Jacek_Suchowicz

na wsi u mnie wszystko jurne i siermiężne proszę pana coś niewiasta może unieść ale tyko rozebrana co za słowo ot "dendrofil" kto wymyślił taki melanż dziś za latem tęsknią oczy wtedy wszystko się rozbiera :) Pozdrawiam

@Sylwester_Lasota no właśnie pamiętam: któregoś roku rozbierałem choinkę późno wieczorem i jak zwykle pofrunęła przez balkon na podwórko. Pomyślałem: rano wstanę to ja obrobię bo już kominek był załadowany na noc drewnem. Wstaję rano a tu choinki nie ma - "czyżby ktoś ukradł?" :)))) Pozdrawiam Jacek

@Sylwester_Lasota ja rozbieram dzisiaj swoją nabrudziłem jak cholera igły wprzódy w dłonie kolą potem trzeba je pozbierać grawitację jeszcze sprawdzę i upuszczam ją z balkonu może się unosić zacznie gdzieś da dyla po kryjomu nic z tych rzeczy moi mili durne myśli mnie dopadły wali w ziemię już po chwili wszystkie igły naraz spadły ech sprzątania na godzinkę suchy drapak trzeba pociąć by z kominka ciepła krztynkę uszczknąć zimną długą nocą :) pozdrawiam

dzięki wszystkim za obecność :) Pozdrawiam

dziękuję:) @zyzy52 masz rację - dzięki Pozdrawiam

historia bardzo ciekawa i pozwoliłem sobie dopisać dalszy ciąg: bo przecież wrócić nie możesz pod świerkiem ukryta głowa pod jodłą - jeszcze dopowiem nogi i kawał tułowia resztę pole pochłonie w te święta moja na wieki oblicze twe w sercu płonie a strych zmywam - niestety lecz słyszę łomot na dole do domu policja weszła krew twoja świeci jak fiolet ma wolność była i przeszła już bransoletki z metalu zwieńczyły razem me dłonie na zawsze ze mną zostaniesz zapewne po życia koniec :))

Czasami trzeba odreagować, codzienność szarą z siebie zmyć. Spróbować zacząć coś od nowa, usłyszeć pieśń pędzących dni. Odcedzić to, co niesłyszalne z rynsztoka agresywnych słów. Odświeżyć zaśniedziałą pamięć, zaś hydrę przyzwyczajeń zmóc. Może zanurzyć się w jeziorach, usłyszeć gaworzenie ryb. Żaglówką śmignąć ranną porą, w nieznane z optymizmem iść. Obudzić ziemię garścią myśli, paproci szepnąć w ucho coś, bo gdy zakwitnie, niechaj ziści, choćby najmniejszy dobry los. Słoneczny promień zapleść w warkocz i miłosierdzie w sercu nieść, by rzeczywistość skruszyć twardą - zawierzyć Bogu życie swe.

nie bądź obojętny lecz emocje stonuj staraj się jak umiesz nienachalnie pomóc pozdr.

wiesz nie wiem co o tym myśleć - brak jakiejkolwiek zgryźliwości jeśli już to przekora i zabawa rymem

stara jabłoń stary człowiek i samotność wspólna to nie mieści mi się w głowie co na to Mniszkówna zapłakała z żalu Stefcia ordynat się wzruszył ale jabłoń nie odeszła poznała wir uciech sad ogarnął młody człowiek pełen rzutkich myśli ponawoził ściął cokolwiek zrobił nowy lifting jabłoń znów jak panna młoda obsypana kwieciem w pełnej krasie jej uroda drugiej nie znajdziecie wartko płynie przy niej życie w każdy weekend piknik tu miłości nie są skryte poczęli się liczni więc autorze nie uśmiercaj smutnych samotności bo los płata figle nie raz miast smutku radości :) pozdrawiam

zbyt świeże - jest to we mnie pamiętam szacun za podjęcie tematu - mi brak odwagi Pozdrawiam

trzymać język za zębami toż to jakaś mała bieda umiejętność którą znamy mówić tyle ile trzeba też na duchu Cię podniosę gdy problemik Twój tu słyszę klawiatura jest i proszę tekst jak zwykle sam się pisze :)

