Sylwester_Lasota

Co do pierwszego, nie jestem pewien, a właściwie jestem pewien, że nie. Co do drugiego, możesz mieć rację. Wzajemnie :)

Nie chcę Patrykowi wątku zaśmiecać. Chcesz znaleźć, znajdziesz. Trochę tego jest tutaj :)

I Sylwester jest w grudniu :) :) :) Wszystkiego Dobrego :)

Ostatnio? Tłumaczenie z rosyjskiego, kilka pięter niżej :)

Np. o jeżykach :)

Mnóstwo :) :) :) :)

Wieki temu napisałem coś takiego: Godziny światła są takie krótkie... Gdy przychodzi ciemność rozprasza ją jedynie skąpy blask księżyca. Za oknem tylko wiatr i jakieś cienie. Przed chwilą ktoś szarpał za klamkę... a ja w ciemnym pokoju. Tylko kot i pies. Nigdy nie byli moimi przyjaciółmi. Teraz patrzą na mnie. Spiskują i czekają. Znów ktoś szarpał za klamkę. Oni tam są! Czekają na mój ruch, a ja nie mogę. Sam, sam zamknięty w ciemnym pokoju. Tylko ten pająk na ścianie. Taki duży. Zbliża się! Taki duży. Nie! To jest... nietoperz! I pysk ma cały we krwi. Nie mogę spać. Gdy zamykam oczy spadam w otchłań na dnie której kipi lawa. To boli. Znowu jakiś cień przemknął za oknem. Boli mnie noga... boli! Wgryza mi się w nią biały robak. Jeszcze wczoraj widziałem wystający biały odwłok. Mógłbym go wyciągnąć gdyby nie ten... paraliż. Ktoś kołatał do okna. I ten cień... Krew, krew na ścianie. Skąd krew??? To jakiś napis. Spróbuję przeczytać: „KTO ŻYJE ŹLE...” dalej nie mogę. Ćma usiadła mi na twarzy. Taka wielka! Czy to już koniec, czy dopiero początek? Godziny światła są takie krótkie... Twój wiersz w jakiś sposób ten tekst przypomniał :)

Jest takie ludowe powiedzenie: Nie było nas, był las, nie będzie nas będzie las. Myślę, że blisko myśli przewodniej Twojego tekstu. Pozdrawiam serdecznie :)

diabły bezczłowiecze dobre. Ogólnie klimat wiersza ciekawy, ale wyrwanie z jakiegoś głębszego kontekstu może rodzić czytelnicze zagubienie, moim zdaniem. Pozdrawiam serdecznie :)

Byłem, czytałem, serduszko zostawiłem, Pozdrawiam :)

Krótko, zwięźle, na temat i chwyta. Bardzo dobry, myślę, że ta drobna korekta mu posłużyła. Pozdrawiam serdecznie :)

Jest! Ale w grudniu Boże Narodzenie :) Pozdrawiam :)

Miło mi. Dziękuję i pozdrawiam :)

Eee... Dziękuję serdecznie :)

Co tam patelnia... Aaa... Audi to dopiero mogłoby boleć ;) Dzięki Ci za czytanie Zdrówka

Wielkie Dzięki Alu :) Miłego dnia :)

Bez ciemności nie ujrzelibyśmy światła, a najlepsze warzywa właśnie na gnoju rosną. Tytułowa perła też rodzi się w bólu i z okaleczenia. Myślę, że "mechanizmy" tego świata często nas przerastają, nie wiem jednak czy powinniśmy je bezkrytyczne odrzucać lub występować otwarcie przeciwko nim. Późno już, wrócę jeszcze do tego wiersza jutro. Pozdrawiam :)

