były__premier

pole do interpretacji jest otwarte, choć autorowi zawsze się wydaje że wiersz będzie i jest zrozumiały, to niestety nie zawsze udaje się przekonać czytacza do takiej opinii. na marginesie, najciekawsza w tym wypadku jest ewolucja tego wiersza, bo ma on jakiś rok i był dwa razy dłuższy i sam nie wiem czy jest nadal skończony;) pozdry

pięknie państwu dziękuję:) pozdry

puenta na mój gust nieciekawa i zdarta, pomyśl jeszcze nad tym wierszem;)

nik jest cały czas aktualny:P ps. na gadu ;)

kiedy rozpoczęło się ostateczne natarcie, od chłodnego lądu ktoś przeraźliwie krzyczał: szykuj się! pamiętam, mówiłem: w tobie płynie błękit ciepłego morza, spójrz: ogłoszono na kamieniach manifest. a ty nicią owijasz drzewo, próbujesz zszyć kawałki w sny. tam ktoś czuwa, tworzy muzykę, wydobywa kolory. ktoś uległ, pochłonęła go głęboka szarość. a ty, zamknięty, tworzysz zapis: kto wyrwie sinemu niebu wschód słońca? wyspie gram piasku?

z tej dziczy wychodzi światło zamknięte w krysztale, zalęgło się i czeka, snuje się. ta dzicz namnaża, puchną syreny karetek, ich oczy prześladują go w snach. tam ukrywa niezapamiętane sceny pierwszej randki. lejtmotyw miesiąca: ona znów nie wzięła pigułki; żadnej ulgi, tylko echa przymiarek.

momentami przepiękny, lekko bym pogmerał, ale czyta się;) pozdry

więc nadal drepczę, bawiąc przydrożne kamyki. Akt 1 najlepiej zacząć mocnym wersem: morze wraca do ciebie i rozbija obóz; już bez ostrzeżenia unosi łajbę. kto obroni przed siwizną, przed ojcowizną, kto ocali dom o ścianach powtarzających te same sceny? kto wznowi kurs, wyznaczy kierunek - co pominąć, zanim kropla spadnie obok. Akt 2 rozkleja się. jego drobne rączki drgają, zwinięte w geście fałszywej skruchy – to ja! ja zepsułem ten piekielny ster, a łódka płynie dalej: zwalnia, przyśpiesza popychana falą. będę płynąć wyznaczonym kursem, aż przechył nie zdmuchnie łupiny; zachód wspiął się i nie chce zejść, odbija od horyzontu. to wszystko jest sunącym po lodzie żagielkiem, rwącym skurczem, utrzymującym napięcie. nie snem, ale już głębią, nocą wbijającą się w ulotny rewers – szelestem liści, emigrującym cieniem? Akt 3 a może to prawda? sączysz kolejny kieliszek wermutu i spada ten bajzel: szelest kruchych faktur, przepływy, niezapłacone drobnice. masz fart, ciało odlepione od skóry, a ty wciąż drążysz. i wiesz: pada deszcz, kusi zaborcze chmury, to zapowiedź burzy. czasami chciałbym przejść przez dzielnice miasta, pochłaniać, pochłaniać milczenie.

a mnie automatycznie przelogowuje z jednego nika na drugi! czysta magia:D

:D no dużo nas, fajny ten las;)

ja też mam:D:D:D http://wielkibor.act4trees.com/

:P

thx. teraz już chyba będę pisał sam do się:P

żaden ze mnie retor! i proszę się nie śmiać z mojego nika:PPP

uwielbiam twoje komenty!!!:))

Świetnie odczytujesz - jest to nawiązanie do sielanki, choćby poprzez skojarzenie z wierszem Leśmiana "W malinowym chruśniaku": Bąk złośnik huczał basem, jakby straszył kwiaty (I stały się maliny narzędziem pieszczoty Tej pierwszej, tej zdziwionej, która w całym niebie Nie zna innych upojeń, oprócz samej siebie, I chce się wciąż powtarzać dla własnej dziwoty.) nie znam Leśmiana zbyt dobrze, w takim razie sorry. co nie zmienia faktu, że podobają mi się bardziej wymienione strofki;)

rozumiem, dzięki za wnikliwą diagnozę. pozdro Chyba troszku za dużo chaosu się tu wkradło. "Przeciery", "nuty", "a kysz(e)!". Po prostu oprócz tego, że tekst może coś przekazywać [tzn. mieć coś w sobie ], to poza tym trzeba ubrać go w jakieś atrakcyjne szatki. A tu jak dla mnie - ubranko nieładne: Niech autor nie odbierze źle, ale to wygląda jak kubraczek Jasia spod mostku :( Bo jak pisałem, takie zestawienie motywów: "przecier" [z pomidorowym się kojarzy], "nuty" (płaczące!), "a kysz!" proszę pana, ja tu sam z siebie kpię, ironizuję. napisałem wiersz o niemocy twórczej, stąd takie a nie inne zestawienie: nutki, piszczące strofki czy przecier. pan czyta zbyt dosłownie, a tu trzeba z przymrużeniem oka, jak widzę tylko pani fanaberka i wuszka zrozumiały, no ale trzeba być po prostu trochę oczytanym;) pozdry

??

niech się autor raz jeszcze zastanowi nad tym co napisał. koment moim zdaniem jest adekwatny do proponowanej wyżej pseudo-twórczości;) pozdro

zupełnie nie dla mnie. pozdry

dla mnie tylko to, wokół tego bym napisał nowy wiersz, ale pomysł fajny. pozdro

środek zupełnie nie pasuje, za dużo grzybków, do odratowania, imho, 1 i 3 strofka. pozdro

rozumiem, dzięki za wnikliwą diagnozę. pozdro

a w którym miejscy jęczący?

raczej sklejka, mało w tym poezji, sorry.