dzięki Pozdrawiam

To jest Kazanie - dobrze napisane, czasem sam takowe popełniam I co myślisz, że taki hejter się przejmie - i tak swoje zrobi :) Pozdrawiam :) ps. masz zadatki na dobrego kaznodzieję

czy jest na tyle giętki by móc wypowiedzieć słowa które sposobem prędkim kreuje rozumna głowa może je sam dobiera do trafnych i celnych myśli zmieniając sensy nieraz coś nierozważnie wymyśli czasem głośno ujada jakbyś go spuścił z łańcucha łobuz z niego nie lada bo żadnej myśli nie słucha lub pędzi jak samochód chlapiąc na lewo i prawo więc sens zmyka w popłochu a zdania są mową trawą umieć trzymać go w ryzach rzecz najpiękniejsza na świecie świadczy - nie ma co gdybać o wielkim intelekcie

miło się zatrzymać: i jako ćwikła obaj polegli dodając smaku kiełbasom szynkom by człek wędliny jadł jeszcze lepiej i śliwowicą popijał wszystko :))

pewnikiem po śmierci :)))

No tak co za bezczelne typy. Zazwyczaj ubrani na czarno, pod szyją zamiast muchy - koloratka. A najgorsze, że są oblatani w dekalogu i pismach. jeśli chcesz mogą Ci pomóc w sprawach wiary, ale na Twoje szczęście nie masz obowiązku z ich pomocy korzystać. ps. celowo nie mówię o dewiacjach, ale nikt nie jest czysty jak łza

Spytała Masza wieszcza pod Wrzeszczem: "Czy brzeszczot pieszczot mży drobnym deszczem? "Gdy brzeszczot drżąco dzierżysz on dreszcze wzbudza bez przerwy" Odrzekł wieszcz i wiersz dodał jeszcze.

@ZAKARIONProblem w tym, że ludzie stale stwarzają sobie własnego boga na własne potrzeby!!!! Jeśli przyjmiemy dekalog za constans w tym momencie zamkniemy te zabawy Pozdrawiam

Franku - czy to Ty napisałeś, że wiersz nie dla katolików. To jakieś nieporozumienie właśnie ten wiersz jak najbardziej jest dla katolików, gdyż większość z nich jest głęboko wierząca w to, że Bóg istnieje. I bardzo dobrze, że jest. On jest tam w niebie, oni na ziemi i najważniejsze, że im nie przeszkadza. On tam, my tutaj i niech każdy swoje robi ;)))

super a ja tylko dodam: Podobno dobrze jest wierzyć w cokolwiek to teza ciekawa acz wiatrem podszyta więc wierzą w poranki, w fallusa w pieniądze sami boga tworzą - choć to wszystko lipa bycie przyzwoitym co oznacza dzisiaj mieć jakieś zasady przynajmniej dekalog gdy tworzy hedonizm nowe wzorce życia więc w imię wolności zabawy wciąż mało wspominasz sumienie to jakiś przeżytek swawola na ziemi uchyli skraj nieba uwolnić macice zabić w sobie życie z całych sił drzeć mordy je... , ....., ....ć, pozdrawiam

Marianno co Ci odpowiada to weź - jest dla Ciebie dzięki Pozdrawiam

zatrzymał mnie ten wiersz ale ja bym ciut pozmieniał w pokoju z olbrzymim balkonem osiadły nad kawą wspomnienia pod lasem pachnącym zielonym w kolorowych jesieniach pośród miejsc zimowo przytulnie barwami kwitnących na wiosnę sprowadzą wesołym świergotem beztroski radosne za oknem upalne płynące z wiatrowym poszumem do wtóru dziś puste samotne są dworce bo człowiek z potrzeb wyrósł ząb czasu już nadgryzł zakątki choć dawniej uwiodły urokiem a pamięć zgubiła swe wątki spłyńmy... na nową epokę pozdrawiam

rozwinie złotko popatrzy słodko porwie Morfeusz w objęcia swe a czekoladzie jest trochę gorzko czy kiedyś ktoś ją zdąży zjeść Pozdrawiam