Judyt

kurcze tutaj się strzela jakimiś nazwami to zwiewam:) bom niekumata, pozdrawiam

zdaje się że w każdym piszącym ciut z tetryka;) pozdrawiam

a nie byłabym pewna co do tego przekupieństwa pogodowego, jest lirycznie i ciepło u ZakStani, idę kupić rękawiczki:) pozdrawiam

Stasiu wiewiórka w tym wierszu to symbol niedomowy w ogóle, a orzeszki to często na głowę spadają:) po winogrona idę strych na strachu albo odwrotnie miłego dnia pozdrawiam

dziękuję Stanisławo za szybki odzew;) Twoje zdanie już znam, poczekam jeszcze ps. zawsze są powody szaleńców pozdrawiam :)

by mówić otrzymując uśmiechać się powoli chować głowę w piasek liczyć chmury i żuki okrywać płaszczem od deszczu nie czuć powiewem zdradzać pająki na nici pleść gładko nie umierać zapierać rękami i nogami przechodzić przez ścieżki leśne i te od kichania bezpiecznej bez jednego ale do niemożliwej nieskończoności? znów uciekać ponad to wątpliwe czy tak można przetrwania 5.10.07r.

wiadomo- wiewiórka... małe stworzonko, a jakie miłe i daje się oswoić- niecałkowicie... cmook rude i wredne:P poważnie: jest na strychu pozdrawiam

Pancolku: dziękuję za intuicję malutką ale jakże istotną i oczywiście za czytanie mnie, rozkminiać nie zawsze trzeba :), zapraszam zawsze zak stanisławo: dziękuję Stanisławo piękny jest Twój dywan pełen darów jesiennych pozdrawiam serdecznie :):):)

dziękuję Stanisławo ładnie napisałaś, to tylko wiewiórka skakała sobie a jest tutaj pewnym symbolem, słyszę pozdrawiam :)

alw przesłanie dobre pozdrawiam

smutna prawda, pozdrawiam

tchios;) pi razy oko odczytałeś;) egzegeto;) dzięki że przybyłeś sama muszę się wgryźć;) marianno ja;) zawsze adamie;) to żesz rozszyfrował moje zamiłowania;) cieszę się, dziękuję Wam, choć słusznie każdy zauważył, że smutek występuje, odbarzam uśmiechem, pozdrawiam

odrobina romantyzmu na codzień :))) pozdrawiam Jacek :)) lubię takie niepoprawny romantyk pozdrawiam

oj to żart był, przecież lusterko nie ma nóg :) pozdrawiam

Judyt! Wielkie dzięki:))- jesteś. Serdeczności. :) tak :) ciekawe kiedy znów, lecę, wzajemności

wiewiórce przypominajce obecności za krokiem krok taka trasa okno drzwi wciąż z kąta w kąt taki sposób na złą myśl próbuję czas wciąż na ciebie liczę w ciemną poruszy mną kiedy nie widzę tęsknie nigdy nie pytałam swojej babci jak teraz na dłużej zostań jak winogrona oberwane kiścią marszczą się żeby nie zmarnowało się to co zdążyło być nie zostawiaj jedynie ty strachu możesz odejść nie potrzebuję cię niewidzialna ochroni która bez powodu nie skakałaby po szynach 3.10.07r. * inspirowana "swoją gwiazdą"

istny romantyzm;) pozdrawiam

puenta i tutuł ładnie się łączą pozdr.

kłaniam się nisko, Ewo onieśmielasz dobrym słowem, może popchnąć skrzydełkiem delikatnie pozdrwiam :)

ciekawe myśli;) łebek ? mmm uciekam co by nie było, że źle pozdrawiam

okej, a lusterko obok;) uciekam bo goni pozdr.

:) dziękuję Wam: Stanisławo: drocz się z misiem;), egzegeto: a co tam, Marlett: bierz co chcesz, Tomaszu:samogłoski wystają jak nogą pies trącił;) te " a" i " i" to co ...mmmm, coś tam się wyskrobie, wieczności a oby mniej mnie i czasu na gadanie mniej pozdrawiam i dziękuję Każdemu Bardzo

pomysł niezwykle trafny :) eh komputery pozdrawiam

poczekaj złapię się gałęzi :) pozdrawiam

znaczy co tutaj jest proste? pozdrawiam