były__premier

dzięki za obecność, kłaniam się:)

dzięki wielkie za komenty!:) o już poszło. rodzinnych świąt wszystkim życzę, pozdry

wybieram ślady, trop zaznaczony kredą, z początków historie których nie dotknęłaś. pamiętasz, kiedyś rozmawialiśmy, jak wydostają się cienie z ciał a krew szybkobieżna ogłaszała bojkot. gdzie teraz jesteś równio drgań, lepki deszczu? z pytań wybieram te o śmierci, samotnym rejsie przez ciemne jezioro. tam wszystko zostało, chwytane z trudem zaczęło wrastać, głębiej. dźwigam ze sobą powietrze, luki w czasie, słowa. prawdziwe są tylko szwy nieba, zabliźniające, i wspólne życie zbudowane w jutrze - przyjdź do mnie, zainstaluj światło. zobacz, jak się ulatnia.

bardzo dziękuję za komenty&poczytanie. to stary wiersz, ale jak widać działa;) pozdry

szczerze powiem - kawkę owszem, ale Kafkę słabiutko;)) przykro mi;)

też dziękuję. pozdry

jeśli dobrze pamiętam, to sparafrazowałem jakiś cytat Kafki;) dzięki za zajrzenie, pozdry

mi się podoba to zapatrzenie, zaczekanie, to zakotwiczanie. to wszystko jest gdzieś w środku i łopocze jak ten żagiel, kartka, jak te frazki;) ładnie, ale mogłabyś jednak skróci codę;) pozdry

przedostatni dzień grudnia - pierwszy raz zbiegłam po dwa stopnie, w gorączce. zapowiadali śnieżycę; na sukience ciemniały płatki. a mogłeś zatrzymać strach, pociąg - na szybach szukałam znaków. wybrzuszona zasłona odsłaniała puste miejsce, wilgotne powietrze kleiło usta, obojętniały oczy, zwalniał puls i znów się rozpędzał: to nie tak, nie tak, nie, tak. w twoich listach sein to istnieć i należeć do kogoś

aleś dowalił kazelocie;)

dla mnie slabe.

dwie litery, zobacz:)

tak wiem, ale mnie to nie zaspokaja, choć nieźle bez cody gra wiersz, ale mimo wszystko jakiś niedopełniony jest dla mnie;) świeży, więc niech sobie wisi. równia to pojęcie matematyczne, tak, mocno wymyślone, ale drga;) dzięki Mirko:) pozdry

wszystko potrzebne :D :*

wybieram ślady, trop zaznaczony kredą i chłodne dłonie. historie, których nie dotknęłaś, niezapisane kartki. zapełnisz, gdy zagoją się szwy. kiedyś rozmawialiśmy, jak wydostają się cienie z ciał, a krew ogłaszała bojkot. gdzie będziesz równio drgań, lepki deszczu? zobacz, jak się ulatniasz w ciemny zagajnik.

patrząc po datach to Pana koment odnosi się strikte do do mnie, więc proszę się przestać wygłupiać. tytuł to zabawa, gra z czytelnikiem, skoro Pan tego nie rozumie, to przykro mi. pozdry

dla ciebie nieustający cmokas:*

Publikuję pod trzema nickami i to jest wiadome, nie może mi Pan tego zarzucać, to jest co najmniej śmieszne, ocenia Pan tekst i już a złośliwostki proszę zachować dla Pani z marketu. do reszty komentarzy postaram się odnieść jutro. pozdry

„i nie ma żadnej odpowiedzi, jest samo zdanie” E. Pasewicz Będziemy pytać. Kiedy zaśniesz wypłyną kutry w czarny horyzont, spotkają się gdzieś w pół drogi ich nagie ładownie. To nic, morze ma smak pieprzu i zapach morwy, ale trzeba poskromić żal po utracie. To jak będzie z zapisem? Życiorys zapełni się, niebawem wejdę w szkwał, starannie.

no! wreszcie jest co czytać! good! pozdry

nie dla mnie;) pozdry

słabe. pozdry

jest ok, jest postęp;) pozdry

i wszystko na wierzchu, nic dla mnie, niestety. pozdry;)

tego nie komentuje bo moje:P pozdry