Judyt

w ręku ptak który nie żyje oberwało się skrzydełko cierpi stworzenie nie ruszaj ogarniane pomimo czułością zapomniałam że piękna jestem dopiero stare zdjęcie i kwiaty zaplecione w firance stoją .............. ps, przepr za moją mniejszą obecność dziękuję za Waszą obecność hmm dużo tutaj Was:)zaskakujące, myk hmm potraficie dawać do myślenia o!

cząstkami ciszy jasnej w zieleni pozłacanej następnym rankiem to ładne, reszta mody-fication:) ciepłoniaście

św. Antonii z Padwy:) lub św. Juda Tadeusz

przytul to dziecko bardzo pogodnie jakby cię musnął letni deszcz w rękaw wkładając miasta których nie widzi mm fajnie, dziecko za rączkę pochwycone- to pięknie pozdr. ciepłoniaście

to raczej zabłąkanie pozdr. ciepłoniaście

po co ? właściwie to nie wiem dlaczego ludzie tak często wspominają czas przeszły, może po prostu tęsknią... Pozdrawiam :) to raczej dlatego że w nich tkwi oby nie szli do tyłu (:

dobrze jak dojdzie, gorzej jeżeli nie ;) Pzdr. to prawda-niech idzie idzie serdecznie

Pancolku: oczywiście, tyle, że ja do wiersza pozdr. ciepłoniaście

Dziękuję sedrecznie H.Lecter za obecność, tak ckliwe spostrzeżenie było pozdrawiam ciepłoniaście

bardzo fajnie jak to delikatnością owiane niewiastą ciepłoniaście

no tak człowiek stale musi sporo przejść by dojść pozdr. ciepłoniaście

no fajne świadectwo Teresko "na dnie prawda uwiera jak ciężki bagaż" bywa i dobrze to wyjawiać bo przyciąga, ciepłoniaście

mm a nie wiem, wydaje mi się, że to raczej obserwacja otaczającej rzeczywistości, a zdarzenie miało miejsce w parku:) ciepłoniaście

potencjał- wielka siła tkwiąca w.. człowieku, autorze, utworze - niepotrzebne skreślić. takie moje spostrzeżenie. tak ale człowiek nie ma sam z siebie siły, a utwór nie jest do bani, tylko jest nacechowany silnymi przeżyciami ciepłoniaście

wcale się nie śmieję pozdrawiam pięknie:>

dzięki Pancusiu serdeczne za obecność i uśmiech:) ciepłoniaście

a pomimo przychodzą nawet do końca nie wiadomo jak to się dzieje, tu nie choidzi o potencjał, ale o przeżycia człowieka takie moje spostrzeżenia,ciepłoniaście

w ręku ptak który nie żyje oberwało się skrzydełko cierpi stworzenie nie ruszaj ogarniane pomimo czułością zapomniałam że piękna jestem dopiero stare zdjęcie i kwiaty zaplecione w firance stoją

dziękuję Teresko za obecność i kilka słów ciepłoniaście:)

mm zanim zauważyłam warsztatową Twoją obecność już tak zostało iii tyle:), dzięki za obecność, ciepłoniaście Babo pozdrawiam

Pierwsza część trochę mi nie gra. Może : lotność znów wokół fioletowo-szarych łąk ? Natomiast dalej podoba się. Mała forma dużo wyrazu. Plus. Pozdrawiam dziękuję serdecznie Barbaro za obecność:), swoją drogą nie wszystko jest takie jakby się chciało i kilka słów pozdrawiam ciepłoniaście

wczoraj czytałam i dzisiaj też. Judyto, zapytam wprost; dlaczego nie: "znów wokół fioletowo-szarych łąk", a -"szarych łąkach" ? i "lotności" - dwa ii na końcu? nie umiem tego odczytać, dalej już kumam. Bardzo "misie": "tyle razy o Tym ile razy żyć"! Pozdrawiam milusio - baba bo szare- same są zbyt ponure, a to sprowadza do nory jakiejś, ii bo się nie zastanowiło powiało, dzięki Babo Izbo serdecznie za obecność:) ciepłoniaście

Stefanie dziękuję serdecznie za ślad:) obecność, ciepłoniaście pozdrawiam Cię i wszystkich zaglądających niespodziewałam się czegoś takiego

a co to znaczy? nie wiem, jeśli o chemie to tym bardziej, dzięki za obecność Marlett:) pozdrawiam ciepłoniaście Judyto! Przecież wiesz.Eterycznie ,ulotnie:)) Słonka. a! dziękuję kwiatami polnymi:) wzajemnie

lotnościi znów wokół fioletowo-szarych łąkach wsiąkam tyle razy o Tym ile razy żyć ślepy by zaniemówił nie dla rozumu zawsze do żywej nadziei