Jacek_Suchowicz

Pora powrotu zbliża się powoli. Przyjdzie nam zostawić waśnie i urazy, lecz teraz ciszy pozwólmy swawolić, słyszmy siebie, innych gdy jesteśmy razem. Zda się, że cisza w głuchotę przechodzi, białe ściany usta zamknęły na kłódkę, z sufitów myśli kapią na podłogi, drażni druga strona pomarszczonych luster. Milcząca przestrzeń zastyga w bezruchu, chcąc czas podarować do przemyśleń dalszych, by ich sens dźwięczał już w przygłuchym uchu, i przełamał bariery rozum wciąż uparty. Wracać z uśmiechem chociaż boli wszystko. i już nieistotne: smutek, chwil powaga, bogactwo, sława, ani drogi wystrój. Każą tylko zabrać własnych czynów bagaż.

miłe czas płynie i ucieka a człowiek do szczęścia potrzebuje drugiego człowieka a my żyjemy wciąż samotni trzyma nas powróz z przyzwyczajeń a zrzucić go co za okropność już moje ego w łeb dostaje owszem szukamy jakiejś miłości i gdy przychodzi co do czego dać coś od siebie - człek się złości no jeszcze tego brakowało :))

No nareszcie wyszła na wierch prawda cała. Bóbr miał pokazać wał - a pokazał "wała" Przed rządzącą elitą zagwozdka nielicha; jak ów zwierzak poznał gest Kozakiewicza? Bo ten gest, jak relikt, dla zwierzaka obcy. Nagle jak jeden mąż wrzasnęli: To wszystko pisowcy!!!

dzięki zawsze pytam choć my wiemy czy my jemy czy my żremy :))

że go nie było nie ważne wcale jest znawcą od hydro budowli wie kto spier...ił nie kryje wcale zapewne wszystkim nam powie

a że sękacz jest sękaty uwaga bardzo bystra zapętlone bywa czasem za to grucha soczysta :)

ładne rymy pozdrawiam

bez słów wciąż i znów "zasnęły dźwięki szybujesz w ciszy kwiaty płatkami kołyszą sny jeszcze na łące wiosny nie koniec jeszcze na niebie przebudzisz świt" - chyba lepiej ładne :)))

super trafne: nie wybieraj nigdy zła powierz Bogu swoje życie światło zawsze w sobie masz On umocni to co liche :)

za treści treściwe i wierszące wersy dostajesz serducho nie po raz pierwszy :)))

życie w związku po ślubie wpływa zbyt pozytywnie na wagę :))) @Rafael Marius Uwielbiam twórczość śp. Andrzeja Waligórskiego, którego przez długie lata nie chciano wpisać do związku poetów. Czy rzeczywistość w lekko krzywym zwierciadle zasługuje na uwagę?

@andreas dzięki pozdrawiam ;)) @violetta Violetko mnie zaskakujesz. Prawdziwa kobieta ma kilku kucharzy i wybiera na dany dzień w zależności od..... (nie wnikajmy) Tak trzymać :)))))

nastrój wiersza mroczy jest i czytasz przez sylaby płynąc zaś pomysł z krętych piwnic szedł na rymy się nawinął :)))

Pewna szczupła młoda dama w kuchni nic nie zrobi sama. Jak coś zrobi, co tu gadać, do zjedzenia się nie nada. A do barów i stołówek, nie chce chadzać bo nie lubi. Bo nieczysto i zbyt tłusto, bo tam kotlet jest z kapustą. Na pierogach chrupie skwara, jeszcze trzeba jeść w oparach. Wszystko jej nie odpowiada, w anoreksję w końcu wpada. Muszę działać - myśli dama Nie pożyję dłużej sama. Lecz okazja się nadarza; mogę męża mieć kucharza. Ugotuje smakowicie, uratuje moje życie. Jak myślała tak zrobiła. Chłopa zaraz omamiła. Gdy pomyślał, „ja ją lubię” dawno było już po ślubie i przy kuchni sterczy biedak i gotuje, tak jak trzeba. Dama zjada nawet wcina, zaraz tycie już zaczyna; by jej kości nie trzeszczały, aby biust nie był za mały, aby pogrubiały uda. Jędrność ciała czyni cuda. Dama wagi się nie boi a mąż dwoi się i troi. Nagle patrzy – chyba zwidy, w fałdach już zniknęły figi, stanik ma do spięcia kawał. Z pięknej żony – gruba baba. Tutaj wisi, tam się trzęsie, wnet opadły chłopu ręce i potencjał też mu opadł. Mąż natychmiast się odkochał. Miłe panie gadka spora w końcu pora jest na morał. Lecz on nie jest trudny wcale: jeśli jecie - to z umiarem.

to musi być kawał wiersza co gałąź bezlistną kołysze lecz nie wnikajmy - rzecz mniejsza są słowa wraz z liśćmi i cisza :)

wywal mnie i jeszcze słońce grzeje ciepłem jeszcze powieje liście tańczą na wietrze przepięknymi barwami wzrok potrafią omamić i nadzieją na lepsze :)

góry we wrześniu najpiękniejsze paleta barw niewyczerpana tu Jasnorzewska czułe wiersze pisała - dzisiaj zapomniane Tuwim Kasprowicz Makuszyński i wielu innych miało wenę tutaj Witkiewicz pisał listy do swojej ślubnej uwielbianej ...

albo są rymy albo ni ma ni pies ni wydra bo pomysł jest i to dość ciekawy zadatek na dobry wiersz ja zawsze chadzam swoją drogą albo ścieżkami mi znanymi czasem jest trudno iść nie mogę więc robię sobie odpoczynek i dalej idę w samotności bo wiem że drogi te są dla mnie uczą pokory dają w kość mi wiodą w przestrzenie niepoznane :))

świat wolny jest od miłości? to nonsens wciskany młodym człowiek stworzony by kochać dać życie szczęście i zdrowie :)

liście spadają jak wiersze milczenie się składa warstwami cisza jak zawsze jest pierwsza a w sercach najczęściej zamieć :)

bardzo fajne a ja do tego działu prawie nie zaglądam tylko noc w naturze lubi reszta wrzeszczy: "nasza kasa" a dzień nie wie, się pogubił, jak załatać bo dochodów wciąż ubywa pomocnicy biorą swoje a brzask żądań swych nie skrywa chciałby pojeść ciężkie chmury z wodą lecą szkód naczynią co nie miara chmurofobia świt jest eko zaraz kara ...

a masz!!!!! :))))

@Manek umówmy się to ma być komentarz a nie konkurencja dla wiersza Już parę razy mi napisano "Twoje komentarze lepsze jak wiersze" i robi mi się przykro gdyż nie zamierzam konkurować ani krzywdzić autora wiersza. Te komentarze , tak jak napisałem mają być zaproszeniem do zabawy rymowanej - prawie każdy kto odpowie rymem dostaje serducho Pozdrawiam

@Adaś Marek właśnie poruszasz ciekawy temat: jeżeli średniówka kończy się wyrazem jednosylabowym, czy można skrócić część wersu o sylabę?? Czytam 3x na głos i tak i tak dobrze - a może nie słyszę Pozdrawiam Jacek

@Bożena De-Tre przepraszam za niedopracowania ale piszę szybko i wiem że nie wszystkim to co robię pasuję ja uważam to za wspaniała zabawę, która uczy mówić wierszem :))