Grzegorz_Kulesza

Jeśli jest to prawdziwa czarna dama to dziecku raczej opowie pewną historie, po której zaśnie. Natomiast w większych opałach będzie zazdrosny literat zresztą co ja tam wiem. Miejmy nadzieje, że nic złego się nie stanie...

Ciężko gdy serce szuka porady A osobowość zatopiona w obowiązkach. Agato twoje wiersze są bardzo czułe dlatego mogą być natchnieniem.

Wysublimowane wspomnienie o domu. Pełne bogactwa wyobrażeń zadziwiającego przepychu. Zaskakują mnie jak spojrzenia zza drzewa. Czemu nie wrócisz tam ze mną Zaskoczony szukam z Tobą wiatru gdy nasiona rozwiewa Dotykając Twoich włosów pieszczonych letnim wiatrem.

Jest dźwięku odkrywana mistyka Pieszcząca w Twej głowie aksamit Jeśli zapomniany strun dotyka Gdy bawisz się słowem jak dynamit Słowem wysublimowanym Cię pieszczę Skrytym głęboko w Twoim marzeniu Które świeżością się pyta czy pragniesz jeszcze Trwać nadal w magicznie-chcianym wyobrażeniu Proszę Cię otwórz swoją dłoń By łagodnie spłynęła jedwabiem Łagodniej czuje niż zapach odmienia toń W swej głębi przytulona szepnie wiem.. Czułość twa pieści koronę mych zmysłów Myśl ma zagubiona w błękicie Gdy tuż obok leże szukając dla Ciebie słów Zagubionych w Biblijnym sanskrycie...

Lekko siąpi - szepce wietrzyk Wieczór schował się do cienia Znów bez kapelusza niemy krzyk Spaceruje i spogląda, nic nie zmienia Mokra aura przyszła nucąc Aż muzyka ścichła przestaszona Mały chłopiec myśli wciąż rysując Czy powtórzy się historia wymyślona Tak to wieczór zakochany Nuci w cieniu, duszy domu Melodie z Galilejskiej Kany Jakby wiedząc, gdzie i komu.

Ach zabrać Cię gdzieś daleko Gdzie śmiech przygrywa radości wtórując Myśli wymieniane pachną lekko I światło odnawia światłocień malując Gdzieś gdzie katharsis jest na pewno jest Gdy ptak zerka do serca żywego Gdzie wśród szumu nieznane wiersze miast Są wspólnym darem dla niej i dla niego Tam tylko zawinąć się ciepły koc i zasnąć By anioł nowe pieśni w duszę schował I najpiękniejszej tajemnicy znów dotknąć Tak pięknej jak miłość, dla której(m) całował.

Gdzie snu zaprowadzą zawiłe znaki Tam nucę dla Ciebie melodie dźwięków By uniosły kreśląc natchnienia oznaki Śniąc radosną muzykę mitów Razem szybując w magicznej poświacie Odkryjemy siebie wtuleni z bliskości Gdy radosne odczucia o magicznym Świecie Odkryją marzenia szukające boskości Dlatego przyjmij to serce co kocha latami Oddając siebie z uśmiechu wyczuciem By spełnić sny i ludzi przykrytych wiekami

Podoba się jako wiersz z filozoficznym wydźwiękiem.

Ach kalendarz...

Mija kolejny dzień Co było nam dane Ujrzymy jutro Niektórzy już dziś Spijają z kwiatu Własnych Wypracowanych prawd

Tak sobie myślę, że brzozy nadal wiatrem kołysane.

