z tego co w padole ma chęć fiolecić świat, jakże obrzydły i jakże wszystko wokół w korę kole, gdy zachyboczesz w zielonej sukience, przyjdą, wyrąbią, potną, ja cię kręcę, lepiej nam będzie żyć z fiołkami w zgodzie i zapach chłonąć i korzystać, w korę, z której żywica i igliwie w modzie stanie się kiedyś może takim fiołem, jak teraz nam ich fiołkowość, na szczęście, przyjdą, i wszystek porwą, ja cię kręcę, --------------------------------------------------- od autora: Fijałkowo – (jakieś 7 km od Przasnysza), na południu, tuż za Wyrębem Karwackim znajduje się wieś Fijałkowo (pow. przasnyski). Nazwa jest dzierżawcza, pochodzi od popularnego niegdyś imienia Fijał. Wokół Fijałkowa znajduje się dużo młodych upraw sosnowych. Gleby płowe jak nigdzie indziej.

Messalinie myślenie ultrafioletowe czy po LSD? Hmm, być może :), ale są inne stany niekoniecznie po czymś ;) szlifuję po zdarciu tynku :) Pozdrawiam ok - nie chciałem zaczepiać, jedynie wskazać Ci co odbieram, co ktoś mógłby odebrać z ukłonikiem i pozdrówką MN

Stefanie - powedzmy wprost - cudzołóżko! z ukłonikiem i pozdrówką MN

Tali - czyta się troszkę tak jakby - trala - lala - trala - lala - i troszkę za dużo tych chrześcijańskich "zaniewierzeń", wiersz mimo wszystko spełnia rolę humoreski, bawi z ukłonikiem i pozdrówką MN

Michale - widzę cosik z hipotezy zakrzywienia próżni, a gdzież czarna materia, gdzież struny czasu, gdzież człowiek - wyłapujący piękno i brzydotę mieszanych uczuć? w próżni? ejć, cisnienie nie te z ukłonikiem i pozdrówką MN

Leszku - sonet i owszem, lecz troszkę gdzieniegdzie zagmatwany - końcówkę bym jeszcze Ci proponował "doszlifić" - chyba, że miała by ona symbolizować coś w rodzaju przed - po westchnień ale czego? z ukłonikiem i pozdrówką MN

Bartoszu - troszkę tu pomieszałeś - ultrafiolet to jakby powyżej niebieskości (widzenia a nie myslenia), chyba że po LSD ale ja to tylko wiem a nie próbowałem, podobno wtedy tynk zmienia się w słowa a muzyka staje się ścianą, tabularasą jest wszystko co obce istnieniu w sensie fizycznym, ech, może się mylę, ale tynku to się chyba nie szlifuje, chyba że po gipsowaniu to ok, przeżyłem to na własnej skurze i własnym oddechu, ale ja o otoczeniu a Ty jakby o rzeźbie z ukłonikiem i pozdrówką MN

Mirisławie - ale Cię cmentarz zaniósł, jajć - tu już nie ma przemijania, tu czas nie jest ważny, choć mijają się cienie, choć prze, co łzą w oku i westchnieniem tłoczy przestrzeń z ukłonikiem i pozdrówką MN

Coolt - no i mamy rolling stonsów między ustami a przegiem pucharu, platon - siłacz - wyrywa myśli, jajć, wszystko się tu da dobudować z ukłonikiem i pozdrówką MN

Malwino i Michale - gdzie te wiersze wewnątrz? szybciutko poprawcie - pliiis z ukłonikiem juryMaN

no i sam nie wiem co Ci Sewerynko mam odpisać, dziękuję i napewno powiadomię Cię z ukłonikiem i pozdrówką MN

hi - z tymi honorami to różnie jest, hi - ale muszę do tej biblijnej wrócić - zobaczyć, bom już sam zapomniał, wiesz - wiersze się pisze coraz to nowsze i nowsze, no i zajrzałem - ale to długi wiersz, kurczaki i takie rymy niewyszukane, hihihi - ale na biblię pasuje, dzięki Jimmy za dotarie z ukłonikiem i pozdrówką MN

na skraju lasu, cień z cieniem się zmówił, jak kochankowie zapatrzeni w siebie, schodzili z boru bez nijakiej ujmy, może się któreś drugiego dogrzebie, bo kątem drzewa chyliły do zmroku promienie słońca, mając ich na boku, czar pryskał nocą, lecz gdy co świtało, wnet się ku sobie próbowali wzniecić, musnąć choć jedną gałązeczki plamą i tak dzień mijał, potem drugi, trzeci, lecz kątem drzewa chyliły ich chęci, że też się można tak w życiu poświęcić, miej więc uwagę – kiedy komu słowo dasz, miejsce schadzki do kroćset dopasuj byś, kątem myśli, nie popadł w Rogowo i nie dochodził gdzieś na skraju lasu, czy z tego czy też z przeciwnego boku jak cień do cienia do samego zmroku. ---------------------------------------------- od autora: Rogowo – wieś w pow. ostrołęckim (jakieś 15 km od Przasnysza, tuż za Dębinami, droga na Kuchny). Rogowo - jest to nazwa dzierżawcza od popularnego nazwiska Róg, chociaż nie jest wykluczone pochodzenie od wyrazu róg oznaczającego położenie na skraju, na rogu lasu.

troszkę ta Twoja poezja bez poezji - brak jakiejś przenośni - tamat oczywisty z ukłonikiem i pozdrówką MN

tak Jimmy ma rację - a ja pamiętam jeszcze takich co to w mieście przed figurką klękali, ejć już takich nie ma, a co do sosny - to o to warto spytać mieszczuchów, bo chyba jakos tak coniektórzy mylą z innymi drzewami, czymże więc jest, że czasem można z nią gadać, gadać ... z ukłonikiem i pozdrówką MN

Jimmy - zajrzyj do reszty wierszy - tu nie tylko o wsi coś się znajdzie a i wiele "inszego" bardziej współczesnego wehikułu, hi - dziękuję za koment - bardzo mi miło z ukłonikiem i pozdrówką MN

Jimmy - nie będę tłumaczył, boć to sprawa odbiorcy, ale jeśli coś w tym wierszu zauważyłeś to się cieszę, a tak ogólnie, to moje widziadło lub odpowiedź na dość niekonstruktywną legendę o tej miejscowosci z ukłonikiem i pozdrówką MN

Kalino =- jeszcze troszkę, jesszcze no dużo - ale sam nie wiem czy pokazywać, bo to takie staropolskie, ech z ukłonikiem i pozdrówką MN

piekny wiersz - bardzo taneczny - aż chce się spiewać - luksio Sewerynko z ukłonikiem i pozdrówką MN

Jimmy - jak Cię przeraża ten język to spójrz w inne wiersze, może i znajdziesz coś dla siebie - dziękuję za koment z ukłonikiem i pozdrówką MN

czy to da się zaśpiewać? bo zrozumieć nijak - brak konceptu, "trza" walczyć z ukłonikiem i pozdrówką MN

Stefanie, no cóż, ale mnie załatwiłeś - etnograficznie i geograficznie, może i masz rację, ale wydaje mi się, że znalazłem coś dla siebie, coś co chciałbym dokończyć, niedawno pisałem wiersze zaczynające się od dość dziwacznych słów, potem były messkłady, a teraz czas przyszedł na kolejną serię, kiedyś skończę, przyjdzie czas odpoczynku z ukłonikiem i pozdrówką MN