Julia Zakochana

dziękuję ;) choć jeszcze z zimy...

przychodzisz oddychasz jeszcze bielą pozostawionego za plecami krajobrazu drżę pocałunkiem zdejmuję z twoich ust ostatnie płatki śniegu

dziękuję za pozytywne komentarz..... ;) pozdrawaim

właśnie.... dlaczego jaja? może nie pododoba Ci się ten utwór.... szanuję to, każdy ma prawo wyrazić swoje zdanie, tylko tak dokońca tego Twojego zdania nie rozumiem... (?)

Julio juz wydrukowałem... pokazałem matce... płakała.. Pozdrawiam i czekam na kolejne może zerkniesz na inne, jesli masz ochotę...

naprawde??? szczerze, to umieszczając ten wiersz tutaj, sama nie byłam do niego przekonana... ale jak się już komuś podoba, to dla mnie sukces...

bardzo dziękuję... naprawdę siępodoba? jak miło!

ostygną westchnienia chwycisz zimną klamkę ślady twych stóp po drugiej stronie drzwi nic więcej nie zostanie przepraszam

bardzo dziękuję za wszystkie komentarza... ;)

kryształowym westchnieniem dotykasz moich myśli za dużo cudzych oddechów wiruje z płatkami śniegu poczekamy

podoba mi się, proste z lekkimi uniesieniami, choć przypomina nieco wyliczankę (co jest także moim największym błędem w pisaniu, na który ciągle zwracają mi tu uwagę :)))) Twój wiersz jest spokojny i warty poddawania się refleksji na temat wiosny w tej okropnej zimie ;)

herbaciany liść zaplątany w gałęzie spogląda sennie

koronkowy blask puszyste zapomnienie śniegowe duszki

dojrzewając przybiera rumieńce uśmiecha się wiśniowymi ustami splata aksamitne dłonie z cieniem myśli cichym krokiem wymyka się spaceruje

samotność przeraża prowadzę monolog z telewizorem prześladuje mnie spojrzenie żarówki dotyk fotela oddech szuflad boję się... cisza ust które nie szepczą ciemność oczu które nie błyszczą pustka dłoni które nie głaszczą serca nieobecne

ruch skrzydeł drżącej miłości w twoich oczach fiołki pachnące uśmiechają się nie do mnie... odchodzisz zostawiasz skrzydła drżące

zwiastun nocy między gwiazdami się przewijał jak kot z zielonymi oczami wplatał włosy w jej dłonie oddychał jej oddechem zaglądał w myśli rzęsami łaskotał przychodził odchodził tęsknił czekał był z całych swych sił najpiękniej

przeczytalam... :) :(

ale mokro :(

ach... a jak ja tesknie, u mnie za oknem juz snieg z deszczem :(

mkna pajeczynki wpadaja do koszyków wlosy jesieni

postaram się... ale dziękuję za słowa pobudzające do działania

zamyślić się... w malinowej herbacie w liściach bursztynowych zakopać troski szronem uśmiechnąć się do wrzosu i pomachać drzewom na pożegnanie

gdzieś w soczystej trawie zakwitła miłość w pocałunku pamięci przewlekła się pajęczynka czułości

jesli spodoba mi się pomysł kogoś, w tym przpadku np. Pana,to postanawiam go wykorzystać, myślę że nie jest Pan kandydatem na poetę, lecz poetą... pozdrawiam i byłoby mi miło gdyby zechciał Pan zerknąc na inne moje liryki... :)