Agnes

myślę że się nie gubisz. kolejny mądry wiersz, ale rzeczywiście za mało zwraca na siebie uwagę, coś trzebaby zrobić z tym, nie sądzisz?:) ja bym dała kursywę w ostatnich zdaniach dwóch pierwszych strof....jako takie refleksje...ehh, ale tylko proponuję:) w zasadzie się podoba, czytam po swojemu:) pozdr. Agnes

to może jednak wyjaśnisz mi co ten tekst robi tutaj, skoro i tak nie możemy go zrozumieć, bo albo jesteśmy za głupi albo po prostu nie jest do nas? jestem bardzo ciekawa.... ehhh.....najłatwiej powiedziec, ze ktos nie zrozumiał, ale to już było...

a po co my mamy to czytać skoro ten tekst jest wyraźnie skierowany do jakichś nieznanych nam osób? jak mamy to oceniać? pod względem formy, treści...? zresztą wszytsko już zostało napisane... pozdrawiam Agnes

Joaxi... masz rację...pod wszystkim się podpisuję:) tylko czy to coś zmieni...chyba nie, bo większości jest dobrze tak jak jest...a że ludzie odchodzą...przyjdą nowi...bez komentarza:) Agnes

zabieram:) miniatura ale jaka wdzięczna... pozdr. Agnes

przyjemny wiersz, choć czegoś mi tu brakuje... pomyslę...moze wystarczyloby inaczej zapisać...ta katroga też mi jakoś nie leży... ale czyta się miło:) pozdr. Agnes

ehh...kolejny dobry wiersz, niedługo Cię przechwalę, zacznie mi się to nudzić:) Wśród tybetańskich trąb złożył się w kwiat lotosu mantrą wdychając górskie powietrze pierwsza strofa jest wprost świetna, choc dalsza część też nie odstaje... byle tak dalej pozdrawiam Agnes

może warto o tym pomyśleć ( o połączeniu działów, bo w zasadzie, poziom się wyrównuje ), choć decyzja nie należy tu do nas:) jak sam napisałeś : "Ja komentuję tam, bo wiem, że tam mogę liczyć na komentarze. I ludzie, któych komentuję potem komentują mnie. Mamy przecież wspólny cel: pisać lepiej. " myślę że osoby zamieszczające w Z też czekają na komentarze i wcale nie uwazają się za lepszych, po prostu tam publikują licząc na szczere komentarze... cel jest wspólny...więc chyba razem możemy coś zrobić, bo my tworzymy ten serwis, bez nas nie ma on prawa bytu, choć jak pan adam sangreal zauważył "poezja bez nas przeżyje", to prawda, nie twierdzę inaczej, tylko czy my chcemy żyć bez poezji? pozdrawiam

wow:) hihi, świetny tekst, ale zabawa słowem, jestem pod wrażeniem najbardziej podoba mi się pierwsza strofa, zaskakująca, ale przekazuje swoją mądrość, świetnie po prostu...nie będę się rozwodzić, bo wiersz uwazam za conajmniej bardzo dobry pozdr. Agnes

zaciekawił mnie tytuł, może motyw "sexu nocy letniej" też nie jest zly, jednak dalej wszystko się sypie, zupełnie do mnie nie przemawia, nie ma w tym 'erotyku' tego czegoś, uczucia, emocji, pożądania...jeszcze ten brak podzialu stroficznego... nie, zupelnie na nie... pozdrawiam Agnes

bardzo klimatyczny wiersz...ten urok tkwi w prostocie uczuć i emocji.... Anna ma rację, niedomknięty piszę się raczej łącznie, choć w tym wierszu ja bym zapisała tak: nie-domknięty jedyne co mi się nie podba to motyw krwi, na krew w wierszach mam już po prostu uczulenie:) piękna końcówka, podoba mi się jednym slowem... pozdr. Agnes

hihi, ciekawe spojrzenie, nie powiem. nie rozszyfrowalam go jeszcze do końca, chyba...:) wyłapuję kilka świetnych fragmentów... najlepsze łażenie po krawężniku linoskoczkowie na parterze ryzyka oraz 5 storfa... końcowka do mnie nie przemawia, ale może przy kolejnym czytaniu... pozdrawiam Agnes

