Agnes

wiersz bardzo mi się podoba, to prawdziwa zabawa słowem, widać wprawną rękę. nie podoba mi się za to brak wersyfikacji, trochę to się wszystko zlewa...nie ma miejsca na zastanowienie, wyeksponowanie pewnych myśli...pewnie takie było założenie jednak mi osobiscie nie odpowieda. pozostaję jednak po ogromnym wrażeniem pozdr. Agnes

świetny klimat....mogłabym miec uwagi techniczne, ale po co...atmosfera jest świetna... i chyba też znam to uczucie:) mogę pisać tylko gdy jest ciemno wtedy słońce nie podkrada moich marzeń bardzo się podoba;) pozdr. Agnes

szeptaj??? help...a nie szepcz? boże...już się zamotałam fajniasty tekst...hihi:) pozdrówka Agnes

oj jak się cieszę że napisałaś cos dłuższego, widzę że trochę inna stylistyka, ale to pierwsze czytanie. jutro napiszę coś sensownego:) zaraz po maturze:P milej nocki Agnes

jeśli dopiero zaczynasz, to mozesz się tu dużo nauczyć, trzeba tylko korzystać z konstruktywnych komentarzy, które od czasu do czasu pojawiają się na tej stronce. możesz edytować swój tekst, jeśli uznasz że coś wymaga poprawki, nie zrażaj się jak dostaniesz po tyłku, bo wierz mi, to działa i kształci najlepiej:) będę zaglądać do Ciebie w miarę możliwości pozdr. Agnes

nie porwał mnie... schizofrenia, to trudny temat, uchwyciłeś najważniejsze aspekty...chorzy najczęściej nie przyznają się do choroby...to dość powszechne. końcówka do mnie przemawia. odczucia dość ambiwalentne... ale plus za podjęcie tematu... pozdr. Agnes

mam jedno zastrzeżenie... to dopiero pokusa życia wiecznego zgrzeszyć czy nie zgrzeszyć wg mnie ta strofa zupełnie nie pasuje stylistycznie do reszty utworu. calość dość ciekawa, ładnie zakończona... czytałam już go dzisiaj, tylko w innym miejscu:) pozdr. Agnes

mnie, siebie, Ciebie...za duzo tego na tak małej przestrzeni nieuzasadnione wielokropki, nawet w tytule, to razi poza tym, pomysł nawet ciekawy, ale to za mało, do poezji bardzo daleko... pozdr. Agnes

ok ok:) już pracujemy, wkoncu to warsztat:) wspomnienia żółkły wraz z liśćmi ziemi ze smutku zaschło w gardle mimo deszczu zmywającego z ludzi uśmiechy -ostatnie pamiątki lata wywalilam tylko to 'gdy' jesli chodzi o warstwe slowną nic nie zmianiam, bo to twoj tekst... pokombinowalam z wersyfikacją, tak jest miejsce na oddech. a może jakoś to rozwiniesz? polecałabym, lepiej zawsze coś moc wyciąć:P pozdr. Agnes

dziwnie tak zaczynać wiersz, zdanie od gdy...to mnie razi poza tym wersyfikacja jest wg mojego skromnego zdania niepoprawna. sproboj przeczytać to na glos...trudno? łamie się rytm...zupelnie niepotrzebnie... popracowalabym nad tym na Twoim miejscu. jesli bedziesz chciala zawalczyc z wersyfikacją to mogę Ci jakoś pomoc;) daj znac:) pozdr. Agnes

hmm...tylko że wg mnie ten tytuł kieruje czytalnika na nią, na ulicznicę, nie podkreśla zazdrości...może bardziej pojsc w tym kierunku... rozumiem że wiersz jest osobisty... jeśli chodzi o końcówkę, to zarówno mi, jak i pewnie Izie też, chodzilo o to że ciężko się czyta w takiej formie, dlatego proponowałyśmy 'nam' (dobra dobra mówię za siebie zeby nie było:))) ja czesto wplatam do wierszy duzo osobistych przezyć, jednak większość jest tylko literacką fikcją, na potrzeby poezji:) pozdr. Agnes PS. oczywiście że to Twoj wiersz, dlatego wszystkie zmany muszą być zgodne z tym co Ty chcesz przekazać:)

tekst jest niezły. przeszkadza mi tytuł, po co od razu wyjaśniać o co, kogo, chodzi? mogę swoją wersję? smukła dama każdej nocy stoi samotnie pod jego oknem złączona natężoną więzią szybkich elektronów z koleżankami po fachu wykonuje energetyczne polecenia zazdrosna czekam na świt -niech juz przestanie bezwstydnie zaglądać mu do łożka ja bym to widziala raczej tak:) pozdr.Agnes

osobiście mnie to nie przeszkadza, choć na początku może się wydawać dziwne, utrudnia czytanie, ale po kilkakrotnym przeczytaniu można się przyzwyczaić... ogolnie mi się podoba, jest inny... może napiszę coś więcej jak usunę chaos z mojej głowy:) pozdr. Agnes

witaj Kocie:) hm przyznam że dziwny ten Twój wiersz, zmieniasz styl czy co?:P puenta calkiem mądra, nie powiem...muszę tu jeszcze trochę pobyć... wyrózniłabym ostatni wers, np myślnikiem, ale to tylko sugestia... aaa i jeszcze ta zieloność w pierwszej strofie- chyba bym zmieniła na coś, bo za dużo mi zielonego:) zajrzę jeszcze, bo chaotyczna jestem teraz;) pozdr. Agnes