Dziękuje za uważne przeczytanie tego wiersza jednak mam z nim poważne trudności bo ciężko jest wyjaśnić jego temat nie pisząc w prost.Natomiast jest on na tyle ciekawy, że wymaga poetycznej wizji i stąd cały problem.Dziękuje za pomoc

Chodź wezmę cie za rękę I w blasku światła tajemniczego Wejdziemy w prastarą rzekę Słowa dobywając zaczerpniętego Ze snów odwiecznych co są naszym udziałem Poczujemy Siebie każdym wypowiedzianym słowem By Twojej osobie opowiedzieć jak magicznie się zakochałem ... najczulszej

Jest magiczna jabłoń Co rodzi soczyste owoce Ale wyciągając swoją dłoń Magiczne cię oplotą moce I dusza twoja czując magie Poprowadzi w odmęty pamięci Oczy rozbłyśnie ze szczęścia nagie Gdy dadzą upust magicznej chęci Skieruj więc swoje myśli ku niebu By jak szybowiec na wietrze lecąc Bo ten dojrzały owoc, mieniące tabu Podarowałem Twego szczęścia pragnąc. Tak jak prawie wszystkie moje wiersze Dedykuje jedynej mojej miłości ....

Słowach jak jedwab miłych W zręczności w serca porywie Kocham poezję słów przemyślanych Tak jak Ciebie podziwiam prawdziwie

Oczarujmy się spojrzeniami Jak wtedy gdy dłonie szukające Odnajdują czarując marzeniami Radosne myśli w uśmiechach migoczące Ożywają pod czułym dotykami A najcichsze sekundy mijające Zaskakują czułymi pocałunkami

Daj się poczuć ciała marzeniami By z wyczuciem prowadzone dłonie Odkryły czułość rozkoszy dźwiękami Tuląc umysł milej jak oceaniczne tonie Jest miedzy nami tajemnicza czułość Dzięki której umysł w podnieceniu odpoczywa Dlatego przyjmij w podarunku moją miłość Pomagając mojej pieszczocie gdy Ciebie odkrywa

Zawsze się dziwiłem dlaczego na trzy mi nie wychodzi.Ale ale skoro już jesteśmy w temacie to polecam płytę Janek Kyks Skrzek "Górnik blues" niestety trzeba mieć gramofon żeby odsłuchać moją perełkę z 13 września 1985 r.

Radość nieśmiało łączy dwa serca Aby tam rozkosznie płynąć w odległe krainy Tu wpleciony dotyk nasz w czułe miejsca Szumi magicznie przez migoczące godziny Miej mnie w sercu i zachowaj w sobie Aby w trudnych chwilach splecione dłonie Opowiedziały prawdziwie rozkoszną myśl o twojej Osobie Poznając od nowa jak delikatne są dla Ciebie wonie

Twoja magia przyciąga mnie co dzień Jak czułych słów marzenia, dobroć serca Dlatego wszystkie te czułości chodź spojrzeniem wymień A ja odczuje rozkosz od uczuć gorąca Jest takie miejsce gdzie zabrałbym Cię z sobą Tam długiego czasu przechowuję milczącą magie Pamiętam jak chłonę to miejsce i wiem jak mi jest z Tobą Bo tam okalają myśli uwolnione zmysły nagie Gdybyś tylko na mojej twarzy poczuła swoją dłoń Mając czułe słowa na końcu języka To wsłuchującą się w twoje kolana moją skroń Objęła by najczulsza tego miejsca muzyka.

Dziękuje to są bardzo miłe słowa i są dla mnie przede wszystkim nobilitacją.

Nikt tak nie wygładzi zmarszczek samotności Jak dłoń twoja uczuciem związana w niebycie Oczy co chłoną myśli samotnej powolności I serce co zawsze chce darować życie Jeśli tylko radość w świetle istnieje Będę spijał z Ciebie marzeń migotanie Tak by pozwolić nowemu światu co zaistnieje Wędrować między nami jak nieistniejące pytanie

Może da się zasklepić "blizny" tak jak organizm sobie z nimi radzi tak na nowo uwierzenie we własny charakter leczy rany na duszy.pozdrawiam

Ale noc również przychodzi, puka przez szybę i szepcze na ucho sny więc chyba nie takim słabiutkim natchnieniem wiersz pisany...pozdrawiam

Próbowałem powalczyć z tematem ale sam bym lepiej tego nie ujął, może przemijanie nocy albo przemijalność nocy jakoś tak...