Sylwester_Lasota

Znów się gotuje coś w „mądrych” głowach. I gdyby zajrzeć do nich od kuchni, bigos się się warzy, ważą się słowa, a przy nich stoją panowie smutni. Okryci płaszczem zobojętnienia znów przerabiamy przeszłość od nowa. Bajki chłoniemy jak znieczuleni, chociaż od dawna znamy ich morał. Czas, który sprzyja lipnym prorokom, gdy tylko zbytnio nabiorą siły, rani historię nazbyt głęboko, żeby zapomnieć o nim na chwilę. Lecz chętnych wielu, wprost dla korzyści (a są uczeni więc nie są głupi), wprowadzić ludzkość do wielkiej rzeźni. Podniesie głowę i jeden z drugim, bywa, wybije ponad przeciętność, Do tłumu woła: „Chodźcie dziś ze mną!” Ty bądź ostrożny, bo nazbyt często Niosący światło prowadzi w ciemność.

Też mnie zastanawia jak? :) :) :)

MASAKRA

Aż tak??? :) :) :) Pozdrawiam :)

Obecnie również skłaniam się ku takiemu stopniowaniu wartości. Pozdrawiam :)

To nie jest rachunek sumienia, to jest próba usprawiewiedliwiania się przez PL. :) Intencje wiersza doskonale rozumiem. Myślę, że na zawsze w mojej pamięci pozostanie motto książki do zoologii, bodajże siódmej klasy podstawówki: Kogo niedola zwierząt nie wzruszy, ten i na ludzkie nieszczęście pozostanie obojętny. Z drugiej strony np. Heinrich Himmler kochał ptaki, co nie uczyniło go wcale lepszym człowiekiem. Pozdrawiam serdecznie :)

Nie wiedziałem, że tak potrafisz pisać ;). Czy to nie zastanawiajace, że człowiek, jako jedyne ze znanych sobie stworzń, ma ma potrzebę nazywania rzeczywisyości? Chyba między innymi z tego powodu, w naszym własnym spojrzeniu na naturę, jesteśmy w niej wyjątkowi :) pozdrawiam :)

Myślę, że można jeszcze tu i ówdzie podrasować. Pozdrawiam :)

Waldku, przeskocz z tą ciszą do następnego wersu :). Też się w tym miejscu zawiesiłem ;). A u mnie kiedyś tak się objawiła:

Tylko maszyny do samobójstw w toaletach zrobiły na mnie wrażenie. To jest mocny i udany fragnent. Reszcie czegoś brakuje. Pozdrawiam

Całkiem nieźle :). Bardzo podoba mi się tytuł wiersza. Pozrawiam.

Coś w tym jest :) Pozdrawiam :)

Wróciłem do tego wiersza po przczytaniu drugiego, widać, że coś chcesz powiedzieć. Poczekam na trzeci :) Pozdrawiam :)

Jest temat, ale podany zbyt prosto i w zbyt oczywisty sposób. Aż chciałoby sie powiedzieć: Nie płacz chłopie, nie płacz... nie ty jeden. Pozdrawiam :)

Wyszło trochę przewrotnie :) i fajnie :), a już miałem napisać: no weź się i ...pisz ;) Pozdrawiam serdecznie :)

Przegadało się tak jakby i sens zaginął. Pozdrawiam :)

Prawda. Pozdrawiam :)

Hmm... dałeś mi do myślenia :) Pozdrawiam :)

ładna ta iluzja. Pozdrawiam :)

Całkiem nieźle, chociaż inwersje sprawiają, że wybrzmiewa nieco staroświecko. Pozdrawiam serdecznie :)

Wiesz co, trudny ten wiersz... Przebijają się przez niego jakieś traumatyczne wydarzenia, ale jako wiersz, sam w sobie wymaga jeszcze dopracowania. Przebuduję Ci lekko dwie pierwsze zwrotki: Tato, chodź, zbudujmy dom Bo tynk jest już na głowie i drzazgi w dłoniach już są Z krzeseł stopionych ogniem Tato, chodź, zbudujmy dom Bo ten już dusi skwarem i okropny dymu swąd Skrzywione pracy ramy Zmieniłem nieco pierwsze wersy, pokombinowałem trochę w środku i zamieniłem miejscami słowa w ostatnich linijkach,. Poza tym w każdej zwrotce masz jeden przecinek. Myślę, że dobrze byłoby się zdecydować czy używasz interpunkcji, czy z niej rezygnujesz i utrzymać wybrany styl konsekwentnie w całym wierszu. Ode mnie, to by było tyle, może ktoś jeszcze coś podpowie :) Pozdrawiam serdecznie.

Noo :), to znaczy Tak :) Jestem pod wrażeniem. Miło było przeczytać :) Pozdrawiam Cię serdecznie :)

Co tak nieśmiało? :)

Dobry. Pozdrawiam :)

No cóż, niektórzy... hmm... niektóre tak mają, że cały czas pod prąd ;) Serdecznie pozdrawiam :)