Przekład rosyjskiej piosenki kabaretowej Mąż: Moja droga, nie narzekam, że mi czegoś brak, Bo nas łączy święty związek zgodnie brzmiących serc, Ale dawno naukowo jest stwierdzony fakt: Poligamię ma w naturze niemal każdy men. Nie myśl sobie tylko miła, że zdradziłem cię, Jesteś dla mnie tą jedyną, to nie zmienia się I na zawsze tak zostanie, lecz czy mogłabyś, Na spokojnie, teraz sobie wyobrazić, że: Tak czysto hipotetycznie, Znalazłbym się w sytuacji zupełnie teoretycznej. Na przykład w saunie z kumplami I byłbym, hipotetycznie, Powiedzmy, nieco pijany, Co, niestety, zdarza mi się, Rzekłbym, dość systematycznie. I czysto hipotetycznie, Cóż, bardzo hipotetycznie, Zjawiłaby się kobieta Profesji prehistorycznej I po wypiciu, zaczęła Poruszać się erotycznie, Co mogłoby uruchomić U mnie mechanizm falliczny. W tej sytuacji niezwykłej, Zupełnie hipotetycznej, Pewnie nie zdołam pozostać Lojalny tobie fizycznie. I musiałbym z nią wykonać Etiudy akrobatyczne. Zupełnie bez zbędnych uczuć, Poruszać się mechanicznie. W związku z tym chciałbym zapytać, Zupełnie teoretycznie: Czy przebaczysz mi, kochanie? Przebaczysz mi hipotetycznie? Czysto hipotetycznie mi ... Hipotetycznie wybaczysz? ... Żona: Jesteś dla mnie najważniejszym człowiekiem, ale Muszę jednak schłodzić twoje mary niestety. W naukowym świecie jest to od dawna znane: Monogamia wpisana jest w naturę kobiety. Nie chciałabym cię przestraszyć tą informacją, Ale słuchaj, poligamiczny przyjacielu. Opowiem ci, jak potoczy się dalej akcja, Jeśli coś takiego zdarzy ci się w realu. Zupełnie hipotetycznie, Patelnię wyobraź sobie, która lotem balistycznym, Leci prosto w twoją głowę, A potem, automatycznie, W ślad żelazko elektryczne Wyłącza zdolności twoje Logiczno-analityczne. I czysto hipotetycznie, Zobacz swoje nowe Audi, Gdy rura hydrauliczna Z hukiem je miażdży, dziurawi. Jak zbliża się, wyobraź sobie, Nasz ostry nóż ceramiczny, I oddziela się od ciebie Ten twój mechanizm falliczny. I czysto hipotetycznie, Ujrzyj siebie w sytuacji, Mój poligamiczny druhu, Gdy na oddziale klinicznym Jesteś smutny i bez ruchu, A ja zupełnie bezwstydnie Na gorącą, rajską wyspę Lecę na wszystko gotowa, Z tym przystojnym kierownikiem, Który dawno mnie namawia... Zupełnie hipotetycznie. Hipotetycznie namawia... Czysto hipotetycznie mnie... Razem: Starajmy się więc wzajemnie Kochać, jak w wierszach lirycznych, Zawsze bądźmy sobie wierni Przynajmniej hipotetycznie. Czysto hipotetycznie wierni... Czysto hipotetycznie kochać... Czysto hipotetycznie zawsze.

Taki już los meteorów, że kończą jako meteoryty... pod warunkiem, że się zupełnie nie wypalą. Wielkie dzięki :) Pozdrawiam :)

Nie ma za co? Fajny klimat :) Pozdrawiam :)

Również pozdrawiam Nato. Przepraszam, że z takim opóźnieniem :)

Bolesny niczym poród ten wschód księżyca. Ponoć prawdziwe piękno, prawdziwa sztuka zawsze rodzi się w bólach. Też mnie troszeczkę ta inwersja uderzyła po oczach, ale całokształt bardzo dobry. Pozdrawiam serdecznie :)

Niedługo bujnie się w drugą stronę. Nie wiem czy się jest konieczne. Moim zdaniem nie. Zwalniam się z pracy, ale silnik zwania do minimalnych obrotów. Pozdrawiam.

Wiesz co? Nie do końca go rozumiem, ale jakoś tak podoba mi się. Myślę, że dokładnie o tym jest ten wiersz. Ma swój urok, taka samospełniająca się przepowiednia :) Pozdrawiam serdecznie :)

W sumie... to tak też może być. Całkiem ciekawa uwaga :). Zastanowię się nad zmianą. Dziękuję serdecznie :) Pozdrawiam :)