to niech sobie szukają....a ja sobie w tym czasie pokomentuję i każdy będzie zadowolony

podoba mi się pomysł, ciekawy, bo jest wieloznaczność, a ostatnio tego najbardziej szukam w poezji, choć w odpowiednich proporcjach i tutaj mi to odpowiada. zastanawiam się jednak czy wiersz nie zyskałby gdyby podzielić go na strofy, w moim odczuciu na pewno tak... gdyż brakuje mi miejsc na oddach, przysłowiowy oczywiście, na chwilkę zatrzymania... refleksji... i dopiero dalej.... no ale to Twój wiersz, ja tylko sugeruję pozdrawiam ciepło Agnes

za zaczynałam rozumienie wiersza od końca... ehh...nie znam DCD, wczoraj próbowalam nawet coś sobie ściągnąć, ale niestety nie mogłam się do tego dokopać:P więc jak już dotarlam do konca i co nieco zrozumialam, to dopiero moglam brnąć dalej... w zasadzie, mam podobne odczucia jak Natalia, bo druga strofa jest nieźle zagmatwana i trochę się pogubiła, ale może się znajdę jeszcze:) pozdrawiam Agnes

nie pytam tylko Was w swoim poście, pytam też siebie...więc proponuję uważniej czytać. nie chcę wszczynać tu awantur, nie chodzi o to żeby zwalać na siebie winę nawzajem, tylko o to żeby nad czymś się zastanowić... wiem że było to już wałkowane nie raz, pewnie i nie dwa... czemu ja nie komentuję? pewnie z tego samego powodu co reszta...a mój post oznacza tyle że chcę nie tyle zmienić coś w innych , ale chcę coś zmienić w sobie... pozdrawiam Agnes

tytuł nadaje choć troche optymizmu... świetny wiersz, metafory, uczucia, emocje...aż trudno coś napisać... jestem pod wrażeniem... pozdr. Agnes

tak no ja też uważam że powinien być przynajmniej piętro wyżej...tylko tam nikt nie komentuje:(

Kochani:) niepokoi mnie brak 'ruchu' w dziale dla zaawansowanych poetów...wiele wierszy nie jest w ogóle komentowanych, choć liczba wyświetleń jest dość duża...zastanawiam się z czego to wynika...czy aby nie boimy się komentować? a może nam się nie chce? może wydaje nam się że nie rozumiemy, że to za trudne? powiem szczerze że mnie to niepokoi od dłuższego czasu...dział P żyje, a dział Z umiera... może jednak weźmiemy się do roboty? bo niedługo nie będzie kogo tam czytać:( pozdrawiam mając nadzieję że nie łamię regulaminu forum dyskusyjnego:P Agnes

ale czemu struś...wiem ze tak się mowi...ale czemu struś a nie człowiek, czemu nie każdy... to mi jakoś nie gra...tak słownie:) podoba mi się całościowo, a puenta:) Agnes

ostatnio w swoim wierszu też napisałam że w życiu chodzi o to żeby pozostawić po sobie ślad... mniej więcej kontekst był podobny... ten wiersz jest świetny...zauroczył mnie, metafory tak piękne... Anna M. w wielkim stylu:) pozdrawiam Agnes

niebo bladoniebieskie pragnące pochłonąć piękno osnutych myśli miasta jak chmury błądzącego po firnamencie umysłu o Włocławku dzielnic-y biskupów kapłanów. miłości . wędruj o duszo do pałacu panów z katedry wolności mrok cię otuli zasiądź w ławie poczuj muzykę religii później do parku nad Zgłowiączkę nakarm ciekawość spokoju jak w raju wśród komunistycznej czerwieni to mój mały mix...jak obiecywałam miłego dnia pozdr. Agnes

nie znam dobrze Włocławka, ale w Twoim wierszu jest magiczny... mogę swoją wersję zaproponować??

to bardzo dobry masz plan, popieram na całej linii:) buźka

piękny jest Twój cykl requiem... warto byłoby to później zebrać i umieścic gdzieś w całości...szkoda żeby tak się rozpierzchło... zastanawiam się nad rymami...czasem wydaja się wymuszone... ogólnie pięknie..........przeczytałam wszystkie dotychczasowe i jestem zauroczona ogromnie... pozdrawiam Agnes