Jacek_Suchowicz

albo w awatar lub inny wymiar było nie było kocura ni ma

czytałem - w tej sytuacji nie komentuję może jestem mniej wrażliwy befamo: jaka brzydka jest poczwarka a kiedy umrze wylatuje z niej piękny motyl wszystko przed nami serdecznie pozdrawiam Jacek

taki cudny to on nie jest ale ładny czy te flukty to nie są przypadkiem szarobure? :)))

ogromne żale i łezka w oku bo chyba z orga czmychnął kocur cóż to się stało niech to cholera to był zapewne kot Schrödingera

Alu wybacz jako wieloletni wielbiciel Twojej poezji nie mogę pozwolić aby jakiś profan dał Ci więcej serduszek jak ja - Ode mnie dostaniesz jeszcze więcej!

domyśliłem się ale nie musimy się od razu dołować wszyscy kiedyś odejdziemy i z tym piętnem trzeba cały czas żyć może uwolnieni od cierpień będziemy szczęśliwsi Pozdrawiam załącz wiersz

dzięki jeśli przemawia Pozdrawiam :))

to chyba komentarz do tekstu piętro niżej :)))

kosa czy sekator oj dylemat ostry wszak nam jest nieznany żaden wyrok boski póki co otwieram wyobraźni podwoje z pasją śpiewam sobie dalej "Róbmy swoje" :)))

może bez wypełniaczy sylabowych

zazdroszczę spadochronowych wrażeń ponad 15 lat temu parę razy latałem na motolotni i postanowiłem zapisać się na kurs spadochronowy kiedy następnego dnia miałem iść dokonać formalności strzelił kręgosłup - dwa tygodnie przygwożdżony do łóżka a teraz z nostalgią patrzę w niebo jeszcze trochę i też będę latał Pozdrawiam

Mentalność PRL-u mało tego jeszcze tkwiąca w schematach. Dziś mamy wolność słowa i każdy ma prawo pisać jak uważa (oczywiście nie obrażając innych) Ten wierszyk nikogo nie obraża jest tylko satyrą i ok. Dzisiejsze pokolenie trzydziestolatków wbrew pozorom jest lepiej poinformowane o latach PRL jak nam się wydaje

Wiem - piszemy nie od dziś - dzięki Serdecznie pozdrawiam Jacek

"Staremu_Kredensowi" dzięki za inspirację nie ukrywam potrzebuję pięknych rzeczy niekonieczne tych przyziemnych materialnych słów łagodnych które koją oraz leczą lecz nie znoszę zakłamanych i banalnych potrzebuję też uczynków najzwyklejszych zmieniających każdy ranek w drobną radość brać i dawać tu ten problem jest najmniejszy kromkę chleba – za prymasa* mego radą kromka chleba niech posili miłym słowem ubogaci choć niewielkim wspomożeniem porozrywa różne tamy i okowy ucząc każde znalezione dobro cenić zerwie klapki aby można wolnym okiem dostrzec piękno w zwariowanych chwilach świata zauważy co ukryte jest przed wzrokiem i usłyszy niesłyszalne prośby brata odda Jemu sprawy małe oraz wielkie pokonując me słabości w mig zniweczy przyzwyczajeń i nałogów łańcuch wszelki potrzebuję wciąż tych wszystkich pięknych rzeczy *kromki chleba - aforyzmy Stefana Wyszyńskiego

gdybyś opisał te dnie i noce z nim - byłoby ciekawiej za samą poprawność zebrałbyś mnóstwo serduszek a tak dam Ci jedno za ciężką pracę, którą włożyłeś :))) Pozdrawiam

:((((( Pozdrawiam

ok- nigdy nie byłem poprawny

może nie zbyt oryginalne ale obrazek Pozdrawiam

Szkodliwe są takie stereotypowe komentarze, wmawiające autorowi to czego nie powiedział ale kiedyś na pewno powie

na szczęście do głębi opowieści nie dotarł :)) Pozdrawiam

a dzisiaj jaka by była? :)))

masz rację Marcinie - kościoły są coraz pełniejsze :)

to może sama zabierzesz głos:)

Mówisz o patologii a wzorce wbrew pozorom są wciąż aktualne :)) Pozdrawiam

z tych dywagacji pod wierszem ku mnie faktycznie syty głodnego nie zrozumie :))) Pozdrawiam ps . nawet nie masz pojęcia jakie boje się toczą w parlamentach państw o to by pary BI mogły mieć dzieci