'przyjaciel to ten który wchodzi, kiedy wszyscy inny wychodzą' tak? wiersz do mnie nie przemawia, niektóre momenty są nawet do przełknięcia, ale wydaje mi się że możnaby skrócić go o połowę i nie kręcić się wkółko wokół jednego, bo to jest po prostu nudne. zresztą, wszytsko podane na tacy, niesatysfakcjonuje niestety... a komentarz Izy odebrałabym raczej z ironią (mam nadzieję) pozdr. Agnes

niezły wiersz, podzielam zdanie mojego przedmówcy, jednak widziałabym to w innej wersyfikacji, dającej chwile na przemyślenia, zatrzymania...to jak najbardziej subiektywne odczucie, ale może warto poeksperymentować. pozdr. Agnes

r e w e l a c j a:))) no Natalia potrafi, świetnie Ci to wyszło:P nawet ja, nielubiąca rymów, zatrzymałam się tu na dłuższą chwilkę:) buziaki Agnes

to nie jest wiersz, ale jeśli będziesz chciała to możesz go z tego zrobić, niektóre wyrażenia są nawet niezłe, ale nożyczki są tu niezbędne;) postaraj się przekazać tylko sedno sprawy, jakbyś chciala zostawić czytelnikowi pewno niedopowiedzenie...na taki temat też można ładnie napisać. będę zaglądać do Ciebie;) powodzenia;) Agnes

trochę koresponduje ten tekst, z wierszem Lady Sue:) podpisuję się jednak pod koemntarze mojej przedmówczyni, coś w tym jest, ale jeszcze za mało żeby zatrzymać na dłuzej fajnie że wrócilaś:) pozdr. Agnes

no tutaj jest niestety podobnie, wyliczanka, po prostu wiliczasz pewne słowa, brak w tym jakiegokolwiek liryzmu...poza tym taka wersyfikacja sprawia ze źle się czyta. zaproponuję swoją wersję, jesli pozwolisz... kropla nadziei jak znajoma cisza zatacza błędne koło wszyscy ludzie mówią to samo -słowa jedynie dialogi rozmów smak? niewyczuwalny znikł aromat odchodzi zapach obejdę się smakiem niezbyt wyszukana końcówka, ale da się przełknąć:) aaa no i powtórzenie 'smaku' też jest niezbyt dobrym zabiegiem, za mala przestrzen wiersza na powtorzenia, staraj się ich narazie unikac bo to wyższa szkoła jazdy:) aroomat=zapach, to też zbyt blisko siebie...w zasadzie to przeciez to samo prawie... pozdr. Agnes

Lady, Droga Su:) hihi mam mieszane uczucia co do tego wiersza, chyba pisałaś go na kolanie:P po pierwsze, to co dobre, otóż nastrój i tematyka, bardzo fajnie, na targowisku próżności stałam się mną na chwilę za progiem horyzontu kupczą pięknem zegarów odwieczni handlarze ludzkości to jest świetne, ładne metafory, nastrój się buduje, jest nieźle, później następuje dialog, oczywiscie rozumiem pewien zamysł, ale jednak wolałabym to w innej formie, tak jakoś do mnie nie przemawia, może zbyt oczywiste to jest.... motyw Kirke (napisalabym : "jestem echem Kirke") , ciekawy, /.../-też gucio dalej motyw opowieści też mi się podoba ale bez ostatniego wersu:) czyli ogólnie popracowałabym nad tym, bo motyw ciekawy, są metafory, klimat, jedynie do zapisu i formy można się przyczepić. milej pracy, jesli się zdecydujesz:) buziak Agnes

Mirku:) dobrze Cię czytać, ostatnio miałam mało czasu, wracam, a tu taki krwisty wiersz:) niezły motyw, musiałeś nieźle się natrudzić przy tych rymach,wow:) ale i tak najlepsze są bokserki:P pozdr. Agnes

hmmm:)

z takim podejściem to dużo się Pani tu nie nauczy, niestety... wszędzie te same błędy, zastanawiam się czy ma pani zamiar korzystać z pewnych rad, bo jeśli nie to nie muszę marnować czasu na wyczerpujące komentarze... pozdr. Agnes

coś w tym wierszu jest przyjemnego, jednak trochę za dużo mokrych słów, kropla, łza... wystrzegaj się raczej w tak krótkich wierszach takich wyrazów blisko siebie, poza tym widzę tu też wyliczenia, kolejny mankament na małej przestrzeni wierszowej. za to jak zwykle tworzysz przyjemny klimat:) za to + pozdr. Agnes